بخش چهارم گزارش کنگره ششم  حزب کمونیست کوبا
حساب حزب
از حساب دولت
در کوبا جدا می شود
وبسایت (CubeDebate)- ترجمه ابراهیم بیگی

ترجمه و انتشار گزارش کنگره مهم ششم حزب کمونیست کوبا، بدلیل برخی گرفتاری های شخصی مترجم آن با تاخیر و روند انتشار آن با گسست روبرو شد. خوشبختانه مترجم، بار دیگر فرصت یافته تا ادامه این گزارش را ترجمه کرده و برای انتشار دراختیار راه توده قرار دهد. آنچه میخوانید بخش چهارم این گزارش است. گزارشی که "رائول کاسترو" قرائت کرد و از آن بعنوان چرخش بزرگ در اقتصاد، ساختار حزبی و سیاست های نوین کوبا یاد شده است. مطالعه شماره های گذشته را نیز توصیه می کنیم.

«سندی که در این کنگره تصویب می کنیم، نباید به سرنوشت دیگر توافق ها دچار شود که بسیاریشان یا فراموش شدند یا به اجرا در نیامدند. چیزی که در این کنگره یا کنگره های آتی به آن می رسیم باید راهنمای رفتار و عمل اعضا و رهبران حزبی شود و کاربرد و پیاده سازی این قوانین و توافق ها باید از مجراهای قانونی توسعه یافته، توسط شورای ملی قدرت مردم، شورای وزرا یا شورای دولت حصول اطمینان شوند.

باید با وضوح کامل صحبت شود تا از تفاسیرغلط جلوگیری شود تا از توافق های حاصل شده در کنگره و دیگری ارگان های حزبی قوانین جدیدی ساخته نشود. این قوانین گرایشات سیاسی و اخلاقی جامعه را نشان می دهند و بنابراین بر عهده ی دولت است که پیاده سازی آنها را سازماندهی کند.

به همین دلیل است که کمیسیون پیاده سازی و توسعه دارای یک زیرگروه قضایی، مرکب از خبرگان سطح بالای امور قضایی خواهد بود که با نهادها و افراد مربوطه همکاری خواهند داشت تا وظیفه ی اصلاحات قانونی مورد نیاز برای بکارگیری یا به روز رسانی مدل اقتصادی و اجتماعی را برعهده بگیرند و به این ترتیب محتویات صدها قانون اداری و اجرایی موجود را تسهیل بخشند.

بدون اینکه صبر کنیم تا همه چیز درست شود،  تغییراتی در مقررات قانونی خرید و فروش خانه و وسایل نقلیه موتوری داشته ایم و بعلاوه در قانون شماره ی 259 نیز تغییرات داشته ایم که محدودیت ها را روی مقدار زمین هایی که به تولید کنندگان کشاورزی به صورت منفعتی اعطا می شد بیشتر می کند و در عوض اعتباراتی را به افراد خود اشتغال می دهد.

به همین ترتیب، قابل توصیه می دانیم که به این کنگره پیشنهاد کنیم که اولا دستور جلسه ی همه ی نشست های وسیع در کمیته ی مرکزی تا کمتر از دو سال دیگر برگزار نشود تا به این ترتیب مجموعه ی حاضر گزارشی را از وضعیت پیاده سازی توافق های انجام شده در این کنگره راجع به بروز رسانی مدل اقتصادی را به کنگره ی بعدی با جزئیات تحویل دهند و پاسخگو باشند. ثانیا تحلیلی از اجرای نقشه ی اقتصادی در نیم سال اول یا در سال جاری انجام شود.

ما همچنین پیشنهاد می کنیم که شورای ملی قدرت مردم به همین ترتیب در جلسات خود عمل کند تا نقش رهبری خود را به عنوان ارگان پیشتاز در قدرت تحکیم بخشد.

باید این نکته را در نظر داشت که کارهایی که انجام می دهیم الزاما کامل و دقیق نیستند و حتی اگر امروز کامل و بدون نقص به نظر برسند ممکن است فردا تحت شرایط جدید اینطور نباشند. به همین دلیل بهتر است که ارگان های سطح بالاتر حزب و ایالت و قدرت های دولتی نظارت سیستماتیک و نزدیک خود را در این روند تداوم بخشند و آماده ی معرفی و اعمال هرگونه برنامه ی لازم برای اصلاح جنبه های منفی این روند باشند.

باید با همه ی وجود گوش به زنگ باشیم و هرگاه مشکلات عملی پیش می آیند، در همه جا کادرهای مختلف در هر سطحی که هستند باید به سرعت وارد عمل شوند تا از راهبرد قدیمی، یعنی سپردن مشکلات به دست زمان ممانعت بعمل آید، چرا که ما به قدر کافی آموخته ایم که مشکلات با گذشت زمان فقط پیچیده تر می شوند.

ما بر این باور هستیم که تنها پدیده ای که می تواند به شکست انقلاب و سوسیالیسم در کوبا بینجامد و آینده ی ملت ما را به خطر بیندازد، عدم توان ما در تصحیح اشتباهاتی است که به مدت بیش از پنج دهه انجام داده ایم. باید ارتباط مستقیم خود را با توده های مردم بدون تشریفات خاص حفظ کنیم، چرا که این کار به ما بازخوردهای موثری را می دهد و نگرانی ها و ناخرسندی های مردم را به ما منتقل می کند، بطوریکه این توده های مردم باشند که صراحتا آهنگ تغییر را کنترل و برقرار کنند.

در 8 دسامبر سال پیش، در گزارش خود به مجلس توضیح دادم که به خاطر ناکارآمدی اعضای دولت در انجام وظایفشان، حزب به مدت چندین سال به وظایفی پرداخت که در زمره ی مسئولیت هایش نبود.

اولین چیزی که باید برای تصحیح اشتباه انجام داد، تشخیص دقیق از جنبه های گوناگون است. حقیقت این است که اگرچه از سالیان نخست انقلاب، فیدل تمایز واضحی بین وظایف و نقش های حزب و دولت قرار داد، اما ما در پیروی از دستورات او ناکارآمد بودیم.

مفاهیم کاملا تعریف شده ای وجود دارند که علیرغم گذشت زمان 100 ساله ای که لنین آنها را فرمول بندی کرده است، در اصل آنها تغییری بوجود نیامده و همچنان معتبر و اصیل هستند و باید آنها را احیا کرد تا ویژگی ها، شناسنامه و تجربیات کشورمان را هیچگاه از یاد نبریم.

در سال 1973 در خلال آماده سازی برای اولین کنگره ی حزبی، اینطور تعریف شد که حزب باید رهبری و نظارت خود را با روش ها و راه های خود انجام دهد، که البته با راه ها، روش ها و منابع موجود در اختیار دولت متفاوت هستند. رهنمودهای و قوانین حزبی از لحاظ قانونی برای شهروندان وضع نمی شوند و برای اطاعت آنها نوشته نشده اند، بلکه این اعضای حزب هستند که باید از آنها طبق وجدان و عقل خود پیروی کنند، چرا که هیچ سیستمی برای اجبار آنها در پیروی از قوانین وجود ندارد. این یکی از تفاوت های بزرگ راجع به نقش و روش های حزبی و دولتی است، چرا که در دولت و وظایفی که افراد باید انجام دهند، دیگر مسئله ی پیروی از عقل و دانش خود مطرح نیست و باید به عنوان یک عضو دولت پاسخگو بود.

ثبات حزب در اصل در اعتبار و سلامت روانی و معنوی آن، تاثیر آن بر توده ها و اعتماد مردم بر آن نهفته است. عملکرد حزب قبل از همه چیز بر اساس صداقت در تصمیم گیری ها و نیات، و عدالت موجود در خط سیاسی آن برای مردم مبتنی است. اما ثبات دولت مبتنی بر اعتبار سازمانی و سلسله مراتبی آن است. این اعتبار از قدرت نهادهایی بر می خیزد که این وظیفه ی خطیر را انجام می دهند که همگان به قوانینی که وضع شده است احترام گذاشته و از آنها تبعیت کنند.

ضربه ای که با اشتباه گرفتن این دو مفهوم بوجود می آید در وهله ی اول به زوال و تباهی کار سیاسی حزب و در وهله ی دوم به تنزل اعتبار دولت می انجامد که در آن مقامات و افراد دولت خود را در قبال تصمیماتشان مسئول نمی دانند.

رفقا! موضوع این است که حزب را از فعالیت هایی که با ذات آن به عنوان یک سازمان سیاسی بیگانه است جدا کرده و جدا نگه داریم؛ به صورت خلاصه باید بگویم که هر نهاد باید کاری که متعلق به اوست انجام بدهد.