زوگانف، رهبر حزب کمونیست روسیه: |
رییس جمهوری روسیه دیمیتری مدویدیف در روز 22 دسامبر 2011 گزارش سالانه خود را به مجلس فدرال این کشور ارائه داد . او در این گزارش به دو نکته اساسی اشاره کرد . حضور هرچه پر رنگ تر احزاب در تصمیم گیری های دولتی و مدرنیزه کردن تکنولوژی درکشور پهناور روسی. اما نباید فراموش کرد که او در مورد این دو مساله مهم و بنیادین، هیچ راه حل عملی ارائه نکرد.
بلا فاصله پس از پایان این اجلاس ، خبرنگاران نظر گنادی زوگانف رهبر حزب کمونیست و رئیس فراکسیون این حزب در "دوما" روسیه را پرسیدند. او که اکنون رهبری دومین فراکسیون پارلمانی، پس از حزب حاکم پوتین را برعهده دارد، دراین باره گفت: باید در یک چنین جلسه ای به شکل مطلق و خیلی روشن با ذکر جزییات وضعیت اجتماعی و اقتصادی روسیه را بررسی کرد. متاسفانه رئیس جمهور از شرایط کشور ارزیابی دقیق و روشنی ارائه نداد و از پرداختن به مسایل مهم طفره رفت. او تنها به کلیات پرداخت. این در حالی است که کشورما در میان 20 کشور صنعتی جهان، اکنون به مکان آخر سقوط کرده است. آیا این یک فاجعه برای روسیه نیست . در میان کشور های تولید کننده نفت در میانه قرار داریم. آقای مدویدیف و آقای نخست وزیر ولادمیر پوتین باید جواب روشن بدهند که چرا بودجه ای را که سه سال قبل به تصویب مجلس رسید، اجرای آن را به ماه مارس 2012 حواله داده اند . رئیس جمهور در گزارش خود هیچگونه اشاره ای به مسایل کشاورزی و روستاها نکرد . کشوری که می تواند انبار غله جهان باشد، اکنون یک در صد بودجه دولت به آن اختصاص دارد. در حالی که آمریکا 24 در صد و اروپا یک سوم بودجه خود را به کشاورزی اختصاص داده اند. بی توجهی به باز دهی تولید روستایی باعث شده تا بیش از نیمی از مواد غذایی ما از خارج وارد شود. زمانی که آقای مدویدیف سکان کشتی ریاست جمهوری را بدست گرفت، چهار پروژه ملی را باید اجرا میکرد. بار آوری و توسعه کشاورزی، ارتقاع آموزش و پرورش و آموزش عالی، تامین و بهبود مسکن برای شهروندان و حل بنیادین مسئله بهداشت و درمان. در این چند ساله ریاست جمهوری آقای مدویدیف این پروژه های ملی نه به سرانجام رسیدند و نه در سخنرانی اخیر به آن ها اشاره شد. در ارتباط با امنیت ملی نیز متاسفانه همچنان در حال عقب گرد هستیم . بنا بدستور روئیس جمهور وزیر دفاع موظف گردیده است نفرات ارتش را تا 420 هزار کاهش دهد. باید پرسید آیا فقط با سلاح های اتمی می توان کشور را از دریای بالتیک تا اقیانوس آرام از تهاجم و تجاوز حفظ کرد. کشوری که دو در صد جمعیت جهان و یک سوم ثروت جهان را دارد را نمی توان با شلختگی و بی توجهی به غرور ملی روس ها اداره کرد. آیا غفلت ما باعث تکه پاره شدن کشور هم پیمان ما، یوگسلاوی نشد؟ باز گذاشتن دست امپریالیست های آمریکایی برای اشغال عراق ننگ حکومتگران کشور ما نیست؟ ... خوشبختانه مردم ما به پایه ای از رشد سیاسی رسیده اند که چشم هایشان فقط بدست رئیس جمهور و کاخ کرملین نیست. آن فصل در روسیه به سر آمد که فرمانداران و استانداران به انتظار دستورات مرکز می نشستند و دستوران و امیال آن ها را اجرا می کردند. ما در تمام موارد مکررا تاکید داشتیم اداره فدرالی جامعه به شیوه دستوری و تحکمی نیست. باید به حکومت های محلی اختیارات قانون گذاری داده شود تا بتوانند در مورد مسایل خود تصمیم بگیرند . امروز، خوشبختانه هر فرد از جامعه ما به حقوق خود و وظیفه خود در مقابل دیگران واقف شده است. آگاهی اجتماعی در کشور ما به حدی رسیده است که دیگر حزبی مانند حزب "روسیه واحد " نمی تواند حاکم به سرنوشت مردم باشد و نمایندگان خود را به اسم مردم روسیه از صندوق های رای بیرون بیاورد. باید به رای و حقوق شهروندان احترام گذاشت و مانع از آن شد که افراد فاسد مسئول کمیسیون انتخابات و یا عضو این کمیسیون شوند. سیستم مورد نظر ما سیستمی است که هر ارگانی باید در مقابل عمل کرد خود جواب گو باشد. یعنی کنترل مردمی. از هر شخص و هر ارگانی که تخلفی سر زد باید در مقابل قانون و قوه قضایه جوابگو باشد. ما توانستیم در این 20 ساله برنامه های خود را در ارتباط با سر و سامان دادن وضعیت داخلی و خارجی به محک تجربه بیاوریم که نتیجه آن را در انتخابات اخیر همه شاهد بودند. استقبال روزافزون شهروندان ما از ایده ها و پیشنهاد های حزب کمونیست افتخاری است که نصیب ما شده است و درست همین جا است که وظایف ما دشوار تر می گردد . |
راه توده 346
5 دی ماه 1390