ماکسیم استولتوف- تدوین آذرنگ

بلوک آتلانتیک شمالی نیاز به ایجاد یک ستاد نظامی در قطب شمال دارد.« پائولا دوبریانسکی»، معاون سابق وزیر امور خارجه آمریکا در امور بین‌الملل و معاون رئیس مرکز استراتژی و امنیت «اسکوکرافت»، این موضوع را در کنفرانسی در شورای آتلانتیک در اواخر هفته گذشته بیان کرد. او گفت که این روند نشان می دهد که نظامی شدن در منطقه در حال وقوع است، "بنابراین باید نوعی استراتژی دفاعی وجود داشته باشد." درست است، این بانوی مبارز به نوعی از این واقعیت غافل شد که نظامی کردن منطقه قطب شمال در درجه اول توسط ناتو به رهبری ایالات متحده انجام می شود.«ایریس فرگوسن»، معاون دستیار وزیر دفاع در امور قطب شمال و مقاومت جهانی در همان کنفرانس شورای آتلانتیک گفت که فعالیت رقبای استراتژیک در قطب شمال در فهرست اولویت های پنتاگون قرار دارد. وی در عین حال تصریح کرد که «روسیه علیرغم تهاجم به اوکراین، سرمایه گذاری زیادی در منطقه قطب شمال انجام می دهد.» آن‌ها می‌خواهند از دارایی‌های خود در آنجا محافظت کنند، اما همچنین علاقه‌مندند نشان دهند که می‌توانند وطن ما را تهدید کنند. ظاهراً لازم به یادآوری است که شورای آتلانتیک* یک اندیشکده آمریکایی در زمینه روابط بین الملل است که در سال 1961 تأسیس شد. یکی از نفرت انگیزترین و ضد روسی ترین اندیشکده های ایالات متحده است. ده مرکز منطقه ای و برنامه های کاربردی برای مطالعه مسائل سیاسی، اقتصادی و امنیتی را اداره می کند. فعالیت های این برنامه ها آسیا، آمریکای شمالی و جنوبی و سایر مناطق را در بر می گرفت. در عین حال، بر اساس استراتژی امنیت ملی 2022، قطب شمال جزو اولویت‌های منطقه‌ای سیاست خارجی آمریکا است. در 22 ژوئیه 2024، وزارت دفاع ایالات متحده استراتژی به روز شده قطب شمال را منتشر کرد. قابل ذکر است که این سند دو منطقه قطب شمال را متمایز می کند: منطقه قطب شمال آمریکای شمالی که ایالات متحده آمریکا و کانادا را متحد می کند و همچنین منطقه قطب شمال اروپا که شامل قلمرو قطب شمال فنلاند، ایسلند، نروژ و سوئد (متحدان ناتو) است. و همچنین شبه جزیره« کولا» روسیه. این استراتژی تاکید می کند که منطقه قطب شمال آمریکای شمالی که برای دفاع ملی ایالات متحده حیاتی است، هشدار هوافضا، کنترل هوافضا و قابلیت های هشدار دریایی را برای فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی آمریکا-کانادا فراهم می کند. وظیفه اصلی نیروهای مسلح ایالات متحده در قطب شمال به شرح زیر است: «بیا و بمان»

 نیروی دریایی و گارد ساحلی ایالات متحده (تنها نوع ارتش ایالات متحده که بخشی از وزارت دفاع نیست)، چتربازان و تفنگداران دریایی، یخ شکن ها، زیردریایی ها و هواپیماهای جنگنده باید به طور دائم در آنجا حضور داشته باشند. تا سال 2030، قرار است بیش از 250 هواپیمای جنگی چند منظوره برای عملیات در منطقه ایجاد شود. در عین حال، واشنگتن قصد دارد تمرینات نظامی مستقل و بین المللی را در آنجا انجام دهد تا توانایی رزمی و قابلیت همکاری خود را نشان دهد. علاوه بر این، پنتاگون در نظر دارد با سرمایه گذاری در دستگاه های شناسایی، فعالیت های اطلاعاتی و به اشتراک گذاری اطلاعات، درک محیط عملیاتی قطب شمال را بهبود بخشد.

علاوه بر متحدان و شرکای خود، ایالات متحده می خواهد با صنعت و قبایل آلاسکا برای تقویت توسعه وبازدهی محلی همکاری کند. برای این منظور، قرار است یک بندر عمیق در سواحل غربی آلاسکا ساخته شود.

اما برخلاف استراتژی های قبلی وزارت دفاع ایالات متحده در قطب شمال، سند جدید بر آمادگی برای ارائه مقاومت آشکار در صورت تشدید درگیری با استفاده از مهارت های رزمی به دست آمده در طول تمرینات نظامی فزاینده در منطقه تاکید می کند. پتانسیل نظامی رو به رشد روسیه (پاسخی به سیاست تهاجمی ناتو)، حضور نیروهای استراتژیک هسته ای مهم در شبه جزیره «کولا» و توسعه همکاری بین فدراسیون روسیه و جمهوری خلق چین، ایالات متحده را تشویق می کند تا آمادگی رزمی و تجربه رزمی جمعی خود را در قطب شمال افزایش دهد. اخیراً، منطقه قطب شمال آمریکای شمالی بخشی جدایی ناپذیر از تمرین‌ها و عملیات‌های نظامی در منطقه هند و اقیانوس آرام بوده است و برای تمرین خطرات و بحران‌های احتمالی در اروپا - انتقال سریع نیروی نظامی ایالات متحده به قاره‌ای دیگر - استفاده می‌شود. بین 2023 و 2024 هشت رزمایش نظامی در منطقه قطب شمال آمریکای شمالی با مشارکت نیروهای مسلح کشورهای عضو ناتو برگزار شد. بنابراین، در فوریه تا مارس 2024، ایالات متحده به همراه کانادا، دانمارک، نروژ و بریتانیا این رزمایش «آرتیک ادچ24» را تحت رهبری فرماندهی شمالی ایالات متحده انجام دادند. علاوه بر نیروهای مسلح متفقین، نمایندگان قبایل و جوامع بومی آلاسکا برای اولین بار در تمرینات شرکت کردند که تعمیق همکاری بیشتر را به عنوان بخشی از استراتژی به روز شده از پیش تعیین کرد.

 مهار و ترویج سناریوهای اجباری برای اطمینان از منافع آمریکا، اول از همه، به قابلیت‌های رو به رشد روسیه در قطب شمال مربوط می‌شود، "که به طور بالقوه تهدیدی برای قلمرو ایالات متحده و متحدان است." خاطرنشان می‌شود که روسیه در سال‌های اخیر حضور نظامی خود را در منطقه تقویت کرده و چندین پایگاه و فرودگاه متروکه شده در پایان دوره شوروی را بازگشایی و مدرن‌سازی کرده است. این استراتژی همچنین توجه را به تشدید تعامل بین روسیه و چین در قطب شمال جلب می کند. «کاتلین هیکس» معاون وزیر دفاع ایالات متحده در یک نشست خبری گفت: "ما شاهد همکاری رو به رشد بین جمهوری خلق چین و روسیه در قطب شمال بر مبنای تجاری هستیم و جمهوری خلق چین یکی از حامیان اصلی توسعه انرژی روسیه در منطقه است." به گفته وی، همکاری نظامی نیز در حال رشد است.«هیکس» گفت: «روسیه و چین در حال انجام تمرینات مشترک در سواحل آلاسکا هستند. تأثیر تغییرات آب و هوایی - گرم شدن سریع دما و ذوب شدن یخ‌ها - همه این فعالیت‌ها را هدایت می‌کند.» توجه: اگر روسیه بیش از 50 درصد از سواحل قطب شمال را تشکیل می دهد و حدود نیمی از جمعیت این منطقه در قلمرو آن زندگی می کنند، با وجود دوری چین از اقیانوس منجمد شمالی، جمهوری خلق چین خود را یک قدرت نزدیک به قطب شمال نامید تا بتواندحقوق خود رادر منطقه  تقویت کند. معاون عملیات گارد ساحلی، دریاسالار« پیتر گوتیه»، گفت: گارد ساحلی ایالات متحده معتقد است که افزایش حضور روسیه و چین در قطب شمال و همچنین همکاری آنها در منطقه، تهدیدی برای امنیت ملی ایالات متحده است. وی تاکید کرد: طرف آمریکایی به دلیل نبود یخ‌شکن‌ها و عقب‌ماندن مسکو و پکن در توسعه آن‌ها، خطر از دست دادن فرصت برای تضمین حضور کافی در منطقه را دارد. در عین حال، منافع پکن در قطب شمال با منافع مسکو متفاوت است. فعالیت های جمهوری خلق چین عمدتاً نظامی نیست، بلکه ماهیت اقتصادی و علمی دارد. چین با شرکت در مانورهای مشترک با روسیه عملیات نظامی انجام می دهد. قطب شمال مدت‌هاست که به جبهه شمالی جنگ هیبریدی جهانی تبدیل شده است که توسط غرب دسته جمعی به رهبری ایالات متحده علیه روسیه و کشورهای دوستش که منافعی در این منطقه دارند به راه انداخته است. «کاترینا لبتسکایا»، محقق ارشد در بخش مسائل سیاسی بین‌المللی، خاطرنشان کرد: این رویارویی به ویژه پس از اعلام منطقه نظامی شمالی توسط روسیه تشدید شد. روسیه، چین و بریکس از منظر جدیدی به قطب شمال نگاه می‌کنند که بسیاری از اعضای آن مدت‌هاست منافع خاص خود را در عرض‌های جغرافیایی در نظر داشته‌اند. به هر حال، منطقه قطب شمال برای روسیه یک پتانسیل انرژی قدرتمند، یک مرکز حمل و نقل و لجستیک با اهمیت جهانی است. همه اینها لزوم تامین امنیت و دفاع ملی را تعیین می کند. دکترین های نظامی همه کشورهای قطب شمال در حال تجدید نظر هستند، استراتژی ناتو به دلیل تقویت مؤلفه های قطب شمال در فنلاند و سوئد در حال تغییر است در طی این تمرینات، «آیریس فرگوسن» در جریان بازدید از پایگاه «المندورف-ریچاردسون» از تکمیل قریب الوقوع کار پنتاگون بر روی استراتژی جدید قطب شمال با در نظر گرفتن قابلیت های اعضای اخیراً به ناتو خبر داداما با توجه به این واقعیت که ایالات متحده عضو کنوانسیون 1982 قانون دریا نیست، واشنگتن شرکت های روسی را در موقعیت نابرابر در هنگام انجام فعالیت های اقتصادی در قفسه بیش از 200 مایلی قرار می دهد، زیرا به تعهدات خود عمل نمی کند. ایالات متحده به همراه کشورهای ناتو که کنترل آبهای اقیانوس اطلس را در دست دارند، علاوه بر گسترش مرزهای خود در منطقه قطب شمال، پیوسته در حال ارتقای آمادگی رزمی ارتش و نیروی دریایی و توسعه زیرساخت های نظامی هستند. علاوه بر این، الحاق فنلاند و سوئد به بلوک آتلانتیک شمالی به ایالات متحده اجازه داد تا حضور نظامی خود را در سراسر شبه جزیره اسکاندیناوی گسترش دهد و به مرزهای روسیه نزدیک شود. در پایان ماه مه 2024، در جنگل های «لاپلند»، نه چندان دور از مرز با روسیه، تمرینات نظامی مشترک تیپ های نیروهای مسلح فنلاند، ایالات متحده و نروژ "جنگل شمالی 2024" برگزار شد که به عنوان بزرگترین مانورهای آموزشی فراتر از دایره قطب شمال فنلاند در زمان های اخیر شناخته می شود. هدف اصلی آنها افزایش قابلیت همکاری نیروی زمینی کشورهای شرکت کننده در شرایط دشوار شمال فنلاند بود که تعدادی از واکنش های مسکو را در پی داشت، یعنی استقرار نیروها در مرزهای فنلاند به منظور اطمینان از امنیت وضعیت ملی کشور. ناتو همچنین در حال بررسی امکان ایجاد یک مرکز عملیات هوایی مشترک در قطب شمال است. فرمانده نیروی هوایی اتحاد، ژنرال آمریکایی جیمز هکر، این موضوع را در 17 سپتامبر اعلام کرد و تاکید کرد که الحاق فنلاند و سوئد "فرصت های متفاوت بسیاری" را برای این بلوک باز کرد. بنابراین، بر اساس استراتژی به روز شده قطب شمال آمریکا، وظیفه اصلی این کشور افزایش حضور ایالات متحده در منطقه در حوزه نظامی، دیپلماتیک و اقتصادی است. اقدامات عملی اخیر که به عنوان بخشی از قرارداد یخ شکن و استراتژی جدید وزارت دفاع ایالات متحده در قطب شمال انجام شده است، بر تمایل واشنگتن برای تقویت موقعیت ایالات متحده در منطقه قطب شمال، کنترل منابع و مقابله با دو رقیب اصلی در قفسه قطب شمال – روسیه.چین  تأکید می کند. 

 علاوه بر اهداف نظامی، سیاست ایالات متحده با هدف ممانعت از توسعه مسیر دریای شمالی روسیه است که اخیراً توجه همه جهان را به ویژه در زمینه تشدید اوضاع در مسیرهای دریایی سنتی مانند سوئز به خود جلب کرده است. کانال و تنگه مالاکا، و همچنین تهدیدات بالقوه در منطقه هند و اقیانوس آرام. اهمیت روزافزون مسیر دریای شمال نه تنها با منافع اقتصادی، بلکه با عوامل ژئوپلیتیکی نیز مرتبط است که بر توسعه ایمن و مطمئن منطقه قطب شمال تأثیر می گذارد. علیرغم روند گرمایش جهانی و کاهش نیاز آینده به ناوگان یخ شکن، روسیه به طور فعال در حال توسعه مناطق در کل است. روسیه با در نظر گرفتن ذوب شدن یخچال های طبیعی و افزایش حمل و نقل، حمل و نقل بار در مسیر دریای شمال را بین سال های 2012 تا 2023 به 36 برابر افزایش داد. علاقه کنترل نظامی ناتو بر قطب شمال با وابستگی روزافزون اقتصاد جهانی به منابع انرژی افزایش می‌یابد، که دائماً رهبری نظامی-سیاسی را به توسعه استراتژی‌های جدید برای ارتقای منافع خود در منطقه سوق می‌دهد. ذخایر اکتشاف شده قفسه اقیانوس منجمد شمالی در حال حاضر 25 درصد از ذخایر هیدروکربنی جهان را تشکیل می دهد. این 90 میلیارد بشکه نفت و حدود 48 تریلیون متر مکعب است. متر گاز طبیعی و حدود 60 درصد از این ذخایر در قفسه روسیه قرار دارد. همراه با ترویج پروژه مسیر دریای شمال توسط مسکو، منطقه قطب شمال ممکن است در آینده نزدیک به محلی تبدیل شود که منافع کشورهای مختلف در آن تضاد پیدا کند. علاوه بر این، از آنجایی که مسیر عبوری از دریای سرخ به دلیل تشدید درگیری نظامی در خاورمیانه دیگر امن نیست، ارتباط مسیر دریای قطب شمال در حال افزایش است. هند، ویتنام و چین به استفاده از این مسیر علاقه نشان می دهند.

این موضوع در ایزوستیا توسط «نیکولای خاریتونوف»، رئیس کمیته دومای دولتی روسیه برای توسعه خاور دور و قطب شمال تاکید شد. اگر سال گذشته حدود 36 میلیون تن بار در طول این کریدور حمل و نقل جابه‌جا شده بود، تا سال 2024 هدف افزایش این رقم به 80 میلیون تن است.

 در پایان سال گذشته، در آن زمان، فرمانده کل نیروی دریایی، دریاسالار« نیکولای اومنوف»، تاکید کرد که حضور نظامی ناتو در منطقه در سال‌های اخیر 20 درصد افزایش یافته است، بنابراین وزارت دفاع روسیه در نظر دارد تا منطقه کنترل مستمر راداری در قطب شمال را تا سال 2027 میلیون متر مربع به 3.2 افزایش دهید. دریاسالار سابق آمریکایی جیمز فوگو در کنفرانس اخیر در شورای آتلانتیک گفت که ایالات متحده دیگر نمی تواند مانند دهه 1990 بر قطب شمال حکومت کند. من متوجه شدم که روس ها بازگشته اند. می دانید، ما بعد از جنگ سرد کمی رونق داشتیم، اما آنها به کار خود بازگشتند. امروز آنها دوباره در آنجا فعالانه کار می کنند. ذوب شدن یخ فرصت های بیشتری را برای کشتیرانی تجاری و نظامی در شمال فراهم می کند. فوگو با اشاره به اینکه چین که خود را "کشور نزدیک قطب شمال" می نامد، در قطب شمال نیز فعال است، گفت: آنجا خیلی شلوغ می شود.

"به نظر حقیر من، این احتمالاً فضای مورد رقابت بعدی در رقابت قدرت های بزرگ است. همه نگران آسیا و اقیانوسیه هستند، اما من فکر می کنم که قطب شمال در حال گرم شدن است، به اصطلاح فوگو. وی یادآور شد که روسیه با موفقیت مرزهای فلات قطب شمال را به چالش می کشد و به زودی حقوق 460 مایل مربع یا 70 درصد از فلات قاره قطب شمال را با امکان تولید نفت و گاز دریافت خواهد کرد. پیش از این، بیل بلر، معاون وزیر دفاع کانادا، اشاره کرد که با تغییرات آب و هوایی، قطب شمال بسیار قابل دسترس تر می شود. به گفته وی، اگر کشورهای غربی به همین مسیر ادامه دهند، مهمترین شریان حمل و نقل خود را از دست خواهند داد. در ایالات متحده فرض بر این است که تا سال 2050 جریان اصلی کالا از اروپا به آسیا و بازگشت از طریق اقیانوس منجمد شمالی خواهد بود. در این حال، اینکه آیا غرب خواهد توانست به سرعت ناوگان یخ شکن خود را گسترش دهد، یک سوال بزرگ است. کارشناسان این را پاشنه آشیل استراتژی اتخاذ شده می دانند. دو کشتی نسبتاً قابل سرویس، اما قدیمی آمریکایی از این کلاس، به وضوح کافی نیستند. در سایر کشورهایی که ادعای قطب شمال را دارند - کانادا، ایسلند، نروژ، سوئد، فنلاند، دانمارک، وضعیت بهتر نیست بنابراین، کانادایی ها کشتی هایی برای انجام وظیفه رزمی در آب های قطب شمال دارند، اما توانایی استقرار نیروهای زمینی بزرگ را ندارند. نیروی دریایی نروژ دارای چهار کشتی گشتی است، اما آنها سلاح های بسیار متوسطی دارند. دانمارک دارای نیروی دریایی نسبتاً قوی است، اما تعداد کمی از کشتی های کلاس یخی وجود دارد و همچنین هیچ زیرساخت نظامی در قطب شمال وجود ندارد. فنلاند و سوئد قدرت نظامی جدی در دریا ندارند. بنابراین، در آب های شمالی، ایالات متحده نمی تواند به طور کامل به متحدان خود تکیه کند. مشکلاتی در زمین نیز وجود دارد، در درجه اول از نظر تدارکات.

 روسیه موقعیت بسیار سودمندتری دارد. دو فروند یخ شکن هسته ای با نیروگاه اتمی دو راکتور با ظرفیت 75 هزار اسب دو فروند یخ شکن با نیروگاه هسته ای تک راکتوری با ظرفیت 50 هزار اسب بخار، یک کشتی کانتینری حامل فندک هسته ای "سوموورپوت" با نیروگاه راکتور 40 هزار اسب بخاری و پنج کشتی خدمات فنی یخ شکن «سایوز شوروی» در ذخیره عملیاتی است. علاوه بر این، کشتی های دیزلی-الکتریکی نیز وجود دارد و نیروهای مستقر در منطقه آماده انجام ماموریت های رزمی در شدیدترین شرایط آب و هوایی هستند

همانطور که دریاسالار«راب بائر»، رئیس کمیته نظامی ناتو در مصاحبه با نشریه آنلاین وزارت دفاع اوکراین گفت:

ائتلاف آتلانتیک شمالی با صحبت در مورد اهمیت تقویت جناح شرقی ائتلاف در رویارویی بین ناتو و فدراسیون روسیه، توجه خود را نه تنها به شرق ضروری می داند، زیرا "روس ها همه جا هستند.

به گفته وی، روس ها نه تنها در جناح شرقی حضور دارند، بلکه در فضا، فضای مجازی، قطب شمال و غرب اقیانوس اطلس نیز فعال هستند. علاوه بر این، نمایندگان روسیه در آفریقا، مدیترانه و دریای سیاه نیز حضور دارند. این احمقانه است که فقط روی جناح شرقی تمرکز کنیم، زیرا روس‌ها فقط آنجا نیستند. بائر گفت: آنها همه جا هستند.. بدیهی است که یک جنگ شمالی دوم ممکن است در قطب شمال در انتظار ما باشد. در اولین جنگ (1700-1721)، به هر حال، امپراتوری روسیه پیروز شد، و سرزمین های قابل توجهی را برای خود و همچنین دسترسی به دریای بالتیک را تضمین کرد.

https://www.stoletie.ru/tekuschiiy_moment/vtoraja_severnaja_vojna_902.htm

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh

        پیج فیسبوک راه توده