بازگشت

مردم ـ دوره هفتم، سال اول، شماره 36، شنبه 16 تیر ماه 1358

نقض

آزادی های دمکراتیک

 به سود ضد انقلاب است

 

انقلابی را که خلق های ایران متحدا به پیروزی رسانده اند، دارای دو هدف عمده بوده و هست:

         یکی رهایی کشور از چنگ  سلطه مخرب و تاراجگرانه امپریالیسم و تامین استقلال سیاسی و اقتصادی ایران و یکی رهایی خلق های ستمدیده ما از چنگ استبداد خشن و جنایتکار و تامین حقوق و آزادی های دموکراتیک. به همین جهت انقلاب ایران ضد امپریالیستی و ضد استبدادی، آزادیبخش ملی و دموکراتیک است. جنبه دموکراتیک انقلاب ایران از جنبه ضد امپریالیستی آن جدا نیست. پیوند این دو جنبه وقتی بیشتر مجسم می شود که بیاد آوریم امپریالیسم به وسیله استبداد آریامهری، یعنی ار طریق سلب آزادی های دموکراتیک توانست بر کشور ما مسلط گردد.

         این نکته را هم باید تاکید کرد که تامین آزادی های دموکراتیک بدون ریشه کن ساختن تسلط امپریالیسم ممکن نیست و لذا مبارزه در راه تامین آزادی های دموکراتیک می باید در چارچوب مبارزه ضد امپریالیستی، انجام گیرد. به سخن دیگر مبارزه در راه آزادی های دموکراتیک نباید به مبارزه ضد امپریالیستی که در شرایط کنونی مقدم است، لطمه بزند.

         امروز انقلاب ایران نخستین مرحله پیروزی خود را با سرنگون ساختن رژیم پهلوی و ایراد ضربه سختی بر استیلای امپریالیستی پشت سر گذاشته، ولی همه کس می داند که انقلاب هنوز به سرانجام خود نرسیده است. برای این که این پیروزی نهایی بدست آید، مردم ایران ریشه های نفوذ امپریالیستی را برکنند، از بازگشت ضد انقلاب جلوگیرند، در هر گام دستاوردهای انقلابی را تثبیت کنند، باید امکان تجلی آزادانه اراده خلق فراهم گردد. حفظ و تحکیم آزادی های دموکراتیک وسیله ای است برای پاکسازی کشور از نفوذ امپریالیسم و تحکیم استقلال واقعی (و نه صوری) کشور. به علاوه آزادی های دموکراتیک ـ آزادی بیان، عقیده، مطبوعات، جمعیت ها، احزاب و انجمن ها اعم از دینی، سیاسی، صنفی وسیله رشد کشور در تمام زمینه های زندگی است.

         همه این مطالب معلوم است و ما یادآوری و تکرار آن ها را از این رو ضروری می دانیم که پدیده های نگران آوری در جهت نقض آزادی های دموکراتیک، به گونه های مختلف دیده می شود و این پدیده ها متاسفانه گسترش می یابند. بر کتابفروشی ها حمله می شود، روزنامه فروش ها را کتک می زنند، بر اجتماعات حمله می برند و آن ها را برهم می زنند، در میتینگ ها اخلال ایجاد می کنند، افرادی را از گروه های سیاسی، بدون ارائه دلیل، توقیف و زندانی می کنند و غیره. و حتی گاه به شکایت مثلا روزنامه فروشی که در معرض ضرب و شتم قرار گرفته و یا به دادخواهی گروه سیاسی نسبت به توقیف اعضایش، نه از جانب دولت و نه از جانب برخی کمیته ها، اعتنایی نمی شود.

         حمله به آزادی های دموکراتیک از جانب عناصر ضد انقلابی و گروهک های مائوئیستی چه مستقیما و چه از طریق تحریک احساسات مذهبی مردم صورت می گیرد. به کار بستن این شیوه عمل از نظر ضد انقلاب به ویژه ثمر بخش است، زیرا به نظر ضدانقلاب از یک سو بین گروه های سیاسی، که در انقلاب شرکت کرده اند، با انقلابیون مذهبی شکاف ایجاد می کنند و از سوی دیگر ضد انقلاب می تواند خود را از جمله در پشت نقاب مذهب پنهان کند. جالب اینجاست که مائوئیست های شناخته شده نیز در تحریک احساسات مذهبی بر ضد نیروهای سیاسی، به ویژه حزب توده ایران همواره فعال تر می شوند.

         خلاصه نگاهی کلی به وضع آزادی های دموکراتیک باعث شادمانی نیست، برعکس باعث نگرانی است. این وضع ایجاب می کند، که کمیته های انقلاب از عناصر مشکوک تصفیه شوند. تصفیه این کمیته ها یکی از مهمترین وظایفی است که باید اصالت انقلاب با سرعت و دقت انجام گیرد. این وضع همچنین ایجاب می کند که دولت به مسئولیت خطیر خود در قبال آزادی های دموکراتیک توجه کند و وظایف خود را در این زمینه انجام دهد.

         ما هشدار می دهیم که نقض آزادی های دموکراتیک کمکی است به ضد انقلاب. ادامه نقض آزادی های دموکراتیک می تواند به سلب آزادی های دموکراتیک منتهی گردد و سلب آزادی های دموکراتیک وسیله مهمی برای بازگشت ضد انقلاب است.     

 

   مقاله در فرمات PDF :

بازگشت