آقای خامنه ای هنوز نمی خواهد
از بیراهه ای که رفته بازگردد

آقای خامنه ای و آن تیمی که به همراه او، مجموعه سیاست به هم بافته نظامی، اتمی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی را بر کشور تحمیل کردند و برای پیشبرد آنها از هیچ طرح و برنامه و توطئه ای دریغ نکردند، خود بهتر از هر حزب و فرد و جریان سیاسی دیگری میدانند که ادامه این مجموعه سیاسی نه تنها با بن بست روبروست، بلکه شکست آن هر روز بیش از روز پیش آشکار می شود. نه تنها آشکارتر می شود، بلکه به ذخیره نیروی آماده انفجار می افزاید.

آن چنگ و دندانی که طراحان و کارگزاران این مجموعه سیاسی اکنون در قلب حاکمیت به هم نشان میدهند، حاصل همین بن بست و شکست است. حتی دار و دسته امام زمانی ها نیز شکست این سیاست ها را در خفا پذیرفته و برای نجات خویش به "ناسیونالیسم ایرانی" متوسل شده اند. گرایشی که نه خود به آن باور دارند، نه گروه های دیگر درون حاکمیت و نه مردم. تلاش برای معامله سیاسی پنهان با امریکا که این روزها درباره دولت احمدی نژاد می گویند و می نویسند نیز بخشی از تلاش برای نجات خویش است. کشتی در حال غرق است و هر کس به امید نجات، خود را به آب می اندازد.

دراین میان، رهبر جمهوری اسلامی هنوز نمی خواهد شکست سیاست هائی که خود وی پرچمدار آن بوده و هست را بپذیرد و به همین دلیل به آنها که می خواهند حساب خود را زیرکانه از حساب وی جدا کنند دندان نشان میدهد. ماجرای احمدی نژاد و مشائی اینست و عقبه آنها که امثال مصباح یزدی و دیگران باشند نیز بخش دیگری از همین ماجرا هستند. هر اندازه بحران سیاسی و اقتصادی داخلی فشار بیشتری به حاکمیت و طراحان و هدایت کنندگان مجموعه سیاست های حاکم وارد می آورد و هر اندازه خطر خارجی و رویدادهای خارجی تشدید می شوند، بحران درون حاکمیت نیز شدیدتر و آشکارتر می شود. یعنی همان صحنه ای که در هفته های گذشته در برابر ملت است. حتی کارزار جهانی برای خاتمه دادن به تولید برق اتمی بدلیل خطراتی که برای بشریت و جهان دارد نیز به حاکمیت جمهوری اسلامی و سکانداران سیاست اتمی ایران فشار وارد می آورد. همچنان که جنبش های ضد استبدادی در منطقه این فشار را می آورد.

پذیرش این شکست و بازگشت از بی راهه طی شده، نیازمند جسارتی است که به تعبیر شخص آقای خامنه ای در سخنرانی سالگرد درگذشته آیت الله خمینی، ایشان، یعنی آقای خمینی داشت و بارها نیز اشتباهات خود را نه تنها پذیرفت، بلکه رسما اعلام کرد. در این تعبیر آقای خامنه ای، این اعتراف نیز نهفته است که آن جسارت آقای خمینی در ایشان نیست و به همین دلیل در مرداب یک شکست همه جانبه دست و پا می زند. او هنوز پشت شعارها و کلی گوئی ها می خواهد پنهان شود و به این درک نرسیده که زمان را تقریبا از دست داده است و اگر بیش از این تاخیر کند، همه چیز را از دست میدهد!

قبول شکست، قبول اشتباهات و پذیرش بازگشت از بیراهه، البته دشوار است، اما نه بدشواری زمانی که دیگر هیچ امکانی باقی نمانده باشد!