جاده مداخله
نظامی در سوریه |
اوضاع مصر در هفتههای اخیر و بدنبال اعتراض مردم به ادامه حکومت نظامیان و ژنرالها در این کشور بحرانی شد. شرایط کنونی مصر را میتوان با شرایط اخرین روزهای شاه ایران در زمانی که ائتلاف بختیار و ژنرالهای شاه حکومت را در دست داشتند مقایسه کرد. هم هدف آن ائتلاف در ایران و هم هدف کنونی ژنرال های مصری حفظ رژیم و مناسبات گذشته بدون هیچ تغییری است و این در شرایطی است که مردم مصر برای دموکراسی و تحولات بنیادین دست به مبارزه زده اند و نه رفتن این فرد و آمدن دیگری به جای آن. هم اکنون اعتراض ها در میدان التحریر ادامه دارد و به گزارش بی بی سی عربی، یکی از معترضان در مقابل نخست وزیری مصر کشته شده است. این در شرایطی است که ظاهرا برخی گروه ها مانند اخوان المسلمین در اعتراضات شرکت فعال ندارد و بصورت پنهان پشت ژنرال ها پنهان شده اند. آنها از رادیکال شدن جنبش وحشت دارند و امیدوارند ژنرال ها هرچه زودتر یک انتخاباتی را ترتیب بدهند تا آنها برنده آن اعلام شوند. این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که کمال الجنزوری نخست وزیر جدید مصر چهرهای منفور در میان انقلابیون مصر بشمار میآید. وی در ژانویه 1996 در دوران زمامداری حسنی مبارک به نخست وزیری مصر رسید و روابطی بسیار نزدیک با طنطاوی، رئیس شورای عالی نظامی مصر دارد. مناسبات نزدیک این دو تن به سال 1991 و زمانی بازمیگردد که طنطاوی وزیر دفاع مصر بود. اعلام خبر انتخاب الجنزوری به سمت نخستوزیری مصر اعتراض بسیاری از ائتلافها و تشکلهای مصری از جمله جنبش ششم آوریل، حزب الثوره، ائتلاف التیار و بسیاری از شخصیتهای سیاسی و انقلابی مصر را درپی داشت. آنگونه که علائم و نشانه ها حکایت می کند، در این مرحله از خیزش مردم مصر، نیروی جوان و بی اعتناء به شعارهای عوامفریبانه مذهبیون و بویژه اخوان المسلمین حرف اول را می زند. از جمله تفاوت های این مرحله قیام با قیامی که به سرنگونی مبارک انجامید حضور گسترده زنان و دختران جوان در این قیام و در حضور پی گیر در میدان التحریر مصر است. امری که تاکنون در مصر بی سابقه بوده است. کسانی که به مصر سفر کرده اند میدانند که تا پیش از این قیام، حتی در خیابان های مصر زنان و دختران یا دیده نمی شدند و یا همگی در حجاب خود را پیچیده بودند و به همین دلیل چنین حضوری در میان مردان و جوانان در مصر بی سابقه است و نشاندهنده آغاز مرحله ای نوین در قیام مردم مصر. اوضاع مصر در شرایطی پیچیده شده که وضع در سوریه نیز روز به روز خطرناکتر میشود. با عدم پاسخ سوریه به ضرب الاجل اتحادیه عرب، وزاری اقتصاد اتحادیه عرب برای تحریم اقتصادی سوریه گرد هم امده اند. ضمن اینکه ترکیه نیز فشارهای خود را بر سوریه افزایش داده است. اکنون سخن از تحریم اقتصادی سوریه در عرصه انرژی میرود که معلوم نیست با پشتیبانی ایران از سوریه میزان اثرگذاری این تحریمها از نظر اقتصادی تا چه اندازه باشد ولی اهمیت سیاسی آن را نمیتوان دست کم گرفت زیرا بتدریج راه مداخله غرب حتی به صورت نظامی و به بهانه درخواست اعراب و کشورهای منطقه در امور سوریه بتدریج باز می شود. اوضاع پیچیده سوریه نشان میدهد که دخالت های نابجای رهبران جمهوری اسلامی در امور سوریه و پیروی رهبری سوریه و نظامیان این کشور از رهنمود رهبر جمهوری اسلامی و مشاوران نظامی که بی وقفه میان دمشق و تهران در پرواز بودند، موجب یکی از بزرگترین خطاهای بشار اسد شد. نتیجه ای که از این مناسبات که به تقلید از سرکوب مردم معترض به نتیجه انتخابات 22 خرداد برقرار شد، تنگنائی است که اکنون بشار اسد در آن گرفتار آمده است. |
راه توده 342
7 آذر ماه 1390