|
1- سرانجام، پس از مدت ها انتظار، روز 27 اکتبر "سرکوزی" رئیس
جمهور فرانسه در تلویزیون رسمی فرانسه "ت اف ان" حضور یافت و
در یک مصاحبه یکساعته به سئوالاتی که از او درباره "وضع بحرانی
فرانسه"، از جمله بیکاری، حقوق کاهش یافته بازنشستگان، برنامه
های صرفه جوئی در دوره بحران اقتصادی کنونی ومنطقه یورو، نتایج
کنفرانس سران منطقه یورودر بروکسل و بحران اقتصادی در یونان
شده بود پاسخ داد.
این مصاحبه بلافاصله با واکنش شدید احزاب سیاسی و سیاستمداران
مخالف سیاست های سرکوزی که برمردم فرانسه تحمیل شده قرار گرفت.
روزنامه اومانیته منعکس کننده نظرات حزب کمونیست این کشور
نوشت:
از سخنان رئیس جمهور، چه چیز می توان آموخت؟
اومیگوید که همه چیز خوب است وهمه چیز تحت کنترل میباشد. ما حق
داشتیم رفرمی در سیستم بازنشستگی بوجود آوریم و سن بازنشستگی
را بالا ببریم. زیرا پرداخت این حقوق عامل بدهی های فرانسه است
و با این رفرم صرفه جوئی کردیم وموفق شدیم دستمزدها و حقوق
بازنشستگان را کاهش ندهیم"
چگونه میتواند این افسانه پوچ را باور کرد؟ درد و رنج مردم
فرانسه از همین شعارهای انتخاباتی رئیس جمهور و از همین رفرم
ها نشات گرفته و می گیرد. در واقع رئیس جمهور همان شعارهائی را
تکرار می کند که در شعارهای انتخابات گفته بود. این شعارها
دیگر برای هیچ فرانسوی قابل قبول نیست. رئیس جمهوری که وعده
داده بود در باره بحران کشور حقیقت را به مردم بگوید، یکساعت
به مردم فرانسه دروغ گفت.»
"ژان لوک میلانشون" کاندیدای حزب کمونیست و جبهه چپ فرانسه در
انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 نیز در واکنش به مصاحبه سرکوزی
گفت:
رقت انگیز است که سخنانی در تلویزیون گفته شود که مردم فرانسه
سزاوار آن نیستند. بحران در فرانسه در حال گسترش است. آیا این
بحران صرفا ناشی از حقوق بازنشستگان و یا تعداد و هزینه
کارمندان بخش دولتی و یا صرفا ناشی از بحران جهانی است؟ در غرق
شدن فرانسه در قرض های دولتی همه مقصرند جز مقصر اصلی که دولت
است؟
رئیس جمهور با امضای موافقتنامه های ویژه خود درسطح اروپا ...
هدیه و اعلام لغومالیات بر ثروت و ایجاد "سپر مالیاتی" که موجب
تخفیف3 میلیارد یوروئی است به جای پرداختن به وضع زندگی دشوار
مردم، به ثروتمندان هدیه می دهد.
2-. 27 اکتبر رهبران 17 کشور عضو منطقه یورو و نمایندگان مالی
جهان و بانکداران و صندوق بین المللی و نمایندگان اتحادیه
اروپا و بانک مرکزی اروپا برای بررسی بحران اقتصادی در بروکسل
جمع شدند. بحث کلیدی این کنفرانس خطر سقوط و ورشکستگی کشورهای
مقروض به صندوق بین المللی پول و بانک مرکزی اروپا و پشتیبانی
مالی از کشورهای مقروض و نجات آنها از بود.
با آنکه، اجازه نمی دهند وحشت از انقلاب در برخی کشورهای
اتحادیه اروپا نظیر یونان در رسانه ها منعکس شود، اما نشانه
های این وحشت دیگر پنهان کردنی نیست.
بموجب آنچه از نتایج وتوافقنامه های رد بدل شده در این کنفرانس
به رسانه های بین‌المللی راه یافته."رهبران اتحادیه اروپا به
توافق های رسیده اند تا بلکه بتوانند بحران را کنترل کنند و
برای این هدف از بخشش 50 درصدی بانکداران یونان سخن گفته اند.
بخششی که از همان ابتدای انتشار خبر آن، کارشناسان افسانه بودن
آن را اعلام داشتند.
تضاد نظرات و پیشنهادها در این کنفرانس مشهود بود. حتی بر سر
صدقه 100میلیون یوروئی به یونان که تازه، نه تنها یونان نمی
تواند قروض خود را با آن پرداخت کند، بلکه بهره قروض را
نمیتواند به صندق بین المللی پول و بانک مرکزی اروپا بپردازد.
نتیجه این قرض بالا رفتن باز هم بیشتر بدهی یونان است که پیامد
بهره این قرض است. و این دور تسلسل بر بحران سیاسی و رفتن
یونان به سمت یک انقلاب اجتماعی می افزاید.
صندوق بین المللی پول و بانک مرکزی اتحادیه اروپا از دولت
یونان تضمین گرفته اند که 50 درصد بقیه قروض خود را از طریق
سیاست های صرفه جویانه، یعنی حذف بخشی از خدمات اجتماعی
ومالیات بیشتر برمردم یونان تامین کند. دولت نیز با واگذاری و
فروش شرکت های ملی به سرمایه داران بخش خصوصی این امکان را
فراهم آورد تا منابع باقی مانده کشور حراج شود. (همان سیاستی
که در دولت احمدی نژاد درحال اجراست.)
این یکی از توافقهای افتخار آمیز کنفرانس بروکسل بود که سرکوزی
رئیس جمهور فرانسه و "مرکل" صدراعظم آلمان پرچمداران آن بودند.
آنها توانستند بانکداران خود را قانع کنند که اگر بخشش 50 درصد
بدهی یونان را نپذیرند، در آینده نخواهند توانست قرض خود را از
یونان پس بگیرند.
مسئله دوم در کنفرانس بروکسل تامین اعتبار برای "یورو" در
بازار جهانی بود. طرح یک تریلیون یوروئی صندوق کمک و پشتیبانی
برای جلوگیری از ورشکستگی یونان، ایرلند، پرتقال، اسپانیا و
ایتالیا، یعنی کشورهائی است که بطور میان مدت از خطر ورشکستگی
نجات یافته اند اما در برابر تعهد دولت های عضو که موظف هستند
با تزریق نقدینگی بخشی از "سرمایه های" از دست رفته بانکداران
را جبران کنند. اعضائ اتحادیه اروپا این تصمیم را نیز تصویب
کردند.
اکنون این سئوال مطرح است که از کجا کشورهای عضو، بویژه
ایتالیا، ایرلند و پرتقال، فرانسه، آلمان و یونان که با کسری
بودجه و ورشکستگی روبروهستند این پول را برای پشتیبانی یورو
تامین کنند.
در بحث های کنفرانس رهبران عضو اتحادیه اروپا دست نیاز بسوی
چین دراز کردند. کشوری با ذخیره ارزی 3200 میلیاردی. آیا چین
به این آسانی به یاری بحران زدگان خواهد آمد؟
|