ویرانه ای که

از سوریه آباد

باقی مانده!

یونگه ولت – ترجمه رضا نافعی

سوریه کشوری با زیرساختی ویران، کارخانه های به خاک افتاده و صنایعی بی جان. آنها که از چالش های ویرانگر سود می برند تولید کنندگان اسلحه، قاچاقچیان، " بلد" هائی هستند که راههای مرزی را می شناسند و فراریان از این کشور را به کشورهای همسایه می برند.

ذخیره گاههای آبی سوریه رو به خشکی است. باران نمی بارد. زمستان گذشته برف نبارید. خشکسالی و جنگ همه جاگیر است. آبگیرها، محفظه ها و لوله های آب نیز از گزند خشکسالی و جنگ در امان نمانده اند. با کمک سازمان صلیب سرخ بین المللی به  قصبات و روستاهای  دورافتاده آب آشامیدنی رسانده می شود. در شهرها و مراکز تراکم جمعیت، که خود حاصل کوچ مردم به اینسو و آنسوست، آب جیره  بندی شده است.

چند روز پیش باران های شدیدی در مناطق پیرامون "حما" بارید اما زمین های خشک قادر به جذب آب نبودند. در نتیجه دهکده ها و خانه های مسکونی مسیل سیلاب های خروشان شدند. بنا به گزارش "امیر محفوظ " رئیس شورای شهر "شطحا" سیل و گل و لای همه چیز را ویران کرد.  شهرداری محل پتو و مواد غذائی در اختیار مردم گذاشته، اما  تا ویرانی ها دوباره مرمت شوند هفته ها و بلکه ماهها بطول خواهد انجامید. شاید هم بیشتر از این ها طول بکشد.

مسائلی که اقتصاد سوریه با آن روبروست به  کمبود آب و آمدن سیل محدود نمی گردند. حمله گروههای مسلح به زیرساخت غیر نظامی سوریه و نیز ویرانی های حاصل از جنگ از رویدادهای روزانه هستند. کارگران و خدمه دستگاههای دولتی مانند تیم های تعمیر سیم های برق و همچنین آموزگاران و دبیران، کامندان بانکها، بیمارستانها و پلیس وسیله اخاذی برای گروههای مسلح  شده اند که آنها را می ربایند تا برای آزاد ساختن آنها پول بگیرند. و اگر پول پرداخت نشود ربوده شدگان  بقتل می رسند.

در اطراف حلب، پایتخت اقتصادی سوریه، صدها کارگاه و کارخانه و مغازه ویران و غارت شده اند. طبق اطلاعات اتاق صنایع 251 موسسه پیرامون دمشق به این سرنوشت دچار شده اند. این رقم رسمی است. رقم غیر رسمی باید بیش از این ها باشد. صنایع تولید موادغذائی، موسسات ساختمانی، پارچه بافی، کارخانه های شیمیائی و تولید دارو ویران می شوند. تولید در سوریه در اثر جنگ و تحریم های اتحادیه اروپائی تا 80 درصد کاهش یافته است، بیکاری رو به افزایش است.

"ظهیر غزال" کشیش مسیحی در شهر "حمص" می گوید "همه چیز با تحریم ها آغاز شد". بخش قدیمی شهر دو سال تحت کنترل نیروهای مسلح بود تا این که بالاخره در ماه مه 2014  بین آنها ارتش سوریه آتش بس برقرار شد. ظهیر غزال می گوید "مردان جوان برای دریافت پول می جنگیدند. کشورهای غربی آنها را مسلح می ساختند و هزینه اش را کشورهای عربی تامین می کردند. وقتی اسلحه بدستشان می دهند، وقتی دستمزدشان روز به روز بیشتر می شود، جنگیدن تبدیل می شود به کاسبی. هر که بیشترین پول بدهد، بیشترین نیرو دارد ".

در سوریه هرجا که زمام کار بدست گروههای مسلح باشد دیگر تعمیرگاههای اتومبیل، موتورسیکلت، آبگرم کن  یا چرخ خیاطی  دست به این کاری نمی زنند، زیرا تنها کاری که مقرون به صرفه است تولید سلاح  و مهمات است.

پر در آمد ترین افراد کسانی هستند که  راه های قاچاق اسلحه، عبور دادن  ستیزه جویان از مرز، دارو، و وسائل مورد نیاز برای زندگی روزمره به سوریه را می شناسند- و کسانی که  در مرزها بر خروج فراریان از سوریه، خارج کردن نفت غارت شده، اتومبیل و آثار هنری نظارت دارند. کسی در ترکیه با استفاده از درماندگی و بی چارگی فراریان از سوریه، به هرکس پول بیشتری بدهد پایان نامه تحصیلی می فروشد. خریداران پایان نامه تحصیلی امیدوارند با در دست داشن این پایان نامه بخت بیشتری برای دریافت اجازه پناهندگی در یک کشور اروپائی داشته باشند.

از این میان بیشتر از همه اسلحه سازان بین المللی از جنگ سود می برند، کسانی که دست در کار حملات هوائی " ائتلاف بین المللی"  علیه "ایزیس" در عراق و سوریه هستند که اینک دیگر اختیار کار را بدست خود گرفته و مستقلا عمل می کند. بنا به گزارش " دان دِ لوک " خبرنگار خبرگزاری فرانسه از واشنگتن،  بنظر رچارد ابولطیفه، معاون گروه " تیل" برای خرید و فروش اسلحه" این یک جنگ کامل است". اظهارات دستگاه دولتی آمریکا مبنی بر این که جنگ با " ایزیل" به درازا خواهد کشید باعث رونق معاملات و دادن سفارش های میلیاردی برای ساختن بمب، راکت، وسائل یدکی هواپیما، سلاحهای گوناگون  و وسائل جاسوسی از همه نوع شده است.

طبق این گزارش، از زمان آغاز بمباران در عراق و سوریه ارزش سهام کنسرن "لاکهید" غول اسلحه سازی آمریکا، 9،3 درصد افزایش یافته، دیگر تولید کنندگان اسلحه نیز از دریافت سودهای کلان بی بهره نمانده اند، از جمله تولید کننده موشک های زمین به هوا "هلفایر" که پنتاگون صدها واحد از آن را دراختیار بغداد قرار داده است. اندک زمانی پس از گسترش حملات هوائی به سوریه کارخانه آمریکائی  تولید اسلحه موسوم به Raytheon  سفارشی از ارتش آمریکا دریافت کرد به ارز 251 میلیون دلار برای تولید و تحویل موشک هائی از نوع "  Tomhawk" . در نخستین روز حمله به سوریه ( 23.سپتامبر 2014) کشتی های جنگی آمریکا  47 موشک " تامهاوک" پرتاب کردند. بهای هر یک از این موشک ها  1،4 میلیون دلار است.

انگلستان، فرانسه و آلمان نیز مقادیر معتنابهی سلاح به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس می فروشند و با این کار بر محتوای بشکه باروت می افزایند. گروههای غیر دولتی مانند پیشمرگان در شمال عراق ، "ارتش آزاد سوریه" " جبهه اسلامی" و جبهه النصره " نیز علنا مسلح می شوند، که سلاحهای آنها طبق اسناد اثبات شده و موجود بدست " کشور اسلامی" ( داعش) می رسد. وظیفه این گروهها که به این صورت مورد تایید قرار می گیرند این است که  به نیابت از سوی کشورهای عضو ناتو جنگ برای ایجاد خاورمیانه جدید را ادامه دهند. در حال حاضر این کشورها با فروش اسلحه اقتصاد خود را به رونق می اندازند، اعلام می کنند که برتولیدات " ضروری" اسلحه خواهند افزود و سرمایه گذاری بیشتر و تکامل بخشیدن بر قدرت تخریب سلاحها از برنامه های در دست انجام آنهاست.

https://www.jungewelt.de/kapital-arbeit/krieg-deformiert-wirtschaft

        پیج فیسبوک راه توده