راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

گیرم پدر تو

بود فاضل

از فضل پدر

تو را چه حاصل؟

   

سال‌هاست که مقالات و نوشته‌هایی از رهبران درخاک خفته حزب توده ایران همراه با ستایش از آنها در برخی سایت‌ها و فیسبوک‌ها منتشر می شود. از جمله در نامه مردم که حساب خود را تقریبا از مشی توده‌‌ای جدا کرده اما گهگاه به ستایش از یک یا چند نفر آنها می پردازد.

ما دراین باره می گوییم: گیرم پدر تو بود فاضل- از فضل پدر تو را چه حاصل؟

این که آنها چنان نوشتند و چنان گفتند و دقیق و علمی هم گفتند، ستایش انگیز است، اما شما از این نوشته‌ها و گفته‌ها چه آموخته اید و اگر آموخته اید کجاست موضع گیری‌های سیاسی روزانه و هفتگی شما درباره جامعه ایران و حوادث بی وقفه‌‌ای که در آن روی میدهد؟ در غیر اینصورت چند تنی توده‌‌ای می خوانند و افسوس می خورند که آن رفقا و آن نویسندگان دیگر نیستند. اما اگر مخاطب مردم ایران هستند، آنها بدنبال تحلیل توده‌‌ای شما درباره مهم ترین حوادث روزانه جامعه‌اند. کجاست آن درسی که از نوشته های رهبران گذشته حزب گرفته اید و کجاست آن نوشته‌های توده‌‌ای شما درباره اوضاع ایران؟

نه تنها درسی نیاموخته‌اند که ظاهرا اصرار نیز دارند که درسی نیاموزند. سر دادن شعارهائی برای گریز از سخن گفتن از موضوعات روز و ادامه انفعال این سخن طنز آمیز زنده یاد کیانوری را به یاد می آورد که می گفت: "آن روز که ما در ایران سوسیالیسم را می سازیم عده‌‌ای از چپ روها سر بر می آورند و می گویند که ما که از اول گفتیم سوسیالیستی بشود و شما توده ای‌ها سازشکاری می کردید و نمی گذاشتید!"  

هر توده‌‌ای می داند که طرح شعارها و "پیش بینی"‌هایی که چهار دهه بعد باید بوقوع بپیوندد جز تمسخر مشی توده‌‌ای چیزی دیگر نیست و درست عکس تاریخ و شیوه رهبران حزب توده ایران است که برخی مطالب آنها را منتشر می کنند. از آغاز تاسیس حزب توده ایران تا انقلاب 57 سی و هفت سال طول کشید. حزب توده ایران در 1320 با شعار دفاع از سلطنت مشروطه و جبهه ضد فاشیستی شروع کرد. از سال 1324 جبهه آزادی را مطرح کرد. بعد دفاع از ملی شدن نفت و سپس جلوگیری از کودتا و سپس مبارزه با دولت کودتا را شعار خود کرد. تنها از سال 52 ببعد و بویژه از سال 1354 یعنی سه سال قبل از انقلاب بود که بحث "سرنگونی استبداد سلطنتی" را با دو صفت "استبدادی شاه" پیش کشید. و این تازه مربوط به شرایطی بود که در بخش عمده آن ارتباط حزب با داخل کشور به کلی قطع و محدود بود.

باید آن 37 سال را با این 32 سال مقایسه کرد و سنجید و دستاوردهای آن را در کنار هم قرار داد تا بتوان از گذشته آموخت. آیا آنها که مقاله و نوشته و تحلیل رهبران گذشته حزب توده ایران را منتشر می کنند از آن 37 سال و این 32 سال درس هائی گرفته و آموخته اند؟ اگر آموخته اند کجاست نوشته های مستقل و جامع و توده ای آنها درباره حوادث روز به روز و حتی ساعت به ساعت ایران؟

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 


 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 744 - 12 تیرماه  1399

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت