حزب کمونیست عراق
پیش بسوی
ائتلاف های نوین
و تشکیل دولت
آشتی و وحدت ملی
ترجمه جعفر رضائی

خلاصه آخرین سرمقاله روزنامه "طریق الشعب" ارگان حزب کمونیست عراق:

 
تحولات در عراق علیرغم همه دشواری ها گریز ناپذیراست. بر خلاف آنچه ادعا می کنند، جامعه درحال حرکت به جلوست. مردم با درد و رنج اعتراضات خود را بیان می کنند، همچنان که نگران آینده اند. رقابت میان جناح های قدرت پنهان شدنی نیست. هرکدام امتیاز بیشتری برای خود می خواهند، و در این میان بازنده مردم عراق اند. این رقابت در ادامه جنگ در میهن ما نقش مهمی دارد.

بسیاری از طرح ها امکان تحقق ندارند. شخصیت ها و احزاب و بسیاری از نیروهای سیاسی در جریان  رقابت با هم فرصت های بازگشت عراق به حالت عادی و ثبات برای سازندگی از دست می دهند. تنش میان این نیروها هرج و مرج و مجادله میان بلوک های سیاسی را تشدید می کند.

برخی اقدامات و تصمیمات احزابی که در حاکمیت قرار دارند با آنکه به آن جنبه قانونی نیز داده اند، عملا علیه وحدت ملی است و اعتماد به نفس ملی را تقویت نمی کنند. همین عدم وحدت ملی است که باعث می شود فرصت های انتخابات از دست برود.

در چنین شرایطی قرار است نیروهای امریکائی خاک میهن ما را ترک کنند. ما نیز مانند شماری دیگر از نیروهای سیاسی از این اقدام خرسندیم و آن را پیروزی ملت عراق می دانیم و امیدواریم رفتن آنها به تحکیم استقلال ملی عراق بیانجامد، اما این امید و شادی زمانی به واقعیت می پیوندد که ما بتوانیم وحدت ملی عراق را ممکن سازیم و مانع ادامه و حتی رشد تقابل های گروهی و ملی را درعراق بگیریم.

از جمله مشکلات جدی در عراق ادامه فساد و سرقت اموال عمومی است و دولت چون خود در این دو عرصه آلوده است، قادر به جلوگیری از آن نیست. از جمله دلائل نا امنی در کشور و تعلل دولت در جلوگیری از نقض بی وقفه امنیت فردی و اجتماعی در عراق، در همین تضاد است. ترور و تهدید نیروهای سیاسی به ترور، رشد تروریسم و ​​جنایات سازمان یافته نیز ریشه در همین آلودگی و تضاد دارد.

ما اعتقاد داریم که راه حل بحران رفتن به سوی یک عراق دمکراتیک با تضمین آینده فرزندان و نسل آینده عراق است. بنای عراق دمکراتیک نیازمند انتقام نیست. انتقام تنها می تواند بحران موجود را عمیق تر کند. باید در یک عراق دمکراتیک نسبت به پایه های قدرت قومی در حاکمیت تجدید نظر اساسی صورت گیرد. درعراق دمکراتیک، دولت باید دارای پایه های قومی و ملی باشد و دولتی باشد برای باز سازی عراق فدرال و البته غیر نظامی. در چنین عراقی، قانون، قانون اساسی و آزادی ها باید حاکم باشند و دولت ضامن حقوق شهروندی.

بزرگترین مسئولیت ما در شرایط کنونی برپائی چنین حکومتی است. این مسئولیت شامل حال دولتی که اکنون درعراق حاکم است نیز می شود و همین دولت باید گام های بلند به سوی آشتی ملی بردارد. عراق نیازمند یک گفتگوی همه جانبه ملی است. دراین گفتگو همه احزاب و گروه ها باید شرکت داده شوند تا آنها بتوانند راه حل های خود را برای عراق آینده ارائه بدهند. امنیت واقعی در عراق در گرو چنین اقدامی است.

مردم عراق هشت سال فاجعه بار را پشت سر گذاشته اند. از 2003 تا اکنون. وقت آن رسیده که به این فاجعه خاتمه داده شود. برای این کار باید الگوهای جدید و راه حل هائی که از دل حوادث 8 ساله بیرون می آیند جستجو شوند و حال این جستجو، کارپایه دولت آشتی ملی قرارگیرد. هیچ دولتی درعراق نمی تواند به "قدرت" به چشم یک "غنیمت" به چنگ آمده نگاه کند. این بزرگترین اشتباه است، چرا که خود موجب ادامه جنگ و انفجار و کشتار می شود. هیچ دولتی در عراق نمی تواند خود را مصون از پاسخگوئی در باره پولی شود که در 8 سال گذشته معلوم نیست در کجا و چگونه هزینه شده و یا به جیب این و آن رفته است. ما به ائتلاف های جدید می اندیشیم و اعتقاد داریم که همین ائتلاف جدید است که باید در جهت برپائی عراق دمکراتیک با تعریفی که از آن ارائه دادیم و پاسخگوئی در باره ثروت ملی گام بردارد. ما اعتقاد داریم که این خواست مردم قربانی شده، غارت شده و آواره عراق است.

عراق به ساختار اجتماعی، فرهنگی، علمی و سیاسی نوین نیازمند است. همچنان که به احزاب ملی، دموکراتیک و اتحادیه های کارگری و کانون های اجتماعی.

تنها دراینصورت است که ما حرکت خود را میتوانیم درجهت آرامش و صلح و ثبات، پیشرفت و مدرنیته آغاز کنیم.