آنچه در
ج. اسلامی
روی داد و آنچه
در انگلستان عمل شد
آذرفریتاش
اومانیته ارگان مطبوعاتی حزب کمونیست
فرانسه، در باره شورش مردم در انگلستان تفسیری منتشر کرد و من آن را در
مقایسه با آنچه در جمهوری اسلامی طی دو سال و نیم اخیر روی داده ترجمه و
تنظیم کرده ام.
نخست وزیر انگلستان به تقلید از رهبر جمهوری اسلامی، پس از سرکوب مردم
معترض این کشور نسبت به گرانی و لغو خدمات اجتماعی گفت:
"شورشیانی که به مغازه ها حمله کردند و دست به غارت آنها زدند هیچ مشکل
اجتماعی نداشتند. آنها صرفا برای برای خرابکاری و نابودی به خیابان آمده
بودند. با این شورش ها باید مقابله کرد و من متعهد می شوم که چنین کنم.
معاون نخست وزیر انگلستان نیز شورش مردم این کشور را چنین توصیف کرد: "یک
خشونت بی دلیل و یک چپاول فرصت طلبانه. نه کمتر و نه بیشتر".
بدین ترتیب است که اتحاد مقدس علیه اعتراضات مردم، در سراسر جهان یکسان است
و برقرار. از تهران تا لندن و از لندن تا اسپانیا و از اسپانیا تا اسرائیل
و از تل آویو تا قاهره و یمن.
گرانی و قطع خدمات اجتماعی، قطع کامل کمک های اجتماعی (یارانه ها) و آنچه
دولت به اجرا گذاشته و مردم علیه آن در انگلستان به خیابان آمدند، حتی
تاکنون در پارلمان این کشور مورد بحث نیز قرار نگرفته است. چنین پارلمانی
می تواند بلندگوی مردم باشد؟
و باز، به همان سبک که در جمهوری اسلامی عمل شد، پلیس انگلستان با استفاده
از عکس های که از طریق دوربین های خیابانی بدست آورده در پی رد یابی
معترضانی است که از سر نیاز به مغازه ها حمله کردند. پلیس همچنین با نشان
دادن تصویر برخی افراد که در اعتراض ها و حمله به فروشگاه ها حضور داشته
اند از طریق تلویزیون، از مردم خواسته است تا این افراد را شناسائی و به
پلیس معرفی کنند.
لااقل آنهائی که پلیس انگلستان در پی آنهاست، به بانک و فروشگاه و مغازه ای
حمله کرده بودند، در جمهوری اسلامی مردم مظلومی که حتی دهان نیز نگشوده و
شعار نداده بودند را نیروی انتظامی با همین شیوه در پی دستگیریشان برآمد و
پس از دستگیری نیز به شکنجه گاه برد!
دولت انگلستان وعده داد که بر شمار پلیس ضد شورش 16 هزار خواهد افزود تا
محله های فقیر نشین و حومه لندن را تحت کنترل بگیرند.
در جمهوری اسلامی نیز اوباش و بسیج را به همین شکل در محلات مستقر کردند تا
مانع ادامه اعتراض های مردم شوند.
دولت انگلستان که مطابق قانون نمی تواند مانع اعتصاب و تظاهرات مسالمت آمیز
مردم شود و به همین دلیل به بهانه تخریب های صورت گرفته پلیس به مردم حمله
ور شد، اعلام کرد که مقابله با شورش کار پلیس است و به همین دلیل ارتش هیچ
دخالتی در حوادث خیابانی نخواهد داشت.
در جمهوری اسلامی با آنکه نیروی انتظامی و سپاه از یک ریشه اند و فرماندهان
اصلی نیروی انتظامی همگی فرماندهان سپاه اند، پس از کودتای سپاه در 22
خرداد، نیروهای بسیج وابسته به سپاه و پایگاه محمدرسول الله تهران سپاه را
به میدان آورد و ورزشگاه شیرودی(امجدید پیش از انقلاب) را مانند ورزشگاه
بزرگ سانتیاگو پایتخت شیلی در جریان کودتای ژنرال ها علیه دولت آلنده،
تبدیل به بازداشتگاه کرد و واحدهای ویژه سپاه با اتومبیل های بزرگ سیاه در
آن مستقر شدند. دولت انگلستان لااقل زیر زمین وزارت کشورش را تبدیل به
زندان و شکنجه گاه نکرد، که در هفته های پس از کودتای 22 خرداد در جمهوری
اسلامی سردار میلیاردر "محصولی" چنین کرد و هنوز پرونده جنایاتی که در زیر
زمین وزرات کشور مرتکب شدند باز نشده است.
راه توده 328 24 مرداد ماه 1390