نگاهی به سخنرانی او در سازمان ملل
احمدی نژاد
دروغ نگفت
دروغ عمل می کند
بهرام نگاه

صحبت های احمدی نژاد در سازمان ملل را، من از شبکه تلویزیونی بی بی سی که بصورت  مستقیم آن را پخش می کرد شنیدم. مفسر بی بی سی سعی کرد حرف های او را تکراری و بی ربط جلوه دهد، اما این شیوه برخورد، شیوه دقیقی در باره این نوع سخنرانی ها و ادعاهای مقامات جمهوری اسلامی نیست. این درست است که ج.ا. و اجمدی نژاد همین مواردی را که از دیگران خواستارند خود به هیچ وجه رعایت نکرده و نمی کنند و مردم ایران را سرکوب می کند، اما انکار واقعیت های موجود در سخنرانی او هرگز معنای افشای عملکرد آنها در داخل ایران نمی تواند باشد. حرف هایی احمدی نژاد با عوامفریبی در مورد سازمان ملل و نقش منفی کشورهای غربی و بویژه آمریکا در جهان زد، در ماهیت درست است و او با آگاهی از همین واقعیت دست به مانور می زند و آن تبدیل به حجابی می کند برای پنهان کرده چهره تلخ و خونریز و استبدادی دولت خود و جمهوری اسلامی. ماهیت حرف های او درست بود و رهبران کشورهای زیاد دیگری نیز همین اتنقادات را به سازمان ملل دارند، با این تفاوت که چهره آنها در داخل کشورخودشان باندازه چهره احمدی نژاد و حاکمیت کنونی جمهوری اسلامی در داخل ایران منفور نیست.

با کمال تاسف، عدم ورود از راه واقعی برای افشای حکومت و دولت جمهوری اسلامی باعث شده تا اکثر نظر دهندگان ایرانی از داخل ایران که با بی بی سی تماس گرفتند نیز  به بیان خشم خود از اوضاع ایران و دروغگوئی های احمدی نژاد بسنده کنند و در حقیقت روی آن متمرکز شوند و فراموش کنند که سازمان ملل و کشورهای سرمایه داری غرب باچهان چه می کنند. از کنار همین نفی به حق احمدی نژاد و عملکرد جمهوری اسلامی است که  متاسفانه کار به دفاع از آمریکا و غرب می انجامد. چنانکه در جریان نظر دهی درباره سخنرانی احمدی نژاد در سازمان ملل انجامید.

واقعیت تلخ اینست که جمهوری اسلامی و عملکرد فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی آن نتیجه ای به بار آورده که بر اثر آن عملا آمریکا در افکار عمومی مردم ایران یا تبرئه شده و یا به حاشیه رانده شده و هرگز آن شناخت و درکی که مردم ایران در سالهای پیش از انقلاب و سالهای اولیه بنای جمهوری اسلامی از آن داشتند و حتی از اسرائیل داشتند، اکنون نداشته باشند، و این یعنی بزرگترین خدمت به امریکا و غرب و اسرائیل. خدمتی که سهم عمده را در آن همان خط فکری برعهده داشته که اکنون دولت و حکومت را در اختیار دارد.

این وضع چنان است و بسته شدن فضای سیاسی کشور و سرکوب احزاب مترقی کار به آنجا کشاند که حتی گوش شنوایی برای شنیدن حرف های به حق ما نیز بسیار کم شده است. برای حرف های حاکمیت هم که دیگر مردم "تره" خرد نمی کنند، چه رسد به این که باصطلاح استکبار ستیزی و طاغوت ستیزی و این نوع ادعاها را باور کنند. آن استکبار و طاغوتی که امثال پیش نمازهای جمعه تهران از آنها سخن می گویند، امروز حتی نزد مردم به فرشته نجات تبدیل شده اند و این فاجعه بزرگی است که گریبان ایران را گرفته است. شما بعنوان نمونه به حوادث لیبی و سوریه و بازتاب آن در افکار عمومی مردم ایران مراجعه کنید. آنقدر که مردم خواهان سقوط قذافی و بشار اسد اند و در سقوط آنها سقوط آقای خامنه ای را جستجو می کنند، هرگز نگران ادامه حکومت حسنی مبارک و یا سرانجام رویدادهای یمن و بحرین نیستند. درحقیقت از بغض معاویه، طرفدار علی شده اند! بزرگترین روزنه ای که امریکا و اسرائیل از آن عبور خواهند کرد، همین روزنه است. روزنه ای که روز به روز بزرگتر و قابل عبورتر می شود.