سرمقاله 582
یک جنبش عمومی
زیر پوست مملکت است!
 

در برخی مسائل حکومتی، هر اندازه هم که حاکمان در قدرت سر را زیر برف کنند، باز هم دم خودشان و آن مسائل از برف بیرون می ماند. از جمله این مسائل، یکی هم ادعای نابودی به قول قدرت "فتنه 88" و به قول مردم "جنبش سبز ضد کودتا"ست. خب، اگر این بقول "قدرت" فتنه نابود شده و تمام شده، پس چرا این همه نگران سر باز کردن دوباره آن هستند؟ و مرتب به یکدیگر هشدار میدهند که ممکن است "فتنه" تکرار شود.

واقعیت اینست که این "تمام شد، تمام شد" ها را اگر برای راحتی خیال "قدرت" و هواداران و وابستگان به خود نگویند و تکرار نکنند، برای خالی کردن دل مردم می گویند، زیرا خود نیز خوب میدانند که یک جنبش اجتماعی زیر پوست ایران وجود دارد. این جنبش معترض فقر و بیکاری، اختلاس و دزدی های حکومتی، دروغگوئی شبانه روزی مقامات وابسته به قدرت، فریبکاری لانه کردگان در بیت رهبری و استبداد و زورگوئی بیرون آمده از همین بیت، علیه فساد تمام دستگاه اداری و بویژه قضائی و انتظامی کشور، نفرت از روحانیون حکومتی و وابسته به بیت رهبری و نهادهای وابسته به آن، علیه نقش سپاه در سرکوب مردم، علیه ارتجاع دینی و دهها دلیل و انگیزه دیگر است. بنابراین، تا این پدیده ها وجود دارد این جنبش نیز وجود دارد و هر زمان که فرصت یابد به خیابان می آید. مهم این نیست که رنگ آن سبزاست و یا زرد و یا صورتی، چرا که مسئله اصلی رنگ نیست، مسئله زمینه اجتماعی موجود در کشور برای اعتراض است. هنوز هم شانس حکومت در آنست که سخنگوی این جنبش کسی است که از درون نظام است، گرچه در حصر نظام. اما ساده لوحی است اگر تصور شود با نبودن موسوی در صحنه و یا حتی در حیات، این جنبش هم دیگر وجود نخواهد داشت. در حقیقت، پیش از آن که موسوی و کروبی در حصر باشند، "قدرت" جنبش مردم را "حصر" کرده است و این دومی موسوی و کروبی نیست که از صحنه حذف شود و یا در حصر حیاتش خاتمه یابد. این جنبش تا زمینه های آن (همان ها که دربالا بر شمردیم) هست، زنده است و کدام حصر در طول تاریخ توانسته ابدی باشد که این حصر باشد؟

نگاه کنیم به انتخابات دو مجلس خبرگان و مجلس شورا در اسفند ماه گذشته که چگونه جنبش مردم سر از صندوق های رای در آورد و زمینه ها را دیده و بپذیریم که همیشه این جنبش از صندوق سر در نمی آورد، زیرا ادامه خیره سري حکومت در تقابل با رای مردم و ادامه بحران بی اعتباری حکومت و تداوم پدیده های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی که دربالا به آنها اشاره شد می تواند سر از خیابان ها هم در آورد.

"قدرت" نام این جنبش را گذاشته است "فتنه". بسیار خب، نام که تعیین کننده هویت و ماهیت نیست. ماهیت مسئله و یا بقول قدرت "فتنه" یک جنبش اعتراضی است و این نه تنها تمام نشده بلکه خشمگین تر از سال 88 در زیر پوست کشور است. این را آنها که مردم اگر فرصت پیدا کنند لحظه ای در طردشان غفلت نمی کنند (انتخابات دو مجلس در اسفند ماه گذشته) خوب می دانند و از انگیزه های تکرار پیاپی "مرگ فتنه" و در عین حال "ترس از فتنه" همین است.

هفته گذشته علی مطهری در مصاحبه با سایت خانه ملت، به نکته درستی اشاره کرد که تا حدودی بازگو کننده همین نکاتی است که دربالا به آنها اشاره شد. او گفت که دلیل اصلی فیلترینگ و پارازیت "مربوط به حوادث سال 88 بوده و ادامه آن معنائی ندارد و باید قانونی که در این زمینه مجلس قبلی تصویب کرده دوباره بررسی و اصلاح شود."

روی دیگر این سخن آنست که اگر آن ماجرا و یا بقول شما "فتنه" تمام شده، دیگر ادامه فیلترینگ و پارازیت برای چیست؟. پاسخ همان است که دربالا نوشتیم!

        پیج فیسبوک راه توده