ایران |
اکنون، پس از توافقنامه اتمی با ایران این سئوال مطرح است که سرنوشت جنگ در سوریه به کجا خواهد انجامید؟ بویژه که دور جدیدی از روابط ایران با جهان آغاز می شود. نشانه هائی وجود دارد که حتی عربستان سعودی نیز بر خلاف آنچه تاکنون انجام داده به روابط بهتری با ایران می اندیشد. تاکنون این تنها اسرائیل است که "توافقنامه اتمی با ایران را یک اشتباه تاریخی میداند". در ایران نیز علیرغم این توافق، هنوز دشواری های بسیاری بر سر راه دولت این کشور است که شاید مهم ترین آنها، جدول زمانی بینالمللی برای لغو تحریم ها علیه این کشور باشد. درعین حال و در ادامه توافق اتمی با ایران باید مشخص شود که تکلیف سلاح های اتمی اسرائیل چه می شود؟ آیا می توان آن را فراموش کرد؟ البته فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه – مانند دیگر اعضای گروه 1+5 – همچنان مایلند این مسئله را فراموش کنند. وی در مصاحبه اخیر خود گفت که "اسرائیل مدت طولانی است سلاح هسته ای دارد و موضوع روز نیست." البته اولاند نگفت که این امکان به لطف فرانسه نیز برای اسرائیل فراهم آمده است. با تصویب توافقنامه هسته ای ایران شرکت های بینالمللی ــ ایالات متحده و آلمان، فرانسه و غیره... برای ورود به بازار ایران و سرمایه گذاری در رشته های مختلف در انتظارند و صف کشیدهاند. اگر مسئله ایران را دیگر موضوع روز جهانی تلقی نکنیم می رسیم به سوریه. کشوری که جنگ داخلی آن روی میز شورای امنیت سازمان ملل متحد است. رئیس جمهور فرانسه چند ساعت پس از امضای توافقنامه با تهران گفت "حالا که ایران از ظرفیت های بزرگترمالی پس از پایان تحریم های بینالمللی برخوردار است باید بسیار مراقب آینده بود. ایران باید در جریان درگیری و جنگ در سوریه به ما نشان دهد که می خواهد برای پایان جنگ در این کشور به جامعه جهانی کمک کند." اولاند با این تفکر می خواهد بار دیگر به عنوان رئیس جمهور، فرانسه را غرق ماجرائی دیگری کند. از بخت بد وی تقریباً همزمان "باراک اوباما" رئیس جمهور امریکا نیز گفت که ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه فدراتیو نیز وی را برای خاتمه جنگ داخلی در سوریه تشویق کرده است. به گفته رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، دولت روسیه متوجه شده که بشار اسد دیگر نمی تواند حاکم مطلق سوریه باشد. آیا این سخنان به معنای چشم انداز یک کودتای جهادی و یا سرنگونی رژیم بشار اسد است؟ بدیهی است که در چنین شرایطی ایران باید برای ختم جنگ در سوریه، کنار کشیدن حزب الله لبنان از خاک سوریه و بازگرداندن آرامش به عراق با جامعه جهانی کمک کند. و در این مورد آخر برای مبارزه با "دولت اسلامی" داعش در کنار جامعه بین المللی قرار بگیرد. هر کشوری بدنبال یک راه حل با ثبات جدید برای غلبه بر دولت اسلامی است که در سه جبهه ــ در عراق ، در کردستان و در سوریه همزمان در حال جنگ است. سئوال این است آیا نیروهای کرد ــ در عراق و سوریه ــ ارتش عراق، نیروهای ائتلاف به رهبری ایالات متحده و ارتش سوریه واقعاً برای غلبه بر دولت اسلامی قادرند هماهنگ و متحدا اقدام کنند؟ در حالی که کشورهای غربی از مخالفان دولت سوریه حمایت میکنند، تا حدی که وزیر امور خارجه فرانسه "لوران فابیوس" به وضوع و با صراحت میگوید: "گروه اسلام گرایان النصره شاخه ای از القاعده سوریه در صحنه جنگ به خوبی مبارزه میکند". بعید است. بخاطر داشته باشیم که گروهای مسلح دگراندیش غیر مذهبی گرفتار ضعفهای آشکار نظامی و کمبود سلاح و غیره هستند و به همین دلیل قادر به تغییر نقش آفرینی نیستند و مقابل آنها، نیروهای اسلامگرا در منطقه با داعش برای تقسیم ثروت و غارت به توافق رسیدهاند. واضح است که دخالت نظامی ایالات متحده با وجود استقرار نیروهای ویژه نظامی در منطقه و در کنار ارتش عراق که توانائی کافی را ندارد تاکنون برای مقابله با داعش موفق نبوده اند. در حال حاضر داعش در استان الانبار با کمک بمب گذاری و مشارکت شبه نظامیان شیعه مورد حمایت ایران روبرو هستند. از سوی دیگر، ارتش سوریه همچنان دارای توان مقابله با داعش است اگر سیاست کشورهای غربی و از جمله رئیس جمهور فرانسه مقابله با دولت و ارتش سوریه نباشد. وقتی فرانسوا اولاند میگوید: "هیچ راه حلی جز سرنگونی بشار اسد برای پایان درگیری در سوریه وجود ندارد." آیا سخن و سیاستی در جهت جلوگیری از مقابله ارتش سوریه با داعش در منطقه نیست؟ تا آنجا که به ایران مربوط می شود؛ حسن روحانی رئیس جمهور ایران درآخرین اظهار نظرش در باره سوریه گفته است ایران رژیم بشار اسد را تا پایان پشتیبانی می کند. در اجلاس ژنو 2 برای پایان درگیری ها در سوریه یک مرحله گذار با تشکیل یک دولت ائتلافی متشکل از نیروهای مخالف اسد و دولت حاکم در سوریه مطرح شد اما غرب به جای اجرای این طرح، از جنگ در سوریه حمایت کرد، زیرا معتقدند بشار اسد باید از قدرت ساقط شود. آنها حتی حاضر نیستند در این باره با ایران گفتگو کنند. http://www.humanite.fr/le-conflit-en-syrie-sous-le-prisme-de-laccord-de-vienne-579488
|
راه توده 513 - اول مرداد ماه 1394