اومانیته- ترجمه آذر فریتاش

ائتلاف راستگرای حاکم بر پرتغال از سال 2011 به رهبری پدرو پاسوس کوئیلو  نخست وزیرکنونی با 37.5 در صد آراء در برابر  حزب سوسیالیست با 32.5 در صد آراء در انتخابات خاکستری و کم استقبال 4 اکتبر پیروز  شد. این ائتلاف چه کارنامه ای بدست آورده است:

از جمعیت 10 میلیونی پرتغال 2 میلیون تن در فقر بسر می برند و یک چهارم کودکان از گرسنگی رنج می برند. بیکاری از مرز 1.2میلیون تجاوز کرده است و تقریباً  دو برابر بیشتر از سال 2011.

این آمار نتیجه سیاست ریاضت اقتصادی در پرتغال از سال 2011 تحت رهبری ترویکاست که  به دولت راستگرای حاکم دیکته و به مردم پرتغال تحمیل شد.

دو حزب سیاسی اصلی حزب سوسیالیست و ائتلاف احزاب سوسیال دمکرات  و حزب س. د. اس مسئول آمار اسفناک وضعیت اقتصادی می باشند و قطعاً در آینده با رأی مردم مجازات خواهند شد.

بلوک چپ با بهره بری از تجربه حزب سیریزا یونان بهترین رکورد را از سال 1999 تا کنون با 10.2 در صد آراء بدست آورده و حزب کمونیست پرتغال به تنهائی 8.3 در صد آراء را به خود اختصاص داده است. ائتلاف دمکراتیک (حزب  کمونیست  و حزب محیط زیست)  با شعار پرتغال نو و زندگی تازه به میدان انتخابات آمدند.

از سال2011 با ورود ترویکا (کمیسیون اروپا ، بانک مرکزی اروپا و صندوق بین‌المللی پول) که با نام "ترویکا" شناخته شده اند خشم و سر‌خوردگی مردم در پرتغال شدت گرفت.

ترویکا با وعده دروغین بهبود وضع اقتصادی وامی معادل 78 میلیارد یورو را به دولت پرتغال  پرداخت کرد تا برنامه ریاضت اقتصادی را به اجرا بگذارد. این وام در ‌واقع  تضمین کننده پرداخت بدهی پرتغال به ترویکا و برای توازن کسری بودجه کشور بود. دولت در برابر این وام متعهد شد که سیاست پسرونده ترویکا را (ریاضت اقتصادی )  به مردم تحمیل کند:

1 - کاهش بودجه خدمات عمومی

2 - کاهش حقوق باز نشستگی

3 - کاهش هزینه بهداشت و آموزش و پرورش

4 - خصوصی سازی شرکتهای صنعتی

 و غیره ..

به این ترتیب کشور غرق یک بحران اقتصادی بدون هیچ امیدی نسبت به آینده شد.

بدهی پرتغال افزایش یافت و به 130 در صد تولید ناخالص داخلی رسید. پرتغال 8 میلیون یورو در روز بدهی خود به ترویکا را باز پرداخت می کند. این در حالی است که باز پرداخت بدهی پرتغال به مرز 8000 میلیون یورو در سال رسیده است. مبلغی معادل بودجه بهداشت و یا آموزش و پرورش.

به همین ترتیب، کسری بودجه به معادل 7.2 در صد رسید.  این آمار نشان میدهد که ریاضت اقتصادی هیچ آینده ای برای خروج از بحران اقتصادی ترسیم نمی کند و حتی مانع تولید اقتصادی می‌شود. در زمینه اجتماعی فشار های اقتصادی به مردم تشدید شد. علاوه بر رسیدن رقم فقر زدگان به مرز 2 میلیون و دو برابر شدن بیکاری. 485 هزار پرتغالی بر اثر نداشتن هیچ چشم انداز روشنی برای آینده، این  کشور را ترک کرده اند.

خشم و نفرتی که مردم نسبت به حزب سوسیالیست و ائتلاف حزب سوسیال دمکرات و حزب راستگرا ــ س .د .اس ــ که چهار سال است سکان قدرت را در اختیار دارند با این واقعیات پیوند دارد.

مردم پرتغال امروز در تظاهرات خود در خیابان های لیسبون خواستار خروج ترویکا از صحنه اقتصادی پرتغال می باشند. کنفدراسیون اصلی اتحادیه کارگران در خط مقدم مبارزه علیه ریاضت اقتصادی و خصوصی سازی قرار گرفته است.

 پدرو گریگو نماینده سابق  حزب کمونیست در پارلمان اروپا می گوید:

فقط تغییر دولت کافی نیست. مردم دیگر نمی پذیرند که  یک گروه سیاسی بیآید و جایگزین گروه سیاسی دیگر شود. مردم پرتغال امروز به این نتیجه رسیده اند که باید همه چیز تغییر کند و دولتی بر سر کار بیاید که دارای برنامه جایگزین دولت های گذشته باشد.

http://www.humanite.fr/les-portugais-vont-voter-et-faire-payer-la-note-de-lausterite-mais-qui-585595

        پیج فیسبوک راه توده