بازگشت
تاریخ خونین جنبش چپ و
کمونیستی ایران-8
کشتند، آواره کردند
و ما همچنان هستیم!
محمدعلی عموئی
- پلنوم‌های بعدی حزب توده چگونه
تشكیل شد؟
عموئی: از پلنوم چهارم تا پلنوم شانزدهم، همه در دوران مهاجرت رهبری حزب
در خارج از كشور برگزار شد. چرا كه فعالیت گسترده و حضور تمامی رهبری پس از
كودتا و دستگیری و ضربه ای كه بر سازمان نظامی حزب وارد شد، غیرممكن شده
بود. سازمان‌های حزب بعد از دستگیری اعضای سازمان نظامی یكی بعد از دیگری
لو رفتند. شمار بسیاری از اعضا و هواداران حزب بازداشت شدند و در دادگاه‌های
نظامی محاكمه، بسیاری از اعضا اعم از نظامی و غیرنظامی به جوخه‌های آتش
سپرده شدند و شمار بیشتری به زندان‌های سنگین محكوم شدند. بازمانده‌های
اعضای حزب تا مدتی امكان پیوند با یكدیگر و نیز با مركز حزب كه دیگر به
خارج از كشور انتقال یافته بود را نمی‌یافتند.
در این سال‌های سیاه است كه شهرت حمام لشگر 2 زرهی و قزل قلعه همه گیر
می‌شود.
گرچه فرزندان مومن و وفادار حزب در زیر شكنجه‌های استخوان سوز و جهنمی
دژخیمان حكومت كودتا قهرمانی‌ها كردند و نمونه‌های نمادینی از مقاومت و
پایداری را به نمایش گذاشتند، اما دستگاه شیطانی امنیتی رژیم باهدایت
مستشاران امریكایی چنان فضای پلیسی رعب انگیزی در سراسر كشور ایجاد كرده
بودند كه عملا كوشش‌هایی كه برای تجدید سازمان حزب به عمل می‌آمد ناكام
می‌ماند و منجر به دستگیری فعالان می‌شد. دشمن با ایجاد شبكه‌هایی از ماموران
خود و همكاری پاره ای خائنین، دام‌هایی بر سر راه هواداران قرار می‌داد و
شماری از مشتاقان به فعالیت تشكیلاتی را كه زیر نام «گروه‌های هوادار حزب»
فعالیت می كردند، شناسایی كرده و دستگیر می كرد و بدین ترتیب شبكه‌های حزب
یكی بعد از دیگری زیر ضربه قرار گرفتند و زندان‌ها مملو از توده ای ها شد. این
روند تا اواخر دوره 40 همچنان ادامه پیدا كرد. فرنگ رفته‌هایی كه بر مبل می
نشستند و كتاب و مقاله می نوشتند و بی پروا به حزب می تاختند طعم تلخ
شكنجه‌ها و ضربات ساواك را نچشیده بودند و از كنار گود «لنگش كن» سر دادند.
تلاش افسانه وار خسرو روزبه برای تجدید سازمان حزب، دستگیری، محاكمه،
مدافعات تاریخی و شهادت قهرمانانه‌اش برگ زرینی از تاریخ مبارزات مردم
این سرزمین است.
اندكی پس از اعدام روزبه (21 اردیبهشت 37) متن دفاعیاتش از سوی حزب چاپ و
منتشر شد كه در آن روزهای سیاه به صورت ستاره ای راهنما هدایت گر جوانانی
شد كه به راه حزب و در خدمت خلق می‌رفتند.
و ما هنوز زنده ایم.
راه توده 122
12.02.2007