نامه مردم دوره هفتم، سال دوم، شماره 272  چهارشنبه 11 تیر 1359

 

درود بر بردباری پی گیران

(غزلواره)

احسان طبری ـ خرداد 1354

         

درود بر بردباری پی گیران

چون پَشگان سمج باش

که با نغمه مکرر بسوی آماج می روند

گرچه با سیلی کین نابودشان سازد

چون موران دلاور باش

که ببارهای گران تاخت می آورند

گرچه گام خشم پامالشان کند

هنگامی که مرمر جان ها را می ساییم

تا با درفش پیکار جلوه کند

و بر کوره سینه ها می دمیم

تا با فروغ امید بدرخشد

از رنج ملال خیز و شکیب روانسوز نپرهیزیم

دشمن از ما عصب پایدار می طلبد

ولی امید ما به عدالت از بیشرمی او در ستم فزونتر است

 

زندگی گذران خوکان نیست

که نوالهً گندیده را لیف می کشند

یا از آن وَزَغان که از عفونت لجن سرمستند

یا تک و تاز ترس آلود موش

با هلهلهً شهوت های بی افسار

پروار و شکمخوار

چرنده ای لاقید در چراگاه جهان

با پیکر غضروفی، دو گانگی نَسناس

و نیروی دوزخی چون الخنّاس!

روزی که رگبار آزمون بغرد

آنکس که چنین بنجلی بر دوش می کشد

چیست؟ جز مترسکی در چمن سوخته

رها شده و گسسته

بی ارج چون ژنده چرکین

بی بها چون سفال شکسته؟

  

          فرمات PDF :