گفتگوی هفته نامه « عصر ما» ارگان «حزب کمونیست آلمان»
با دبیر اول «حزب کار میهنی و دموکراتیک تونس»
بحران از
مرزهای لیبی
وارد تونس شده
ترجمه عسگرداوودی

انقلاب تونس با حرکت اعتراضی و خودکشی یک بیکار رشته انفورماتیک آغاز شد.«محمد بو عزیزی» در میدان شهر خود را به آتش کشید تا اعتراض خود را به خاطر اجازه گذاشتن میزی در سر کوچه برای فروش سبزی به او ندادند. او از این طریق زندگی خود و خانواده اش را تامین می کرد. این جوان در زمان خود سوزی تصور نمی کرد که حرکت اعتراضی او تاریخ تونس را عوض خواهد کرد. چهاردهم ماه ژانویه دیکتاتوری آلوده به فساد، اختلاس و رشوه «بن علی» به زیر کشیده شد. 300 تن در روز های انقلاب کشته شدند. «بن علی» دیکتاتور تونس به عربستان سعودی فرار کرد و مردم پیروزی بر دیکتاتور را در خیابان ها جشن گرفتند.

23 اکتبر گذشته انتخابات پارلمانی تونس با انتخاب 218 نماینده با کاندیداتوری نمایندگان 116 حزب و سازمان سیاسی برگزار شد.

عصر ما: شما دبیر کل «حزب کار میهنی و دموکراتیک تونس» هستید. لطفا بفرمائید در فاصله فرار «بن علی» دیکتاتور تونس به خارج چه تغییراتی در صحنه سیاسی تونس به وقوع پیوسته است؟

محمد جمور: در این فاصله آزادی بیان وآزادی احزاب و سازمان های سیاسی، حق تجمعات برای اپوزیسیون فراهم شد. اعضاء و نمایندگان احزاب سیاسی بر خلاف زمان دیکتاتور آزادند تا به خارح از کشور سفر کرده و دیدگاه های خود را با رسانه های خبری و نمایندگاه احزاب بین المللی در میان بگذارند. حزب حکومتی و تحمیلی دیکتاتور سابق و همچنین پلیس امنیتی منحل شدند. اما با وجود این ها، خیلی از مشکلات هنوز پیش رو هستند. مثلا با وجود انحلال حزب فرمایشی «بن علی» متاسفانه تعدادی نیز از افراد حزب سابق «بن علی» در بین 40 حزب سیاسی مشخص شده برای بررسی و تصویب قانون اساسی جدید، نفوذ دارند. حق تظاهرات محدود شده و از نیروهای چپ خبر چینی می شود و حتی افرادی از نیروهای چپ شکنجه شده اند. در دولت موقت تعدادی از وزرا و مسئولین زمان دیکتاتوری جا خوش کرده اند. مجموعه ای از نمایندگان، مسئولین قضائی، مسئولین سابق پلیس و سیاستمداران سابق با اعمال زور می کوشند تا روند انقلاب را متوقف کنند.

س:کدام نیروهای سیاسی در صحنه سیاسی تونس فعال هستند؟

ج: صاحبان شرکت های بزرگ که با سرمایه بین المللی آمریکا و اتحادیه اروپا در پیوند می باشند، می کوشند تا منافعشان را دقیقا به همان روشی که در زمان دیکتاتوری تامین می کردند، اکنون نیز تامین کنند. احزاب لیبرال نیز فعال هستند و همچنین احزاب اسلامی معتدل که طرفدار «رجب طیب اردوغان» نخست وزیر ترکیه می باشند و احزاب عملا سوسیال دموکرات خجالتی که خود را به این اسم نمی نامندو همه این جریانات سیاسی در وضعیت فعلی تونس دخیلند 

س: وضعیت نیرو های چپ چگونه است؟

ج: نیرو های چپ تونس نفوذ و جایگاهی محکمی دارند. حتی اگر گروهای اسلامی نیز نفوذ بالائی داشته باشند ما به حضور آنها معترض نیستیم. علاوه بر حزب ما که دارای ایدئولوژی مارکسیستی است، احزاب و جریانات دیگر هم عقیده نیز وجود دارند. همچنین تعدادی از احزاب پوپولیست نیز فعال هستند، از جمله آنها «حزب ناصریست ها» است که در جنوب تونس دارای نفوذ قابل توجهی است. به دلایل معینی امکان اتحاد عمل احزاب چپ در مقطع فعلی عملی نیست ااما ما برای آینده در این رابطه محاسباتی داریم.

س: در ماه های اخیر تعداد قابل توجهی از نمایندگان کشورهای اروپائی به تونس سفر کرده اند. اتحادیه اروپا وعده های مالی داده است. وزیر کشور آمریکا نیز به تونس سفر کرده است. این افراد نمایندگان همان جریانات و کشورهائی هستند که از حکومت دیکتاتوری «بن علی» حمایت می کردند. آیا مردم تونس به نمایندگان این کشور ها باور دارند؟

ج: نه. حتما باور ندارند. موضوع وعده ی مالی مرتبط است با میلیارد ها دلار و یورو پول ملت که قبل از انقلاب به حساب های بانکی دیکتاتور و باند های اطراف او در بانک های غربی سرازیر شده است. این پول ها باید به حساب دولت تونس واریز شود و تاکنون دولت های غربی چنین نکرده اند. جالب اینست که تعدادی از بانک ها از وجود چنین حجم عظیمی از پول مردم تونس در بانک های خود اظهار بی اطلاعی کرده و با کلمه « غیر قابل کشف» در این رابطه استفاده می کنند.

س:نقش تهاجم نظامی ناتو در لیبی تا چه حد در وضعیت سیاسی تونس تاثیر گذار است؟

ج: این تهاجم البته تاثیر منفی در تونس داشته است. بحران از طریق خروج اجباری 300 هزار کارگر تونسی از لیبی به تونس منتقل شده است. طبیعی است که به تعداد بیکاران افزوده شده است. همچنین 900 هزار تن از کارگران آفریقائی از ترس بمباران های ناتو از مرز های تونس عبور کرده اند. تمامی این مسائل برای کشور کوچکی مثل تونس بسیار بحران زا است. تونس عملا به مدار تهاجم ناتو به لیبی افزوده شده است. بخش توریسم که از جمله درآمدهای تونس محسوب می شود نیز تحت تاثیر وضعیت لیبی به بحران کشیده شده است. به دلیل از کار افتادگی و تخریب بخش کشاورزی لیبی، مواد غذائی از تونس به لیبی قاچاق می شود. کمبود مواد غذائی در بازارهای تونس باعث افزایش انفجاری قیمت ها شده است. پیدایش بازار فروش قاچاق سلاح های غربی در تونس نیز از جمله نتایج تهاجم ناتو به لیبی است.