این تابلوی دو
کودتاست
دیروز شاهنشاهی
و امروز ج. اسلامی!
سال های اولیه پس از کودتای 28، سالهای سانسور
مطلق اخبار سیاسی، یورش تبلیغاتی به حزب توده ایران و دولت مصدق و اخبار
کوتاه دستگیری ها و محاکمات و اعدام ها توده ایها بود. مطبوعات این دوران
تحت کنترل فرمانداری نظامی تهران (شخص تیمسار بختیار) نفس نمی توانستند
بکشند. سرتیپی یک لا قبائی که بعد از کوتاه دو درجه نظامی گرفته و سپهبد
بختیار شد و در مسیر قصر شاه در صاحبقرانیه، برای خود قصری با سنگ مرمر
سیاه ساخت تا در رقابت با شاه، خانه اش هم محل هرزگی باشد و هم کانون
معاملات تجاری و قدرت. هنوز دهه بعد از کودتا پایان نیافته بود که شاه از
بیم کودتای بختیار علیه وی برکنارش کرد. جانشین او در ساواک (سازمان امنیت
دوران شاه) که بختیار بنیانگذاری کرده بود، سرلشگر "پاکروان" شد. دهه 1340
با توطئه خزنده ساواک علیه هر نوع تفکر سیاسی و در واقع "سیاست گریزی" در
ایران آغاز شد. گاهی اخبار سیاسی منتشر می شد، که عمدتا احکام دادگاه های
نظامی و دستگیری های سیاسی بود، اما این اخبار در کنار اخباری که با هدف
سیاست گریزی منتشر می شد، ناچیز بود. شاه احساس تثبیت قدرت می کرد. سینمای
پوچ دهه 1340، تئاترهای لاله زاری دهه 1340، مجلات زنانه و مردانه ای که در
لابلای خطوط آن هم نمی شد از فضای سیاسی 1320 تا 1332 نشانی یافت، درکنار
گسترش دو فرستنده رادیوئی (تهران و ایران) و رادیوی موج متوسط صدای امریکا
که جانشین رادیو نیروهوائی شده و برای تهران برنامه پخش می کرد و بانگ
فرهنگ و موسیقی امریکائی بود و سرانجام، آغاز به کار دو ایستگاه تلویزیونی
"ثابت پاسال" که خصوصی بود و متعلق به سرمایه دار معروف دوران شاه و حامی
کودتا و دومی تلویزیون ملی ایران توطئه پاکسازی جامعه از هر اندیشه سیاسی و
فعالیت حزبی و سیاسی را کامل کردند. این مرور بسیار کوتاه مقدمه ای بود
برای دو اشاره:
1- نگاهی به صفحه اول روزنامه اطلاعات چهارم بهمن 1344 که خبر محکوم به
اعدام شدن رهبران از ایران خارج شده حزب توده ایران را در کنار خبر ورود
سوفیا لورن، دختر چاپلین و عمر شریف به تهران منتشر کرد، تا نسل بعد از
کودتا بدنبال خبر دوم باشد و نسل سیاسی کودتا از سرانجام هر نوع حرکت
دوباره سیاسی بترسد.
2- حالا بازگردیم به ایران امروز و کپی برداری دولت و بیت رهبری از همان
طرح سرلشگر پاکروان و دربار شاهنشاهی برای ترساندن سیاسیون پس از کودتای 22
خرداد برای هر نوع تحرک سیاسی و سازمانی، و توطئه سیاست گریزی در میان نسل
جوان کشور.
بگذریم که حکم اعدام زنده یاد احسان طبری را شاه نتوانست اجرا کند و جمهوری
اسلامی بصورت زجر کش اجرا کرد. از آن جمع، جز احسان طبری، بقیه از مهاجرت و
دور از ایران زندگی را بدرود گفتند.
راه توده 337 25 مهر ماه 1390