از 10 تا 13 نوامبر

اندونزی و دادگاه لاهه

دادگاه بزرگترین

قتل عام سیاسی

تشکیل می شود!

اومانیته- الف. آذرفریتاش

نسل کشی در اندونزی، در سال 1965 با دستگیری ها در جزیره "جاوا" که در آن کمونیستها بزرگترین  نیروی سیاسی بودند آغاز شد. قتل عام کمونیستها و بسیاری از فعالان مترقی از 30 سپتامبر سال 1965 آغاز شد و ماهها تحت فرمان و فرماندهی ژنرال "سوهارتو" که از حمایت آشکار ایالات متحده برای سرنگونی رئیس جمهور "سوکارنو" برخوردار بود ادامه یافت.

در سال 1965 حزب کمونیست اندونزی چهارمین نیروی سیاسی کشور بود و اولین نیروی سیاسی در جزیره جاوا. این حزب سومین حزب کمونیست جهان، پس از حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی و جمهوری خلق چین بود که 3 میلیون عضو داشت. حزب کمونیست از حمایت بیش از 20 میلیون هوادار در سازمانهای مختلف نیز برخوردار بود. نیروی عظیمی برای تحولات نوین در اندونزی. سیاست کلی حزب کمونیست اندونزی پشتیبانی از رهبر استقلال اندونزی و رئیس جمهور وقت اندونزی "سوکارنو" بود، که رهبری ملی بود و بسیاری او را با مصدق مقایسه می کنند.

مردم اندونزی سوکارنو را پدر استقلال میدانند و از رهبران جنبش ضد امپریالیستی و در میان کشورهای غیر متعهد شهرت داشت.

پیروزی انقلاب چین و شکست فرانسه در جنگ ویتنام موفقیت کشورهای استعمارگر سابق و همچنین ایالات متحده را تهدید می کرد. بویژه ایالات متحده از ادامه گسترش جنبش کمونیستی در وحشت بود.

در سال 1963 ایالات متحده تصمیم گرفت سوکارنو را که بیش از پیش از کنترل غرب خارج میشد و به اردوگاه سوسیالیسی روی می آورد را سرنگون کند. به این منظور ضرورت داشت در ابتدا حزب کمونیست که ارکان مهم حمایت از سوکارنو بود و همه نیروهای چپ مترقی اندونزی نابود شوند. هدف اصلی غرب و ایالات متحده دستیابی به غارت و چپاول مجدد ثروت و منابع ــ نفت، گاز، بوکسیت نیکل ، مس، طلا و چوب و غیره بود که تنها با کشتارٍ کمونیستها و سرنگونی دولت ملی سوکارنو ممکن بود.

قتل 7 ژنرال نیروی زمینی که هنوز هم عاملان آن شناسائی نشده‌اند بهانه ای  شد تا با متهم ساختن حزب کمونیست ترور و کشتار کمونیست ها آغاز شود و امریکا از این جنایت حمایت کرد.

قتل عام از غرب جاوا آغاز شد و بتدریج به جاوه مرکزی و شرق جاوا گسترش یافت. فهرست افراد مشکوک به عضویت در حزب کمونیست و  آنها که باید اعدام می شدند توسط سازمان سیا تهیه و در اختیار مقامات محلی قرار گرفت و ارتش اندونزی مامور اجرای آن شد. و این تازه همه جنایت نبود. گروه های شبه نظامی که ارتش کودتا از آنها حمایت می کردند کشتار کور را در سراسر کشور آغاز کردند و سراسر کشور را در بر گرفت.

به این ترتیب بزرگترین هولوکاست پس از جنگ جهانی دوم در اندونزی انجام شد. مطابق آمار رسمی در این قتل عام 500 هزار تن به قتل رسیدند، ناپدید شدند و اعدام شدند. این رقم را تا 3 میلیون نیز  برآورد کرده اند. به این آمار باید 2 میلیون زندانی و تبعیدی به اردوگاههای کار اجباری را اضافه کرد.

لیست اردوگاههای کار اجباری تبعید شدگان آنچنان طولانی است که در این مقاله نمی گنجد. کشتارها حتی شامل بازماندگان قربانیان نیز شد. کودکانی که از مادران و پدران خود محروم شده بودند و در خیابانهای جاکارتا و جاوه برای لقمه ای نان گدائی و یا تن فروشی می کردند.

اکنون پنجاه سال از ادامه مبارزه مردم اندونزی می گذرد و هنوز هیچ دادگاهی به این جنایت رسیدگی نکرده است.

در سال 1998 مردم  توانستند ژنرال خون ریز "سوهارتو" را از قدرت به زیر بکشند. از این زمان اندونزی وارد دوران جدیدی به نام "رفرم آسیائی" شد. مطبوعات آزاد شدند و نقش ارتش با وجود آنکه هنوز قدرت سیاسی را در اختیار داشت کاهش یافت. بتدریج ساخت حاکمیت تغییر کرد و قانون اساسی جدیدی تنظیم و تصویب شد.

امروز رئیس جمهور " جوکو ــ ویدود " اولین قدم های اصلاحات را برداشته است. مدرسه رایگان و بهداشت رایگان برای کودکان و خانواده های محروم و فقیر در نظر گرفته شده است. با وجود بر این، هنوز مردم اندونزی در رنج زندگی میکنند. با وجود آنکه رئیس جمهور در مبارزات انتخاباتی خود وعده داد که به مسأله نقض حقوق بشر در دوران سوهارتو رسیدگی خواهد کرد اما نه تنها هنوز نشانی از اجرای این وعده دیده نمی شود بلکه او نیز گام به گام عقب رفته و به دوران سیاه سوهارتو نزدیک شده است. در ماه ژوئن وی با امضای یک پیش نویس در قانون اساسی تجدید نظر کرده و گسترش هر اندیشه کمونیستی را در کشور ممنوع اعلام کرد. بموجب این اصلاحیه هر گونه تلاش برای تاسیس سازمان کمونیستی 7 تا 10 سال محکومیت زندان دارد. به علاوه وی اعلام کرد که از طرف دولت نمایندگی افشاء و مجازات مسئولان نسل کشی دوران سوهارتو را بر عهده نمی گیرد. به این ترتیب است که باید گفت هنوز دورنمای دمکراسی در اندونزی بسیار دور است.

از 10 تا 13 نوامبر دیوان بین‌المللی لاهه (هلند) برای رسیدگی به پرونده نسل کشی سال 1965 در اندونزی برگزار خواهد شد و مردم اندونزی منتظرند ببینند قضات این دادگاه جسارت و شهامت انسانی برای رسیدگی به یک نسل کشی آشکار را خواهند داشت یا نه؟

دادhttp://www.humanite.fr/indonesie-1965-la-plus-terrible-des-repressions-anticommunistes-588307

. . . . . .

        پیج فیسبوک راه توده