راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

سخنان سوگوارانه

سردبیر "اخبار روز"

به راه رفته

دوباره

بیاندیشید!

 

 

بحث و بررسی و تحلیل و توجیه دلایل شکست انتخابات 96 نه فقط در میان جناح راست حکومتی و بازندگان انتخابات در داخل ایران، بلکه در میان بازندگان انتخابات در خارج کشور نیز ادامه دارد. مثلا آقای فواد تابان سردبیر وبسایت اخبار روز پس از مشاهده شرکت وسیع مردم در انتخاباتی که ایشان آن را تحریم کرده بود و شکست ابراهیم رئیسی می نویسد: "ما بی کاندیداها، مابی صداها شکست خوردیم. درمسابقه ای که ازآن ما نبود و به رسمیتش نشناختیم. مبارزه برای «انتخابات آزاد» وتبدیل آن به یک گفتمان مورد پذیرش درجامعه - راه خود را ازمیان همین موج ها وطوفان های سخت باز خواهد کرد. حتی اگر ۹۹ درصد مردم هم بگویند باهمین انتخابات ضد دموکراتیک بسازیم، من میگویم زنده باد آن یک درصدی که میگوید: زنده باد «انتخابات آزاد!»

در این چند جمله نویسنده یک درصدی، نکته های تاسف آور بسیاری نهفته است. نخستین نکته اینکه آقای تابان در پس سخنانی سوگوارانه و احساساتی شکست ابراهیم رئیسی را در انتخابات شکست خود و تحریم کنندگان می داند! ایشان و تحریم کنندگان انتخابات خود را دچار همان "طوفانی" می بینند که جناح راست حکومتی و برکشانندگان رئیسی و قالیباف بدان دچار شده اند. چرا باید چنین باشد؟ چرا باید آقای تابان و تحریم کنندگان انتخابات در کنار امثال رسایی و الله کرم و حاج منصور ارضی و ذوالنور و حسین شریعتمداری و احمد توکلی و محسن رضایی دچار توفان شده و در حال تحلیل و توجیه دلایل شکست باشند؟ تحریم کنندگان چه شباهت، چه سنخیتی با اینان دارند؟ تنها عامل عینی مشترکی که می تواند وجود داشته باشد آن است که سیاست تحریم و پیروزی ابراهیم رئیسی دو روی یک سکه بود. این دو یا با هم پیروز می شدند و یا با هم شکست می خوردند.

آقای تابان می گوید: "اگر ۹۹ درصد مردم هم بگویند با همین انتخابات ضد دموکراتیک بسازیم، من میگویم زنده باد آن یک درصدی که میگوید: زنده باد «انتخابات آزاد»!" یعنی زنده باد خودم و مرگ بر آن 99 درصد که من یک درصدی را قبول ندارند. بقول یکی از خوانندگان با ذوق "مرگ بر چهل و یک میلیون ایرانی- باضافه آن 4 میلیونی که بقول روحانی پشت در حوزه های رای گیری ماندند- مخالف آرمان های توده های مردم"! آقای تابان سخنانی را که دیگران پنهان و پوشیده می گویند، آشکار و رسمی می گوید. او 99 درصد مردم را قبول ندارد، فقط خودش را قبول دارد. آن هم با چه بضاعت و توانایی سیاسی و بینشی! ایشان در آن ذهن مطلق گرایش که بشدت تحت تاثیر ایدئولوژی حقوقی سرمایه‌داری حاکم است هنوز نمی داند که در این جهان همه چیز نسبی است. انتخابات آزاد مطلق در برابر انتخاب غیرآزاد مطلق وجود ندارد. انتخابات آزادتر و انتخابات غیرآزادتر وجود دارد. هیچ انتخاباتی امروز در هیچ کجای جهان به طور مطلق آزاد یا غیرآزاد نیست. این همان اکثریت - و نه حتی 99 درصد - مردم هستند که معیار تشخیص نسبت آزادتر یا غیرآزادتر بودن انتخابات هستند. این ایدئولوژی حقوقی سرمایه‌داری است که انتخابات آزاد را به یک مطلق تبدیل کرده و هر انتخاباتی را که خود مهندسی می کند آزاد و هر انتخاب جز آن را غیرآزاد می داند.

آقای تابان تحت عنوان دفاع از انتخابات آزاد مطلق در جهان ماورایی، همین انتخابات آزاد نسبی در جهان واقعی را نفی می کند و در همینجاست که با آن جناح راست حکومتی که مخالف انتخابات است همسو می شود. هم آقای تابان و اپوزیسیون تحریم کننده انتخابات؛ و هم حکومت در نفی انتخابات با یکدیگر همسو هستند و هردو به این عنوان که انتخابات "آزاد"‌نیست. یکی آزاد نبودن انتخابات را از آن جهت می داند که خودش و نماینده اش در آن حضور ندارد؛ و دیگری از آن جهت که مدعی است رسانه های بین‌المللی و داخلی با عملیات "نفوذ" و "قدرت نرم رسانه" افکار عمومی را جهت می دهند یعنی مردم به نماینده آنها رای نمی دهند. ما یقین داریم اگر نماینده تحریم کنندگان در انتخابات حضور می یافتند و همین یک درصد رایی را که می گویند می آوردند، باز هم انتخابات را غیرآزاد و غیردموکراتیک می نامیدند، چنانکه همه انتخابات‌های سال های اول انقلاب را با وجود آنکه نامزدهای آنان حضور داشتند "غیردموکراتیک" اعلام کردند.

آقای تابان می گوید: "ما بی صدا و بی کاندیدا بودیم!" شما بی کاندیدا نبودید، کاندیدای شما ابراهیم رئیسی بود! واگرنه اکنون احساس شکست نمی کردید. اتفاقا آقای رئیسی هم در تلویزیون گفت "من کاندیدای بی صداها هستم". شما حتی ادبیاتتان را از ایشان وام گرفته اید. شما بی کاندیدا نبودید. حکومت چهار سال برای آنکه مردم انتخابات را تحریم کنند، یعنی برای کاندیدای شما فعالیت کرده بود. کافی بود 15 درصد دیگر از مردم مطابق با نظر شما در انتخابات شرکت نمی کردند تا الان شما و رئیسی پیروز انتخابات شده باشید.

شک نداریم که امثال آقای تابان طرفدار ابراهیم رئیسی نیستند؛ پس چرا چنین می شود؟ چرا اینان در سوگ شکست خوردگان انتخابات، در سوگ جناح راست حکومتی و هواداران رئیسی و قالیباف شریک هستند؟ چرا وقتی مردم در خیابان ها جشن پیروزی گرفته اند آقای تابان و به همراه او همه اپوزیسیون خارج کشور تحریم کننده انتخابات در خلوت خود عزا گرفتند، از درد به خود پیچیدند و سوگنامه نوشتند؟ چرا برعکس نباشد. چرا چهل سال است نشسته اید تا مردم در جایی شکست بخورند و شما هلهله پیروزی سر دهید؟ چرا سیاست و روشی را در پیش نمی گیرید که در شکست ها و پیروزی ها، در شادی ها و سوگ های مردم در کنار آنها باشید؟ چرا باید در کنار آنان امروز سرود شادی سر ندهید و برای مبارزه ها و پیکارهای بعدی جسارت نگیرید؟ به این پرسش ها باید فکر کرد و به راه رفته دوباره اندیشید!

 تلگرام راه توده :

https://telegram.me/rahetudeh

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                       شماره 599  راه توده -  4 خرداد  1396

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت