مهندس موسوی

کلید انتخابات

آینده را در دست دارد

هفته گذشته آیت الله موسوی خوئینی ها در سخنانی ضمن اشاره به شرایط کشور، میرحسین موسوی را همچنان به عنوان نامزد اصلی انتخابات ریاست جمهوری آینده مطرح کرد. مضمون سخنان آیت الله خوئینی ها آن بود که حاکمیت مدعی است که موسوی عامل فتنه است و منکر تقلب در انتخابات است و موسوی می گوید رای من را دزدیده اند. در این شرایط یک راه حل بیشتر وجود ندارد و آن هم نظر دادن مردم در این مسئله در یک انتخابات آزاد است.

در واقع نیز اگر حاکمیت راست می گوید که موسوی رای نیاورده است باید از نامزد شدن او استقبال کند تا خود مردم با رای ندادن به وی بساط "فتنه" را جمع کنند. ولی چون می دانیم که این حکومت چنانکه مردم به درستی تشیخص داده اند امپراتوری دروغ است، بنابراین یقینا نه تنها از نامزدی میرحسین موسوی حمایت نمی کند بلکه حتی فکر پذیرش چنین خطر و آبروریزی را به مغز خود هم راه نمی دهد، مگر اینکه جنبش مردم و فشارهای درون و پیرامون حکومتی آن را ناگزیر به پذیرش چنین راه حلی کند. 

موسوی خوئینی ها همچنین خیال پردازی های حاکمیت برای به میدان آوردن "چوب خشکی" بنام نامزد اصلاح طلب را بی فایده دانست، زیرا به چنین نامزدی نه اصلاح طلبان رای می دهند و نه مردم. به عبارت دیگر کلید انتخابات آینده دست میرحسین موسوی است. یعنی یا باید خود وی نامزد شود یا آنکه چهره شاخص و برجسته و رای آوری نامزد شده یا بر روی او تفاهم شود و مورد تایید موسوی و کروبی نیز قرار گیرد. تنها در این صورت ممکن است که مردم حاضر شوند در انتخابات شرکت کنند.

واکنش هایی که در حکومت نسبت به سخنان موسوی خوئینی ها نشان داده شده، نیز به نوبه خود حاکی از سردرگمی، اختلاف نظر، بن بست و نگرانی نسبت به آینده انتخابات است. حبیب الله عسگراولادی اعلام کرد که موسوی و کروبی را "اصحاب فتنه" نمی داند. خبرگزاری فارس به نقل از یک اصلاح طلب قلابی ادعا کرد که موسوی خوئینی ها در میان اصلاح طلبان جایگاهی ندارد و آنان در انتخابات تحت هر شرایطی با هر خفتی شرکت می کنند. روزنامه رسالت خواهان برائت موسوی خوئینی ها نه از موسوی و کروبی که از شعار "نه غزه، نه لبنان" شد. واکنش بقیه سران حکومت نیز بیشتر سکوت و خودداری ناشی از نگرانی بود.

در عین حال و همزمان با اعلام محاکمه مجدد بهزاد نبوی و مصطفی تاجزاده فاش شد که سپاه پیام داده است که می خواهد گفتگو با آنان را از سر گیرد و ظاهرا شرط این گفتگو عدم انتقاد از رهبری است. این محاکمه مجدد نیز فشار برای تعیین شرایط گفتگوست. از سوی دیگر با آشکار شدن وحشت رهبر از احمدی نژاد، اسفندیار رحیم مشایی نیز فعالیت خود را از سر گرفته و باند احمدی نژاد نیز خود را برای انتخابات آینده آماده می کند. بدین سان به نظر می رسد که مدیریت رهبر اگر به همین شکل پیش رود، جناح راست سنتی یا به اصطلاح اصولگرایان، بازنده اصلی انتخابات آینده خواهند بود. سخنان عسگراولادی ناشی از درک این موقعیت است.

هرچه به انتخابات نزدیک تر می شویم، مسایل ایران بیشتر به انتخابات گره می خورد و ضعف حکومت و نیاز آن به برگزاری یک انتخابات بیشتر می شود و هر چه این نیاز بیشتر می شود امکان سرهم بندی و مهندسی کردن انتخابات کمتر می گردد. فشار مردمی برای نامزدی میرحسین موسوی نقش او را در انتخابات آینده افزایش می دهد و حتی تعیین کننده می کند حتی اگر خود او به هر دلیل نخواهد یا نتواند نامزد این انتخابات باشد.