راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

پشت سر را

آنقدر نگاه نکنید

که جلوی پا را نبینید!

"جهانگیر آزاده"

 


تصور می کنم سبک کار نشریه راه توده حاصل تجربه زیاد سیاسی است که من فاقد آن هستم. بنابراین فقط می خواهم نکاتی را برای شما بنویسم:

نمی دانم امروز در مورد موقعیت و درکی که نسل جوان از حزب توده ایران دارد چقدر می دانید. بهرحال نامی آشنا برای خیلی از نوجوانان نیست. همچنان که با انقلاب 1357 برای اولین بار بسیاری از نوجوانان و جوانان آن زمان نام حزب توده ایران را شنیدند. آن ها هم که امروز درس تاریخ دارند و شاید گاه گاهی روزنامه ها را ورق می زنند می دانند که حزبی به نام توده بوده است.

هیچ نوجوان و جوان ایرانی در جامعه کنونی ایران علاقه ای به گروه های سیاسی گذشته ندارد و دلایل زیادی هم برای آن وجود دارد. آن ها اساسا خشمگین تر از آن هستند که بتوانند هیچ کنجکاوی در این مورد داشته باشند. آن ها از نتیجه "انقلاب 57" خشمگین اند. آن ها امروز را می بینند و قضاوت می کنند. به همین دلیل کار توضیح با این ارتباطی که بین مردم و سیاسیون قطع است خیلی مهم است. سلطنت طلب ها از همین ضعف دارند استفاده می کنند و مرتب آنچه که حکومت نسل جوان کنونی و مردم ایران را گرفتار آن کرده را نتیجه انقلاب معرفی می کنند و از آن این نتیجه را می گیرند که زمان شاه ایران بهشت بوده است.

این درد انگیز است و پشت ما هم در اینجا شکسته، اما واقعیت همین است و تا با آن روبرو نشویم و آن را به چشم نبینیم نمی توانیم برای آن چاره ای پیدا کنیم.

این نسل فکر می کند پدران و مادرانشان کار و زندگی و همسر داشتند و هر جور دلشان می خواسته می پوشیدند و با خرج اندکی مسافرت می کردند. آن ها فکر می کنند ایران قبل از انقلاب در جهانی نه تروریست بلکه آقای نفت بوده و در اروپا به ایرانی ها خیلی احترام می گذاشتند. این نسل فکر می کند که زمان شاه جنگی در کار نبوده و فرزندی بی پدر و مادر نشده و یا با پدر جانباز زندگی نگذرانده است، یا توی کارتون نخوابیده بود. او معتقد است که  نسل گذشته جامعه امنی داشته و مرتبا چه از داخل و چه ازخارج امنیت جامعه اش مورد تهدید نبوده است. او می داند زنان و دختران به زور حجاب بر سر نمی کردند. واژه هایی چون بدحجاب، شُل حجابی، بی حجابی در فرهنگ روزمره وجود نداشته است. دختران با لباس معمول ورزشی در تیم های ورزشی ظاهرمی شدند. آن ها می گویند قوانین مدنی مردانه نبوده و زنان می توانستند قاضی و وکیل شوند و وزیران زن هم در دولت بودند.

هنوز هیچ گروه با تجربه سیاسی موفق به برقراری موثر ارتباط با این نسل نشده است.

خاتمی داشت این راه را باز می کرد ولی متاسفانه  اجازه رشد به آن داده نشد. روحانی با دشواری و محدودیت های بیشتری خواست راه خاتمی را دنبال کند اما فلجش کردند.

این کار بزرگی است که احزاب سیاسی نسل های گذشته باید برعهده بگیرند، نه آنکه مرتب مقاله نصیحت و ستایش از گذشته خود منتشر کنند و 40 سال پیش را تو جیه کنند و ..

این نکات را تند تند نوشتم. شاید کمی هم با اغراق. اما هدف این بود که عادت کنیم به این جامعه جوان واقع بینانه نگاه کنیم. نه با عینک دیروز بلکه با تلسکوپ امروز. این جامعه جوان را ببینیم. من از تبار سلطنتی ها نیستم، رگ و ریشه خانوادگی ام به حزب توده ایران باز می گردد. فقط خواستم اوضاع دستتان بیاید.

 

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

 

 

 



 



 

 

        پیج فیسبوک راه توده

 

 

 

                        راه توده شماره 771  - 24 دیماه  1399

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت