آلمان و ترکیه
پشت خط مقدم
مقابله با ایران

با سه رویداد اخیر، یعنی سفر معاون رئیس جمهور امریکا به ترکیه، قرار داد نظامی میان ترکیه و انگلستان و همچنین تشدید مواضع خصمانه ترکیه نسبت به رژیم سوریه و واکنش تندی که دولت این کشور در پاسخ به معاون رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ج. اسلامی که ترکیه را تهدید به حمله موشکی به پایگاه سپر موشکی امریکا مستقر در این کشور کرده بود، عملا ترکیه وارد مرحله تازه ای از نقش آفرینی در منطقه شده است. هر اقدام ترکیه در مرزهای مشترک با سوریه گامی است جهت گسترش بحران و تضعیف دولت بشار اسد. هدف اصلی ترکیه دراین مرحله تسلط بر منطقه شمال غربی و سواحل مدیترانه است. چنان که حتی اگر بشار اسد هم سرنگون نشد، ترکیه تحت حمایت ناتو، شمال غربی (کناره مدیترانه) را تحت کنترل نیروهای سازمان ملل در آورد. در این میان درخواست امریکا از ترکیه برای پیوستن به تحریم جهانی علیه ایران، گرچه فعلا یک مانور سیاسی می تواند تلقی شود، اما وزن و اعتبار ترکیه را در ارتباط های اقتصادی اش با جمهوری اسلامی نشان می دهد. وزن و اعتباری که به برکت بحران های جهانی و داخلی جمهوری اسلامی و نیازمندی ایران به بهره گیری از فضا و زمین ترکیه برای عبور به سوی سوریه و در نهایت به سمت اروپا و همچنین واردات گسترده ای که ایران وابسته به آنست بوجود آمده است.

در این کشاکش، یک نکته بسیار مهم دیگر هم وجود دارد که نباید از نظر دور بماند و آن مناسبات سیاسی و اقتصادی ترکیه با آلمان است. چنان که دولت ترکیه، پیش و بیش از هر کشور اروپائی، چشمش به دهان رهبران آلمان است. کشیده شدن آلمان به صحنه رویاروئی علنی تر با جمهوری اسلامی، بی شک مواضع ترکیه را نسبت به جمهوری اسلامی تندتر و سخت تر خواهد کرد. این تاثیر پذیری بیش از تاثیر پذیری ترکیه از امریکاست.

شاید، از جمله دلائل انتشار اخبار تحریک آمیز روزهای اخیر مبنی بر عملیات تخریبی و تروریستی قریب الوقوع جمهور یاسلامی در آلمان همین باشد. یعنی نشاندن آلمان در کنار انگلستان و فرانسه در رویاروئی مستقیم با جمهوری اسلامی و به تبع آن، کشاندن ترکیه به همین صحنه. نه انگلستان و نه فرانسه دارای چنان مناسباتی با ترکیه نیستند که بتوانند این کشور را به درشکه چهار اسبه مقابله با ایران بکشانند. درحالیکه آلمان دارای چنین رابطه و تاثیر گذاری هست. بویژه که گسترده ترین مناسبات صنعتی با جمهوری اسلامی را آلمان دارد.

آیا اخبار جنجالی که در باره قریب الوقوع بودن عملیات تروریستی جمهوری اسلامی در آلمان، در جنجالی ترین و درعین حال پرتیراژترین و تاثیر گذار ترین نشریه روی مردم عادی آلمان، یعنی روزنامه "بیلد" منتشر شده، همین هدف را دنبال نمی کند؟ چه دست هائی این اخبار را صدر نشین اخبار آلمان می کند؟ و چرا تکذیب آن از سوی مقامات آلمانی با چنین وسعتی منتشر و پخش نمی شوند؟ از جمله این تکذیب که به نقل از مطبوعات رسمی آلمان می خوانید:

«اشپیگل آنلاین: سخنگوی دادستان آلمان اعلام کرد" هیچ مدرکی که حاکی از وجود نقشه های تخریبی ایران علیه  موسسات آمریکائی در آلمان  باشد وجود ندارد .»

اگر عوامل نفوذی در حاکمیت جمهوری اسلامی به اخبار منتشره اخیر در مطبوعات آلمان جنبه واقعی بخشیده و عملیاتی انفجاری را در این کشور مرتکب شوند، آنوقت نتیجه ای که فرانسه و انگلیس و اسرائیل و امریکا در انتظار آن هستند بدست نخواهد آمد؟ یعنی تبدیل آلمان و ترکیه به دو اسب تازه نفس درشکه ای که علیه ایران می تازد. در حکومتی که یک شبه توانستند چنان کنند که با سفارت انگلستان در تهران کردند، آیا دشوار است عملیاتی نظیر آنچه مطبوعات آلمان بصورت هشدار منتشر کرده اند تحقق یابد؟ چنان نفوذی تا ستون فقرات جمهوری اسلامی صورت گرفته که از هیچ حادثه ای نباید شگفت زده شد. اگر چنین حادثه ای روی دهد، آخرین ضربات بر افکار عمومی اروپا که هنوز مخالف جنگ با ایران است زده نخواهد شد؟

با همه این ها هنوز می توان و باید به قدرت افکار عمومی ضد جنگ در اروپا و غرب به عنوان تنها امکان مقاومت نیروهای مدنی در مقابل قدرت های جنگ طلب و جنایتکار در این کشورها امیدواربود:

ولفگانگ گرکه Wolfgang Gehrcke نماینده حزب چپ در پارلمان آلمان طی سخنانی که روز اول دسامبر منتشر شد، در مجلس این کشور گفت:

به این جوسازی (شایعات) در مورد حمله نظامی به ایران باید پایان داده  شود. آنها که حمله نظامی به ایران را بعنوان یک احتمال مطرح می کنند،  یک جنگ بسیار بزرگتر در خاورمیانه را نیز باید در نظر داشته باشند و این بازی با آتش است. بیرون کشیدن دیپلمات‏ها، منجمد کردن روابط و یا قطع آن با جمهوری اسلامی، آتش را تند می کند. اینکه بدنبال حمله به سفارت انگلستان در تهران وزیر امور خارجه سفیر ما را از ایران فراخواند سفیر جمهوری اسلامی را به  وزارت امور خارجه آلمان احضار قابل درک است، اما این نباید مقدمه قطع رابطه با جمهوری اسلامی باشد.