وزن کشی سیاسی اول نوامبر پای صندوق های رای در ترکیه! اومانیته- ترجمه آذرنگ
|
روزنامه اومانیته در آستانه انتخابات پارلمانی اول نوامبر در ترکیه و درباره حوادث اخیر این کشور با یک متخصص ترک مسائل ژئو پولتیک بنام "دیدیه بیلیون" مصاحبه ای کرده که برگردان فارسی آن را می خوانید:
اومانیته: بمب گذاری و کشتار تظاهر کنندگان؛ آن هم در آستانه انتخابات اول نوامبر ترکیه آیا موجب قطبی شدن این انتخابات نمی شود؟
دیدیه بیلیون: این اقدام تروریستی که انگشت اتهام آن به سوی خود دولت بلند شده، اضطراب به در گیر شدن ترکیه در جنگ عراق و سوریه ابعاد تازه ای بخشیده است. اردوغان بسرعت ترکیه را در مسیر خشونت و درگیریهای خیابانی می برد و روز به روز هم آن را تشدید می کند. من فقط می توانم بگویم که وضع بسیار خطرناک و جدی است. بویژه اگر بازیگران مختلف صحنه سیاسی ترکیه نیز تن به مسیر جنگ و درگیری بدهند که دراینصورت کشور غیر قابل کنترل می شود. من معتقدم که اردوغان مسئول اصلی بی ثباتی و هرج ومرج در ترکیه است. پرهیز از افتادن در مسیر خشونتی که دولت به آن دامن می زند به آن معنا نیست که شهروندان ترک و کرد برای مقابله با تهاجم اردوغان بسیج نشوند. بسیج مردم تنها راه حل برای خروج از بحران و جلوگیری از غرق شدن ترکیه در یک درگیری خشونت آمیز داخلی است. بسیجی که در حقیقت از 11 اکتبر بصورت تظاهرات اعتراضی مردم برای مقابله با سیاست جنگ طلبانه دولت در ترکیه شروع شده است. علیرغم ترس، وحشت از انفجار و مرگ، خیابانها آخرین سنگر برای آزادی بیان است. جامعه ترکیه اکنون برای بهترین نتیجه و یا بدترین نتیجه در این آزمون با دولت اردوغان مبارزه میکند. از یک طرف اردوغان در تلاش برای تثبیت قدرت خود است و موفق شده که شمشیرهای جنگ بین طرفین را تیز کند وصیقل بدهد و از طرف دیگر بخش گسترده شهروندان برای مقابله با استراتژی جنگ طلبانه وی بسیج شدهاند. انتخابات ماه ژوئن گذشته شاخص مثبتی برای تائید مشارکت بالای رأی دهندگان ترکیه برای تعیین تکلیف پارلمان ترکیه بود. در این انتخابات حزب دمکراتیک خلق ها که از حق کردها در کشور دفاع می کند 8 تا 10 در صد بیشتر از انتخابات گذشته رای آورد و صاحب 81 کرسی در پارلمان شد. اردوغان این نتیجه را نخواست قبول کند و رفت به طرف تجدید انتخابات به این امید که در انتخابات ماه نوامبر نتیجه بهتری حزب حاکم عدالت و توسعه بدست آورد و او بتواند با این نتیجه بهتر قانون اساسی را به سود قدرت فردی خود تغییر بدهد. حوادث خشونت بار اخیر به این امید اردوغان باز می گردد. امیدی که بموجب شواهد موجود ضعیف تر از انتخابات ماه ژوئن شده است. زیرا این بار اتحادیه های کارگری وسیع تر از گذشته به میدان آمده اند تا جلوی دولت را بگیرند. البته از تقلب در رای گیری و یا حادثه آفرینی دولت در آستانه انتخابات هم نباید غافل ماند، اما بهرحال وضع در حال کنونی به نفع استراتژی دولت نیست.
اومانیته: چند هفته قبل از انتخابات مجلس اردوغان میتواند با تأکید به وضعیت اضطراری قدرت را مصادره کند و انتخابات را به تعویق بیندازد؟
دیدیه بیلیون: از ماه جولای اردوغان تصمیم به یک استراتژی جنگ ــ تنش علیه مخالفان خود در ترکیه گرفت. پس از حمله 20 جولای علیه فعالان کرد در "سوروچ" اردوغان مبارزه با پ. ک. ک را سازماندهی کرد. او میدانست که کردها بصورت سازمان یافته و با موافقت پ. ک. ک به حزب دمکراتیک خلق ها رای دادند و 81 کرسی پارلمانی را بدست آوردند. او کردها را تروریست اعلام کرد اما تروریست اصلی در منطقه دولت اسلامی داعش است که دولت از آن حمایت می کند. اکنون چند ماه است که اردوغان برای اجرای طرح های خود یعنی بدست گرفتن قدرت مطلق و بدست آوردن اکثریت مطلق در پارلمان از اجرای هیچ ترفندی کوتاهی نمیکند. در پاسخ به سئوال شما باید بگویم که پس از حمله اخیربه تظاهرات مسالمت آمیز کردها در آنکارا واکنشی در داخل و خارج از ترکیه بوجود آمد که اگر هم اردوغان خیال به تعویق انداختن انتخابات اول ماه نوامبر را داشت حالا در این تاکتیک تجدید نظر کرده است و به همین دلیل نخست وزیر همین روزها یکبار دیگر تاریخ انتخابات را تائید کرد. اردوغان در نظر دارد برای جلب حمایت رأی دهندگان به حزب عدالت و توسعه به مردم وانمود کند که تنها چاره و راه حل برای مبارزه با تروریسم رأی به حزب عدالت و توسعه است. تاکتیکی که دیگر برای مردم بی اعتبار شده است. آخرین نظر سنجی ها که به قبل از انفجار در میان تظاهر کنندگان در آنکارا باز می گردد نشان میداد که مردم به این تاکتیک اردوغان پی برده اند. حالا با انفجار تروریستی آنکارا قطعا مردم عمیق تر به این تاکتیک اردوغان پی برده اند. نتیجه انتخابات چند هفته آینده نشان خواهد داد. اومانیته: آیا ممکن است یک جبهه ضد اردوغان در ترکیه ظهور کند؟ دیدیه بیلیون: یک اتحاد انتخاباتی و سیاسی به سختی امکان پذیر است. حزب دمکرات خلق و حزب کمالیستها مشترکا سیاست اردوغان را رد کرده اند و با هم نوعی اتحاد عملی دارند. از سوی دیگر تشکیل یک دولت ائتلافی با حضور حزب اقدام ملی (ناسیونالیستهای راستگرا) و حزب عدالت و توسعه دشوار تر از گذشته شده است. اما تا انتخابات هنوز ممکن است حوادثی پیش بیاید. ما اکنون شاهدیم که تظاهراتی که بعد از انفجار آنکارا بوجود آمد همچنان علیه دولت جریان دارد باید دید این تظاهرات چه نقشی در پای صندوق های رای خواهد داشت.
. . . http://www.humanite.fr/erdogan-se-presente-comme-un-rempart-contre-le-terrorisme-587079
|
راه توده 525 30 مهرماه 1394