سودان
دیکتاتوراسلام پناه
در محاصره
نارضائی مردم
آذرفریتاش

اوایل ماه اوریل 2010 انتخابات ریاست جمهوری در سودان برگزار شد. عمر البشیر رئیس جمهور این کشور به عنوان برنده انتخابات معرفی شد.اکثر احزاب اپوزیسیو ن به دلایل مختلف از معرفی نامزد کاندیداهای احزاب خود در انتخابات خوداری کردند. نبودن امنیت کافی در انتخابات وتهدید از طرف نیروهای امنیتی دلیل تحریم انتخابات اعلام شد. سازمانهای بین المللی که نظارت بر انتخابات را برعهده داشتند، پس از اعلام پیروزی البشیراعلام کردند که در شمارش اراء تقلب شده است و البشیر قانون اساسی کشور را زیر پا گذاشته است.

رئیس مجلس سودان "ترابی" گفت که انتخاب و اختیار استان‌ها واستانداران در قانون اساسی توسط کار گروهی مشخص باید صورت گیرد، درحالیکه البشیر انها را با نظر خود و برخی از مشاوران خود تعین می‌کند.

دوم. تشکیل و تاسیس احزاب و نشریات در قانون اساسی سودان آزاد است، مگر از حد قانونی خود عدول کنند، اما البشیر به این ماده قانون اساسی عمل نمی کند وهر فردی باید ابتذا از دولت اجازه بگیرد.
سوم. بودجه سالانه کشور بنا به قانون اساسی هر سال در مجلس مطرح و مورد بررسی قرار می‌گیرد، اما اکنون رئیس جمهور ومشورانش این بودجه را تعین می‌کنند. انتقادات ترابی از البشیرکه در ان زمان رئیس مجلس سودان بود، منجر به برکناری او از ریاست مجلس شد و البشیر مجلس  را نیز بعد از مدتی منحل اعلام کرد. ترابی بعد از مدتی زندانی شد و اخیرا باپشتیبانی مردم از  زندان آزاد شده است. وی درخانه اش درحبس و تحت نظر است.

آنچه که البشیر در سودان دنبال کرد نسخه ایست که در جمهوری اسلامی اجرا می‌شود و به همین دلیل تعجب آور نیست کمک‌های مالی گسترده دولت احمدی نژاد به البشیر که سرنخ همه این حمایت‌ها در دست احمد جنتی است. آنها بر این تصورخام‌اند که البشیر یک حکومت اسلامی تحت فرمان جمهوری اسلامی را در سودان تثبیت خواهد کرد، اما در عمل آنچه تاکنون بدست آمده شکاف عمیق میان بخش جنوب سودان و دولت مرکزی و فراهم آمدن تمام زمینه‌های دو تکه شدن سودان است. کاری که جمهوری اسلامی در فلسطین با حمایت از حماس کرد و در لبنان نیز سعی می‌کند بدست نصرالله انجام دهد. در عراق نیز گام هائی دراین رابطه برداشت اما نتوانست به آن موفقیتی دست یابد که در سودان و فلسطین و لبنان دست یافته است.

برای جمهوری اسلامی مهم نیست که البشیر متهم به قاتل 300 هزارنفر درجنگ‌های دارفور است و قانون اساسی را زیرپا گذاشته و با تقلب در انتخابات می‌خواهد حاکمیت خود را حفظ کند. کاری که در کودتای 22 خرداد و رویدادهای پس از آن شد. برای آنها آنچه مهم است، حاکم بودن کسی در سودان مهم است که بیشترین نقطه ضعف جهانی و کمترین مشروعیت داخلی را داشته باشد و تابع سیاست‌ها و مناسبات با جمهوری اسلامی باشد، و البشیر همین شخصیت مطلوب است.

اینها همان نکاتی است که جنبش آزادیبخش خلق سودان با نگاه به آنچه در فلسطین و لبنان می‌گذرد به آنها واقف است و با تقویت کنترل جنوب کشور خود را آماده استقلال از حکومت مرکزی می‌کند.

رهبر این جنبش"سالواکر" در انتخابات جنوب سودان 93 درصد آراء مردم را بدست آورد و به دولت البشیر نشان داد که مردم چه می‌خواهند. این درحالی است که البشیر روز به روز بیشتر با مقاومت مردم و احزاب سیاسی در شمال کشور روبرو می‌شود.

در ناحیه مرزی بین شمال و جنوب سودان ذخایر نفتی قابل توجهی وجود دارد و البشیر سعی می‌کند این این منطقه دفاع کرده و مانع پیوستن آن به دولت جنوب سودان شود.