خسرو گلسرخی و کرامت اله دانشیان
|
خسرو گلسرخی (زاده ۲ بهمن ۱۳۲۲ - درگذشته ۲۹ بهمن ۱۳۵۲)
گلسرخی دوم بهمن ۱۳۲۲ در شهر رشت چشم برجهان گشود.
در سال ۱۳۴۸ با عاطفه گرگین ازدواج کرد که حاصل آن فرزند دامون است. سحرگاه
۲۹ بهمن ۱۳۵۲ به جرم شرکت در طرح گروگانگیری رضا پهلوی فرزند محمدرضا، در
کنار همرزمش کرامت‌الله دانشیان در میدان تیر چیتگر تهران تیرباران شد و در
قطعه 33 بهشت زهرا که شاه کمر به آبادانی آن بسته بود به خاک سپرده شدند.
دراین قطعه که جمهوری اسلامی و بویژه در دولت احمدی نژاد تاکنون چند بار
تلاش کرده بولدوزر انداخته شده و صاف شود بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق
محمد حنیف نژاد، سعید محسن، علی‌اصغر بدیع‌زادگان و جان باختگانی نظیر علی
میهن دوست (از اعضای کادر مرکزی سازمان مجاهدین) و گروه بیژن جزنی (۸ تنی
که ۳۰ فروردین ۵۴ در تپه‌های اوین توسط ساواک به مسلسل بسته شدند) به خاک
سپرده شده اند. از دفاعیات خسرو گلسرخی
|
|||||
|
|
|
||||
|
|
|
|
|||
|
کرامت دانشیان که به همراه گلسرخی و در یک پرونده مشترک محاکمه و تیرباران
شد از مبارزان دوران شاه بوئد. سلول شماره ۱۶ زندان اوین آخرین اقامتگاه
دانشیان بود. دانشیان در شیراز تحصیلات ابتدائی و متوسط خود را به پایان برد و پس از پیوستن به سپاه دانش در دوره سربازی به تدریس در روستاهای دورافتاده راه نیمه کاره صمد بهرنگی در آذربایجان را ادامه داد. دانشیان از شمار اولین گروه پذیرفته شدگان دوره هنری و سینمایی صدا و سیمای قبل از انقلاب بود. پس از حدود یکسال به علت فعالیت های سیاسی و ساخت فیلم کوتاهی از غارت نفت و زندگی فقیرانه مردم جنوب شهر تهران از دانشکده اخراج شد . در سال ۱۳۵۹، ویژه نامه‌ای برای کرامت الله دانشیان در مجموعه‌ای دو جلدی با عنوان «فرهنگ نوین»، منتشر شد. از سروده‌های معروف او «بهاران خجسته باد» است، که پس از انقلاب 1357 به سرود انقلاب تبدیل شد: «هوا دلپذیر شد گل از خاک بردمید....» |
|||||
|
|
|
|
|||
