با آنکه همه چیز تا این اواخر حکایت از این داشت که انتخابات ریاست جمهوری 1400 بی رمق ترین و بی رونق ترین انتخابات در کشور خواهد بود، در محافل حکومتی جنگ بر سر انتخابات بسیار زود و از هم اکنون آغاز شده است. بی رونق شدن انتخابات فقط بخاطر نارضایتی عمیق مردم از اوضاع نیست، بلکه بخاطر تبلیغات و سمپاشی جنون آمیز 8 ساله و بخصوص 4 ساله اخیر علیه حسن روحانی هم هست. گردانندگان این سمپاشی در صدا و سیما و رسانه های راست ارتجاعی ایران با حمله به روحانی نه فقط می خواستند دولت او را از کار بیاندازند یا سرنگون کنند، یا آینده سیاسی حسن روحانی را که نگران حضور او در راس مجمع تشخیص مصلحت یا در شورای رهبری هستند خراب کنند، بلکه می خواستند و می خواهند کل جایگاه ریاست جمهوری را به افتضاح بکشانند به نحوی که دیگر نه کسی هوس و جرات نامزد شدن را داشته باشد و نه کسی انگیزه رای دادن.

در بخش اول که چندان موفق نبوده اند و روزبروز بر شمار نامزدهای ریاست جمهوری افزوده می شود. ورود مستقیم سپاه به عرصه انتخابات با نامزد کردن سعید محمد رئیس موقتا مستعفی قرارگاه خاتم الانبیا که او هم مثل احمدی نژاد خود را "انقلابی" معرفی می کند حتما بر حساسیت انتخابات خواهد افزود. استعفای او را البته هیچکس جدی نمی گیرد و آن را از نوع استعفای محسن رضایی یا سردار کوثری می دانند که پس از آنکه رای نمی آورند دوباره لباس نظامی را بر تن می کنند و به کار سابق خود باز می گردند. سپاه پاسداران با نامزد کردن سعید محمد خود را وارد مسیری نامعلوم و خطرناک کرده است زیرا شکست سیعد محمد بی گمان به حساب شکست سپاه پاسداران نزد مردم گذاشته خواهد شد، در حالیکه پیروزی وی به معنای حمایت مردم از سپاه نخواهد بود، برعکس به حساب تقلب و دخالت های فراقانونی سپاه گذاشته خواهد شد.

در میان نامزدهای غیرنظامی در شرایطی که جناح راست هیچ چهره قابل عرضه ای ندارد، روزبروز نام های علی لاریجانی و اسحاق جهانگیری بیش از همه شنیده می شود. سخنان علی لاریجانی که در صورت نامزدی جهانگیری وارد انتخابات نخواهد شد هم به معنای وارد شدن اوست و هم به معنای امکان نوعی ائتلاف میان او و حزب کارگزاران. لاریجانی ضمنا هم روابط محکمی با بیت رهبر دارد و هم روحانیان قم. اگر او که از سوی حسن روحانی بعنوان مسئول قرارداد ایران با چین منصوب شده بتواند تا قبل از انتخابات در این زمینه به موفقیت هایی دست یابد و نشان دهد که می تواند زمینه سرمایه گذاری های عمرانی چین در ایران را فراهم کند بی گمان برایش برگ برنده مهمی در انتخابات آینده خواهد بود. نقطه ضعف وی پرونده های فساد برادرهایش است. از حساب های بانکی صادق رئیس سابق قوه قضائیه، تا زمین خواری محمد جواد و رشوه گیری فاضل.

در بخش حضور مردم در انتخابات هم باید دید در سه ماه آینده اوضاع و احوال کشور به چه شکل پیش می رود و آیا گشایشی در وضع اقتصادی مردم با کاهش بار تحریم ها بوجود خواهد آمد یا اینکه طرفداران حکومتی تحریم می توانند فشار آن را بر گرده مردم همچنان حفظ کنند. این در شرایطی است که هیچکس دیگر چه در حکومت و چه در میان مردم تردید ندارد که ادامه وضع کنونی ناممکن است. فشار به آیت الله خامنه ای برای دست زدن هرچه سریعتر به تغییرات که در نامه آیت الله موسوی خویینی ها و سخنان چندی قبل حجتی کرمانی و بالاخره نامه هفته گذشته محمد خاتمی بی گمان بر آن تاکید شده براساس همین ارزیابی است. پافشاری بر اینکه آیت الله خامنه ای پیش از درگذشت خود برای حل معضلاتی که کشور درگیر آن شده قدم پیش گذارد. این که پس از وی این مشکلات غیرقابل حل خواهد بود، ناشی از آن است که فرصت ها بسرعت پایان می یابند و نمی توان آغاز تغییر وضع کنونی را به امید یا به گمان در گذشت وی به تاخیر انداخت!

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده