در جریان سیل
اخبار مربوط به تظاهرات و سرکوب در سوریه و دخالت ناتو در لیبی
و فرار رئیس جمهور یمن به دامن پادشاه عربستان سعودی و همچنین
اخبار جنبش اعتراضی در یونان و تشدید بحران اقتصادی در اسپانیا
و پرتقال و ایتالیا، خبری گُم شد که حداقل برای قاره امریکا و
بویژه امریکای لاتین بسیار با اهمیت بود. این خبر، بیرون آمدن
یک دولت چپ از دل انتخاباتی بود که در دو مرحله انجام شد و
کشور "پرو" را پیوند زد به مجموعه دولت های چپ و متمایل به چپ
امریکای لاتین.
دراین انتخابات "اولانتا هومالا" رئیس جمهور کشور پرو شد.
انتخابات در دو مرحله انجام شد. در مرحله نخست نیز "هومالا" بر
رقیب انتخاباتی خود غلبه کرده بود، اما به پیروزی قاطع دست
نیافته و به همین دلیل انتخابات به دور دوم کشیده شد و
"هومالا" رهبر چپ پرو توانست از مرز 50 درصد حد نصاب پیروزی
بگذرد و رئیس جمهور پرو شود.
رقیب "هومالا" در این انتخابات ریاست "کیوتوفوجی موری" دختر
دیکتاتور سابق پرو "البرتو فوجی موری" بود که در دور اول
انتخابات او نیز نتوانست حد نصاب را بدست آورد و همراه با
"هومالا" در دور دوم انتخابات شرکت کرد و دراین مرحله نیز با
شکست روبرو شد.
بلافاصله پس از اعلام پیروزی "هومولا" که زیر فشار سنگین
تبلیغاتی راست های پرو توانست به پیروزی دست یابد، جشن ملی در
پرو آغاز شد و "هومولا" نیز در همین جشن برنامه های دولت آینده
خویش را برای مردم تشریح کرد. تولید کار برای مردم، خدمات
اجتماعی اولیه و تامین آب وبرق مردم در تمام نقاط کشور و تامین
مسکن برای بی سرپناهان بعنوان اولین برنامه های دولت اعلام شد.
او با صدای بلند اعلام کرد:
من برای تغییر آمده ام. من برای توزیع عادلانه آن میلیاردها
دلاری آمده ام که نتیجه بهره برداری از معادن کشور است. دست
های یکدیگر را بگیریم و برای پیشرفت اجتماعی حرکت را آغاز
کنیم. به پیش!
|