ورود نظامی به عراق
|
با تحکیم موقعیت نیروهای داعش "دولت اسلامی شام و عراق" دربخش هائی از خاک عراق که در آنها اکثریت سنی عراق زندگی می کنند و ادامه جنگ داخلی در این کشور، خطر کشیده شدن پای ایران به این جنگ در هفتههای اخیر افزایش یافته است. آشکارا کوششهای زیادی از داخل و خارج ایران می شود تا پای کشور ما را به این جنگ بکشانند، جنگی که این بار تنها جنگ میان دو دولت و دو ارتش نیست، حتی جنگ ملت ایران با اقلیتی مذهبی در عراق هم نیست، بلکه جنگ جهانی میان دو مذهب نیز خواهد بود. ما ضمن هشدار نسبت به تحرکاتی که برخی محافل حاکمه و بویژه در درون سپاه با وعده حقوق های میلیونی مشغول آن هستند و انتشار اخبار دریافتی آن را به صلاح کشور نمی دانیم، تاکید می کنیم: ورود ایران به جنگ داخلی در عراق ادامه همان اشتباهی است که در سال 1361 و پس از پیروزی ایران در بازپس گیری خرمشهر انجام شد. اشتباهی که ایران را بمدت شش سال درگیر یک جنگ فرسایشی طولانی کرد که از درون آن حکمرانی تجارت و نابودی تولید و غارت و سرکوب آزادیها و ویرانی اقتصاد کشور بیرون آمد. آنچه امروز می گذرد و تلاشهایی که برای کشیدن ایران به جنگ در عراق می شود با همان انگیزهها و به قصد تسویه حساب سیاسی و قبضه قدرت است با پیامدهایی به مراتب ویرانگرتر. ورود ایران به این جنگ اکثریت سنی عراق را که در حالت عادی خواهان زندگی مسالمت آمیز هستند و ممکن است از نیروهای اسلامی داعش و ارتش سابق صدام حسین فاصله بگیرند، عملا به پشتیبان داعش تبدیل خواهد کرد و یا نسبت به آن بیطرف و خنثی خواهند شد. آنچه این جنگ را نسبت به جنگ ایران و عراق حتی خطرناکتر می کند، جنبه مذهبی است که به این جنگ داده شده و آن را بصورت جنگ شیعه و سنی درآورده اند. آن بذر تفرقه شیعی و سنی که قشریون و ارتجاعیون مذهبی در ایران در دهههای اخیر کاشتند و در دوران احمدی نژاد به سیاست رسمی و دولتی تبدیل کردند نباید میوههای تلخ خود را ببار بیآورد . در شرایطی که شیعیان تنها 15 درصد از جمعیت مسلمانان جهان را تشکیل می دهند به راه افتادن جنگ شیعه و سنی در واقع به معنای آغاز قتل عام شیعیان در بسیاری از کشورهای جهان خواهد بود. ایران نیز به عنوان تنها کشور شیعه جهان نه تنها از این خطر در امان نیست که اساسا این جنگ در مرزهای نزدیک به ایران برای همین منظور به راه انداخته شده است. در این شرایط جنگ ایران در عراق تنها به داخل عراق محدود نخواهد ماند، بلکه دامنه آن به سرعت به داخل ایران کشیده خواهد شد. همه مواد آتش زا برای کشیده شدن این جنگ به داخل ایران از مدتها پیش در ایران انبار شده است. در آخرین نمونه همین چند هفته پیش خبرگزاریها از حمله و تجاوز و قتل شماری از افغانها در نظام آباد قزوین خبر دادند. امری که موجب شده 90 درصد خانوادههای افغان از آن منطقه مهاجرت کنند. این تنها یک نمونه است، نمونه ای که نشان می دهد در صورت وقوع یک درگیری سنی و شیعه در داخل خود ایران ماده انفجاری نیرومندی برای ایجاد جنگ شیعه و سنی انبار شده است. و این غیر از رفتاریست که با سنیهای ایران شده و آنها را حتی در حد حضور یک نماینده در هیئت رئیسه مجلس محروم کرده اند. همه اینها را نمی توان بدون برنامه و ناآگاهانه دانست، آن هم در شرایطی که از زمان فروپاشی اتحاد شوروی سابق بحث تغییر خاورمیانه و مرزهای این منطقه به شکل یک برنامه استراتژیک ایالات متحده و ناتو مطرح بوده و گام به گام پیش رفته است. امروز نمی توان تردید کرد که دستهایی در داخل ایران در بالاترین سطوح نظامی و حکومتی از سالها پیش و با آگاهی از استراتژی امریکا برای تجزیه منطقه و ایجاد جنگ شیعه و سنی زمینه آن را در داخل کشور فراهم کرده اند و اکنون همانها هستند که می خواهند کشور را به جنگ در داخل عراق بکشانند. تمام تقابلی که با دولت خاتمی انجام شد، از جمله در برابر تلاش او برای ایجاد گفتگو در جهان و داخل کشور و اکنون تقابلی که با دولت روحانی و کوشش آن برای ایجاد آشتی میان اقوام و مذاهب داخلی در ایران می شود و انتصاب علی یونسی بعنوان دستیار ویژه رئیس جمهور در امور اقوام و مذاهب نمادی از آن است، آگاهانه یا ناآگاهانه در چارچوب همین استراتژی ایجاد جنگ شیعه و سنی و تغییر نقشه خاورمیانه قابل ارزیابی است. تردید نیست که نیروهایی در ایران وجود دارند که از درگیر شدن ایران در عراق استقبال می کنند و حتی زمینه آن را می چینند. در حالیکه لازمه عبور از این مرحله بسیار خطرناک تفنگ و فشنگ نیست، بلکه سیاست و درایت و تعقل است. اشتباهی که ایران در سوریه انجام داد و بشار اسد را به مقابله نظامی تشویق کرد، یا در عراق با حمایت از نوری المالکی همان روش کنار گذاشتن سنیها را در عراق تشویق کرد، اکنون پیامدهای خود را نشان می دهد. و حال جریانهایی در داخل ایران می خواهند با کشاندن ایران به جنگ همان اشتباهات را به یک فاجعه خوفناک تبدیل کنند. آنها وعده می دهند که هدف آنها تنها نجات حرم و مقبره امامان شیعه در عراق یا محافظت از مردم در برابر خطر نیروهای افراطی سنی است، اما هدف اصلی آنها ایجاد وجهه برای خود و توجیه بدست گرفتن قدرت است. زیرا روشن است که این جنگ به داخل عراق محدود نخواهد ماند و نه تنها به ایران کشیده خواهد شد، بلکه پیامد آن اشغال منطقه توسط نیروهای ناتو و امریکا و سپس اشغال خلیج فارس و کنترل نفت منطقه و سرانجام جدا کردن بخشی از خاک ایران خواهد بود. و همه اینها غیر از خرابیها و ویرانیها و کشتارهای داخلی است که در پی چنین جنگی رخ خواهد داد. بختی که ایران همچنان از آن برخوردار است پشتیبانی مردمی داخلی و وجهه جهانی دولت روحانی است، وجههای که حمایت دولتهای غربی را از نیروهای اسلامی افراطی سنی در مقابل ایران دشوار می کند. ولی در همین شرایط عدهای در حاکمیت ایران بیش از هرچیز به فکر چگونگی زمین زدن دولت روحانی هستند. اینان بیش از آنکه به ضرورت وحدت ملی برای عبور از این گردنه خطرناک بیاندیشند، در فکر آن هستند که چگونه حصر موسوی و کروبی را طولانی تر کنند، یا مانع ایفای نقش مثبت جهانی محمد خاتمی شوند. بیش از آنکه به فکر ایجاد اتحاد و نزدیکی اقوام و مذاهب در داخل کشور ما باشند، در فکر چگونگی مهار و حذف آنان هستند. خطری که ما را تهدید می کند بیش از آنکه از داعش و نیروهای اسلامی سنی باشد، از حضور چنین نیروهایی در حاکمیت جمهوری اسلامی است. برای مصون کردن کشور از خطرهای خارجی پیش از هرچیز این نیروهای قشری، نظامی گرا و جنگ طلب را باید در جمهوری اسلامی مهار کرد.
|
راه توده 461 5 تیر ماه 1393