ناقوس های
یونان و فرانسه
برای ج. اسلامی
نیز به صدا در آمده!
علیرضا خیرخواه

در هفته گذشته با شکست سرکوزی در فرانسه و پیروزی بزرگ چپ رادیکال در یونان ناقوس ها برای اروپای اولترالیبرال به صدا درآمد. در یکسو مردم فرانسه به سیاست ریاضت اقتصادی سرکوزی یعنی خصوصی سازی، حذف خدمات درمانی، حذف سوبسیدها و یارانه ها، کاهش بودجه آموزشی، گسترش بیکاری و تورم افسارگسیخته رای منفی دادند. در سوی دیگر مردم یونان نیز دست رد بر سینه همین سیاست گذاشتند که گروه موسوم به "سه چرخه" یا "ترویکا" یعنی بانک مرکزی اروپا، صندوق بین المللی پول و کمیسیون اروپایی، با فشار سرکوزی در فرانسه و مرکل در آلمان می خواستند و می خواهند به مردم یونان تحمیل کنند.

آنچه مردم فرانسه و یونان بر آن دست رد گذاشتند، همان دستورها و به اصطلاح "رهنمود"های شناخته شده صندوق پول است که آقای خامنه ای در ایران تحت عنوان "سیاست های اصل 44" البته با شدتی دو چندان نسبت به اروپا یا یونان اجرا می کند. هنوز در یونان همه آب و برق و گاز و نان و مخابرات و شهرداری را از دولت نگرفته و دست بخش خصوصی نداده اند که در ایران آن را از دولت جدا کرده و به فرماندهان نظامی سپرده اند. سیاست حذف یارانه ها و سوبسیدها در یونان با آن سرعت و بی اعتنایی به وضع زحمتکشان اجرا نشده که دولت احمدی نژاد و آقای خامنه ای در ایران کرده اند.

اگر فاجعه ریاضت اقتصادی در یونان به سرعت ایران پیش نرفته از انروست که هنوز در یونان سندیکاها غیرقانونی نشده اند که در ایران هستند، رهبران آنها به زندان نرفته ند که در ایران در زندانند، احزاب سیاسی تعطیل نشده اند که در ایران تعطیل هستند، انتخابات هنوز فرمایشی نشده، رهبران مخالف یونان همچون میرحسین موسوی و مهدی کروبی در حصر خانگی نیستند و می توانند مخالفت کنند.

می گویند ما بدلیل خودکامگی در ایران با فاجعه اقتصادی روبرو شده ایم که نادرست هم نیست. ولی درست تر آن است که تحمیل فاجعه اقتصادی به کشور تحت عنوان "سیاست اتمی" یا "اصل 44" نیاز به دولت خودکامه هم دارد. مگر یکی از جرم های میرحسین موسوی آن نبود که در مجمع تشخیص مصلحت سیاست های اصل 44 آقای خامنه ای یعنی همان دستورهای صندوق پول را مخالف قانون اساسی دانسته بود؟ مگر نمی گفتند اگر او بیاید اقتصادمان خراب می شود؟ دیگر نمی توانیم 50 میلیارد دلار واردات داشته باشیم؟ به همین شکل امروز هم برخی ها در غرب از بازگشت حکومت نظامیان در یونان سخن می گویند. مطبوعات یونان کاریکاتوری هایی از آنجلا مرکل در لباس نازی ها می کشند و یا در فرانسه صحبت از قدرت گرفتن راست افراطی و فاشیسم می کنند. اینها شوخی نیست. تحمیل آن سیاستی که صندوق بین‌المللی پول اجرای آن را از یونان خواسته و در ایران آقای خامنه ای و احمدی نژاد مجری آن شده اند نیاز به دولت خودکامه دارد و اگرنه در شرایط آزاد، این سیاست چه در یونان، چه در ایران با مقاومت روبرو می شود، چنانکه در ایران هم با مقاومت روبرو شد و جنبش سبز از درون انتخابات ریاست جمهوری و کوشش برای کنار زدن احمدی نژاد بیرون آمد.

لیبرالیسم اقتصادی برخلاف آنچه می گویند مستلزم آزادی سیاسی نیست. برعکس در بطن خود فاشیسم را حمل می کند. همانطور که در دهه سی میلادی چنین کرد و از درون لیبرالیسم اقتصادی حاکم، فاشیسم و نازیسم و جنگ سر درآورد. بشریت نیز امروز در شرایط مشابه تاریخی است. شکست سرکوزی در فرانسه، پیروزی چپ رادیکال در یونان، جنبش "خشمگینان" در اسپانیا و پرتقال و حتی انگلستان و ایالات متحده امریکا و بالاخره جنبش سبز در ایران همه اشکال مختلف مقاومت دربرابر این فاشیسم نوین و سازنده آینده ای دیگر برای مردم ما و برای بشریت است.