گزارش های
مجلس را بدهید
آقای خامنه ای بخواند!

چهارشنبه هفته گذشته، جمعی که از آنان بعنوان "فعالان و برگزیدگان بخش خصوصی و مدیران عرصه‌های "اقتصادی – صنعتی – کشاورزی – بانکی – فناوری اطلاعات و خدمات، همراه با نمایندگان تشکلهای صنفی" نام برده‌ ‌شد، با آقای خامنه‌‌‌ای ملاقات کردند. در ابتدای این دیدار که بیش از 3 ساعت طول کشید، 18 نفر از فعالان اقتصادی حکومتی که اسدالله عسگراولادی پیشقراول آنان بود، دیدگاههای خود را درباره اوضاع اقتصادی کشور بیان کردند. البته از نمایندگان تشکل‌های کارگری(از جمله خانه کارگر)، حتی آنان که در جمهوری اسلامی مجاز هستند، کسی حق حضور در این مراسم را نداشت چه رسد به اینکه سخنرانی کند.

آقای خامنه‌‌‌ای در این مراسم گفت:

"همانگونه که در سخنان اغلب فعالان مشهود بود با همت مغزهای متفکر، و شخصیتهای علمی و فنی، پیشرفتهای چشمگیری در عرصه‌های تولید، خدمات، کشاورزی، صنعت و صنایع دانش بنیان به وقوع پیوسته که متأسفانه اغلب مردم از آن مطلع نیستند و باید این افتخارات ملی که متعلق به ملت ایران است، به اطلاع مردم رسانده شوند... یکی از شگردهای جنگ روانی دشمنان در شرایط کنونی، ناامید کردن مردم بویژه نسل جوان و فعال کشور است، بنابراین همواره باید پیشرفتها و ظرفیتهای شگرف کشور برای اطلاع مردم منعکس شود "

دست بر قضا در همین هفته مجلس شورای اسلامی که بدلیل نزدیک شدن انتخابات کمی‌ می‌خواهد از خود جسارت نشان دهد،گزارشی از وضع اقتصادی دوره احمدی نژاد منتشر کرد. ما برای انکه "مردم و نسل جوان و فعال از پیشرفت‌های شگرف کشور" در دوره احمدی نژاد که آت الله خامنه‌‌‌ای آن را "بهترین دولت ایران از زمان مشروطیت تا کنون" معرفی کرده آشنا شوند و بدلیل انکه صدا و سیما از انتشار آن خودداری کرده است خلاصه‌‌‌ای از این گزارش را‌ می‌اوریم. ضمن اینکه این گزارش دلایل اقتصادی و اجتماعی شکست سنگین احمدی نژاد از میرحسین موسوی در انتخابات سال 1388 را آشکار می کند.

در این گزارش که روزنامه "تهران امروز" به نقل از موسی الرضا ثروتی منتشر کرده درباره کارنامه کلی دولت احمدی نژاد گفته‌ می‌شود که "در مجموع و بطور کلی دولت تنها ۳۳ درصد برنامه چهارم توسعه را اجرا کرده و به ۶۷ درصد از اهداف برنامه پایبند نبوده است."

 رشد اقتصادی

در بخش رشد اقتصادی هدف برنامه در پایان پنج سال رسیدن به رشد اقتصادی هشت درصد بوده است. در سال ۸۴ (یعنی زمان دولت خاتمی) رشد اقتصادی حدود۶٫۹ درصد بوده که با روند کاهشی در سال ۸۶ به ۶٫۷ درصد رسیده است. در نیمه دوم سال ۸۷ به ۲٫۷ درصد رسیده و در پایان سال (یعنی در مقطع کارزارهای انتخابات ریاست جمهوری) به ۱٫۳ درصد رسیده است؛ در سال ۸۸ رشد اقتصادی حدود ۳٫۹ درصد اعلام شده و در دو سال پایان برنامه نیز رقم دقیق و مشخصی اعلام نشده و در سال ۸۹ هم هنوز اعلام نشده است." به عبارت دیگر از زمان پس از روی کار آمدن احمدی نژاد رشد اقتصادی مرتب رو به نزول گذاشته که بدترین نقطه آن دوران انتخابات ریاست جمهوری- دوره دوم- بوده و در سه سال گذشته هم اصلا اعلام نشده است.

 بخش نفت

رشد اقتصادی در بخش نفت در سال ۸۴ (دولت خاتمی) ۰٫۳ درصد بوده که در پایان سال ۸۷ (در مقطع کارزارهای انتخابات ریاست جمهوری) به منفی ۳ درصد رسیده است. در بخش نفت نرخ رشد استخراج نفت در تمام طول برنامه کاهنده بوده و ارزش افزوده در این بخش روند نزولی داشته است.

 بخش صنعت و معدن

در بخش صنایع و معادن رشد این بخش در برنامه حدود ۱۱٫۲ درصد پیش‌بینی شده بود. اما در عمل در چهار سال اول برنامه رشد نزولی داشته و از ۱۱٫۶ درسال ۸۴ (یعنی دولت خاتمی) به ۷٫۴ درصد در سال ۸۷ رسیده است.

 بخش کشاورزی

در برنامه برای بخش کشاورزی پیش‌بینی رشد ۶٫۵ درصدی بوده است اما در عمل رشد بخش کشاورزی هم نزولی بوده و روند هم کاهش داشته است به طوری که اشتغال در بخش کشاورزی به طور متوسط سالانه ۱۰۰ هزار نفر کاهش داشته است. (یعنی از زمان روی کار آمدن احمدی نژاد تا انتخابات دهم حدود 400 هزار تن در بخش کشاورزی بیکار شده اند)

 بخش خدمات

در مورد خدمات هم به طور متوسط پیش‌بینی رشد ۹ درصدی در برنامه وجودداشته اما در عمل رشد اقتصادی در بخش خدمات هم روند نزولی داشته است.

مصرف تشکیل سرمایه

عملکرد برنامه نشان می‌دهد که رشد هزینه‌های مصرفی طی برنامه چهارم کاهنده بوده و در سال ۸۷ منفی شده است. این امر نشان می‌دهد که در سال ۸۷ ایران با رکود مواجه بوده است. (یعنی انتخابات دهم در پی رشد منفی و سپس رکود ایران برگزار شد)

این گزارش دیگر "دستاوردها" ی دولت احمدی نژاد را چنین‌ می‌شمارد:

"کاهش رقابت پذیری محصولات داخلی، افزایش واردات، عدم بهبود نسبی شاخص‌های کسب و کار، عدم توفیق در تامین منابع مالی خارجی، اتکای بیش از اندازه به سرمایه‌گذاری دولتی، پایین بودن بازدهی نسبی سرمایه در بنیادهای تولیدی، ناکارایی نظام‌های تامین کننده اعتبار، بالا بودن ریسک سرمایه‌گذاری در کشور، بالا بودن هزینه‌های مبادله"

در ادامه این گزارش به ریخت و پاش دولت احمدی نژاد از عواید نفت و گاز و اراقام گمشده اشاره شده و گفته‌ می‌شود:

"طی اجرای پنج سال برنامه حداقل ۳۰۱ میلیارد دلار از عواید فروش نفت، گاز و میعانات گازی مصرف شده است که از این مبلغ ۲۳۳ میلیارد دلار در بودجه صرف شده (70 میلیارد بقیه چه شده؟) که شامل واردات فرآوده‌های نفتی و برداشت بودجه از حساب ذخیره ارزی بوده است. حدود ۵۶ میلیارد دلار دولت از حساب ذخیره ارزی بدون ذکر سقف ماده واحده بودجه کشور برداشت کرده است. حدود ۱۲ میلیارد دلار نیز تسهیلات به بخش خصوصی پرداخت شده است. "

 تورم

متوسط رشد نرخ تورم در برنامه حدود ۹٫۹ درصد پیش‌بینی شده بود اما در عمل متوسط نرخ رشد تورم طی سالهای برنامه حدود ۱۴٫۲ درصد بوده است. یعنی شاخص قیمت کالا و خدمات از ۱۰۰ در سال ۸۳ (یعنی دولت خاتمی) به عدد ۲۰۳ در سال ۸۸ رسیده است. (حتما به دلیل همین تورم 203 درصدی بوده که احمدی نژاد 25 میلیون رای آورده!)

ما به همین مقدار "پیشرفت چشمگیر و دستاورد" دوران احمدی نژاد که آقای خامنه ای در دیدار با وارد کنندگان بزرگ، تجار محترم و سرمایه داران تجاری به آن اشاره کرد اکتفا‌ می‌کنیم و تصور می کنیم، ایشان اگر همین گزارش را از قول مجلس بخواند می فهمید که – اگر خود نقش اصلی در کودتا را نداشته - در تایید شتابزده انتخابات ریاست جمهوری دهم تا چه اندازه اشتباه کرده است زیرا تنها 25 میلیون دیوانه می توانستند به چنین دولتی با چنین کارنامه ای دوباره رای دهند. دلیل زندانی بودن موسوی و کروبی را نیز باید در پنهان کردن همین اطلاعات از مردم جست.