راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

کاخ سفید

از هفته آینده

کانون خبر میشود!

 

 

هفته گذشته دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب امریکا آب پاکی را روی دست اقدامات اخیر اوباما برای خراب کردن بیشتر روابط آینده امریکا و روسیه ریخت و گفت: "مخالفان دوستی روسیه و امریکا یا احمق هستند و یا نادان!" این سخنان در عین حال ریختن آب پاکی روی دست امیدواری‌های آنجلا مرکل صدراعظم آلمان و آن بخش از رهبران اروپایی بود که همچنان به تغییر جهت ترامپ امید بسته‌اند.

جالب اینکه که هنوز برخی‌ها در ایران نیز به امید آن نشسته‌اند که "سیستم" حاکم بر ایالات متحده امریکا آقای ترامپ را به راه راست روسیه ستیزی بکشاند و معلوم نیست از این موضوع چه نفعی عاید ایران می‌شود. این عده توجه ندارند که به قدرت رسیدن ترامپ خود ناشی از بحران "سیستم" بود. اگر سیستم در بحران نبود که هیچ وقت ترامپ در امریکا رئیس جمهور نمی‌شد، که حالا "سیستم" بخواهد یا بتواند او را بر سر جایش بنشاند یا ننشاند. بنابراین روی کار آمدن ترامپ نشانه بحران سیستم و راه حل‌های او نیز برای حل بحران سیستم است. تناقض‌های او نیز در همینجاست.

آنچه به برنامه ترامپ جنبه مترقی می‌دهد آن است که وی برخلاف فاشیست‌هایی از نوع جرج سوروس یا رابرت مرداک و هیلاری کلینتون و روزنامه‌های هوادار آنها مانند نیویورک تایمز و واشنگتن پست و اکونومیست و غیره راه حل بحران سیستم را فعلا و رسما در فرار به جلو به سمت جنگ و رویارویی جهانی، دخالت در امور دیگر کشورها، ایجاد جنگ های مشابه جنگ و اشغال عراق و افغانستان و خاورمیانه و … اعلام نمی‌کند. آن را در عرصه اقتصادی جستجو می‌کند. یعنی در مهار جهانی شدن سرمایه داری نئولیبرال و کوشش برای تقویت تولید داخلی در امریکا که سیاست نادرستی نیست. چه دلیل دارد که سرمایه‌داران مالی امریکا با انتقال سرمایه هایشان به کشورهای دیگر سود کنند، آن هم به بهای لطمه به تولید داخلی و ثروت مردم امریکا؟ و حل بحران را همچنان از طریق نظامیگری و گسترش ناتو به مرزهای روسیه بدانند؟

این جنبه مترقی و واقع بینانه برنامه ترامپ است. ولی جنبه‌های تخیلی برنامه وی ناشی از آن است که ترامپ نیز در نهایت در اندیشه حل بحران سرمایه‌داری است، بحرانی که راه حل ندارد. کسانی که همچنان امیدوارند که سیستم بر ترامپ غلبه کند، کسانی هستند که اصلا بحران سرمایه‌داری امریکا را نمی‌پذیرند چه رسد به آنکه به راه حل‌های ترامپ برای آن بخواهند فکر کنند. ناراحتی اینان از روی کار آمدن ترامپ در اینجاست. بنظر اینان امریکا با ترامپ در حال نشان دادن ضعف خود و ضعف نظام سرمایه‌داری است، یعنی نظامی است که آنها آن را "پایان تاریخ" می‌دانند یا معرفی می‌کردند. ترامپ می‌گوید کشوری که 20 هزار میلیارد دلار بدهی دارد، ادعاهای بزرگ نباید بکند یا خود را کشوری استثنایی در جهان نشان دهد و درست هم می‌گوید. دشمنی این عده با ترامپ از اینجاست که وی نماد بحران سرمایه‌داری است و راه حلی در مجموع خود غیرجنگ طلبانه برای این بحران.

ترامپ را باید در هر دو رویه وی دید. درک بحران سرمایه‌داری امریکا و تلاش برای حل آن در چارچوب راه حلی در مجموع اقتصادی و غیرنظامی گرایانه. قضاوتی اگر درباره او باید انجام شود درون این چارچوب است! اگر او مبتکر جنگی بشود نیز در چارچوب تلاش برای حل همین بحران و یا زیر فشار مخالفانش در داخل خود سیستم است. از پایان هفته آینده ما شاهد تقابل ها خواهیم بود. هفته ای که ترامپ وارد کاخ سفید می شود.

 تلگرام راه توده :

https://telegram.me/rahetudeh

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                       شماره 583  راه توده -  23 دی ماه 1395

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت