در شاخ افریقا

از میان 12 میلیون قطحی زده

القاعده عضو گیری می کند

ترجمه و تدوین عسگر داوودی

آفریقا با بیش از یک میلیارد جمعیت دومین قاره پهناور پس از آسیا است. تاریخ آفریقا سرشار از بی عدالتی و ستمی است که بر ساکنان این قاره روا داشته شده است. تاریخ استعمار و برده داری با نام افریقا عجین شده است. آفریقائی ها را استعمارگران غیر افریقائی بعنوان کالا در بازارهای کشورهای دیگر خرید و فروش می کردند. برده داری از غلام سیاه زنگی موجودی ساخت که حتی از حیوان در خانه صاحب ابزار تولید نیز کمتر بود. نظام برداری پس از پایان، ارثیه غارتگرانه خود را به شکلبندی فئودالیسم سپرد تا ادامه دهنده روش غارتگرانه اش باشد. با پایان شکلبندی فئودالیسم این وظیفه به نظام سرمایه داری سپرده شد.

افریقا قاره ای سرشار از معادن زیرزمینی و نیروی کار ارزان اما فقیر و ناتوان است. این قاره دارای معادن طلا، الماس، نفت و گاز، مس، معادن ان بوکیست، آهن، فسفات، منگن، سنگ آهک، سنگ گچ، طلق، اسبست، سرب است اما تمامی امکانات طبیعی موجود هرگز مشکلات این قاره را چاره ساز نشده است. دست های خارجی در هر منطقه که اعلائمی از وجود معادن با ارزش طبیعی مشاهده شده زمینه جنگ داخلی را فراهم کرده و از آب گل آلود ماهی گرفته است.

در سال های اخیر رسانه های خبر دنیا هزاران خبر در رابطه با تجاوز به زنان و کودکان فراری از «جنگ خانگی رواند» گزارش کرده اند. نفرت قومی از طریق سودجویان خارجی و برای تبرئه قدرت های بزرگ و موسسات مالی حاضر در منطقه دامن زده می شود. بطور مثال کاهش ارزش فرانک رواندا به میزان 50 در صد طبق دستور العمل صندوق بین المللی پول و خزانه داری فرانسه بمنظور یک تست آزمایشگاهی طراحی شده بود. در سال 1993 گروه های جنایتکار«هوتو» در رواندا با حمایت برخی کشورها از جمله فرانسه و بلژیک ایستگاه رادیوئی به راه انداختند و هدف از آن تبلیغ علیه طایفه «توتسی» های رواندا بود. این ایستگاه رادیوئی و تلویزیونی زمینه را برای بسیج جوانان هوتوئی دراردوگاه های نظامی فراهم می کرد تا آنها با حمایت نظامیان فرانسه و بلژیکی کاربرد انواع سلاح های جنگی را آموزش ببینند. بیش از 8 هزار تن از قوم «توتسی» رواندا در سال 1944 توسط نیروهای نظامی و شبه نظامی «هوتو» قتل عام شدند. حدود نیم میلیون تن از زنان و دختران توتسی مورد تجاوز قرار گرفته و این امر عامدا توسط مردان مبتلا به ایدز انجام گرفت. تمامی این اقدامات با هدایت نیروهای خارجی دخیل در منافع موجود منطقه انجام شده است. تاکتیک ایجاد نفرت متقابل ابزاری است برای دستیابی به قدرت سیاسی و جلوگیری از ایجاد همبستگی قومی در برابر استعمار خارجی.

شاخ آفریقا از جمله مناطق ژئوپلتیک قاره افریقا است. مجاورت شاخ آفریقا به منطقه خلیج فارس که مرکز ذخیره مهم ترین انرژی فسیلی دنیا است این منطقه را به یکی از مهم ترین مراکز حضور نیروهای خارجی تبدیل کرده است. جنگ های داخلی در سومالی، اتیوپی، اریتره و اخیرا تقسیم سودان به دو بخش شمال و جنوبی و وابستگی آشکار دولت جدید سودان جنوبی به خارج نمونه بارز حضور نیروهای خارجی در این کشور مسیحی است. امریکا و اتحادیه اروپا بویژه فرانسه و انگلیس و آلمان از جمله اصلی ترین قدرت های خارجی حمایت کننده جدائی سودان جنوبی بوده اند. این کشورها کمک های مالی و نظامی در اختیار سودان جنوبی قرارمی دهند. بیش از 85 در صد منابع نفتی سودان سابق در مناطق جنوبی قرار دارد که اکنون با اعلام استقلال در دسترس دولت وابسته سودان جنوبی است. می توان تصور کرد که این منبع عظیم نفت تا چه حد می تواند مورد علاقه و توجه حامیان جدائی جنوب از شمال باشد.

 رسانه های خبری در هفته های گذشته وضعیت  خشکسالی و قحطی در آفریقا بویژه در شاخ آفریقا را بشدت بحرانی اعلام کرده اند. کشورهای اتیوپی، سومالی، اریتره، کنیا، اوگاندا چیبوتی، و بروندی از جمله مناطق حاد بحرانی اعلام شده اند. هفته نامه «اشپیگل» در این رابطه نوشت: 11میلیون تن در شرایط دشوار حاصل از خشکسالی و قحطی قرار گرفته اند. 2 میلیون کودک در میان قحطی زدگان است که نیم میلیون از آنان در مرحله پیش از مرگ قرار دارند.

سایت اینترنتی «سازمان یونسکو» قحطی فعلی را در مقایسه با قحطی سال های 1984 - 1985 به مراتب شدید تر اعلام کرده است. در 5 سال از هفت سال گذشته بندرت بارانی باریده است، زمین خشک، گیاهان نابود و حیوانات در شرایط مرگ به سر می برند. فقط در کنیا نیم میلیون تن از گرسنگی در رنج هستند.

 روزنامه «تاقس تسایتونگ» آلمان می نویسد خشکسالی فعلی شدیدترین قحطی 60 سال اخیر را بر منطقه تحمیل کرده است. مسئولین امور رسیدگی به وضعیت قحطی زده گان می گویند که به گرسنگان به ما سپرده اند تا بگوئیم: «ما را فراموش نکنید».

گزارشگر «کانال یک تلویزیون» آلمان می گوید: 400 هزار گرسنه نیمه جان از تمام مناطق اطراف برای رسیدن به لقمه ای نان و جرعه ای آب با پای پیاده خود را درشرایطی طاقت فرسا به اردوگاه نزدیکی موگادیشو پایتخت اتیوپی رسانده اند. جوان ها افراد پیر را با خود حمل می کنند.

روزنامه «نویس دویچلند » می نویسد که یکی از مسئولین صلیب سرخ که اخیرا از منطقه بازگشته تعریف می کند که در یک مورد مردی را مشاهده کرده است که با پای پیاده مادر 85 ساله اش را در پشت خود پس از طی مسیری طولانی و بی آب علف به اردوگاه رسانده است. اردوگاه دیگری در کنیا تدارک دیده شده است که در آن نیز هزاران زن و کودک با حالتی نیمه جان در انتظار کمک های خارجی به بیابان بی آب و علف خارج از چادر محل سکونت چشم دوخته اند. فقط در سومالی 3.7 میلیون در گرسنگی به سر می برند. بعد از دو دهه جنگ داخلی تحمیلی اکنون سومالی فاقد دولتی واحد است و امکان هماهنگی برای امداد رسانی از مسئولین عملا سلب شده است.

سایت «صدای آلمان» از قول «آنتونی لیک» رئیس یونسکو می نویسد که بسیاری از قحطی زدگان آنقدر ضعیف شده اند که حتی قادر نیستند خود را به مناطق زیر کنترل سازمان ملل برسانند. تاکنون فقط  430هزار سومالیائی توانسته اند خود را به اردگاه های کنیا و موگادیشو برسانده اند. بر مبنای آمار سازمان ملل بیش از 4 و نیم میلیون تن در اتیوپی، 3 و نیم میلیون در کنیا و 3 میلیون در سومالی محتاج کمک های فوری بین المللی هستند.

با توجه به خشکسالی اخیر محصولات کشاورزی نسبت به سال گذشته به 26 در صد کاهش یافته است، این رقم در چاد به 34 در صد می رسد. نزدیک به 4 میلیون سومالیائی در شرایطی طاقت فرسا و نزدیک به مرگ بسر می برند.

بیش از 166 هزار سومالیائی در مناطق مرزی به دلیل شرایط سخت زندگی به کشورهای همسایه خود کنیا و اتیوپی گریخته اند. دبیر کل سازمان ملل از مرگ سریع کودکان و افراد مسن خبرمی دهد. او گفت که 3.میلیون و 700 هزار تن از مردم سومالی در شرایط بحرانی به سر می برند.

روزنامه «آلمان نو» نوشت: بیشترین مناطق جنوبی سومالی تحت کنترل «سازمان اسلامی الشباب» است. نیروهای نظامی سازمان الشباب از ورود و پخش امکانات ارسالی از خارج جلوگیری می کنند.

الشباب یک گروه بشدت قشری طرفدار «القاعده» است که دست هائی نامرعی به موجودیتش در شاخ آفریقا امکان بخشیده است. بخشی از نیروهای نظامی شورشی در لیبی از طریق الشباب تامین شده اند، این گروه بویژه در مناطق «بکول» و «شابله سفلی» تسلط کامل دارد و می خواهد سومالی را به کشوری اسلامی از نوع القاعده در افغانستان تبدیل کند. در منطقه تحت تسلط الشباب مجرمین گردن زده شده و حکم اعدام و بریدن دست و پا در ملع عام انجام میگیرد. سخنگوی گروه سنی الشباب می گوید خشکسالی و کمبود باران را تائید می کنیم اما ادعای قحطی را نمی پذیریم. این ادعا صد در صد بی پایه و اساس و فقط تبلیغات صرف است.خارجی ها با این بهانه می خواهند از منطقه جاسوسی کنند.