راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

اروپا و امریکا
در انتظار
کودتا در سوریه

اردشیر کوچک پور

 

 

درباره آنچه که در لیبی و سوریه جریان دارد نگرشی وجود دارد که شاید بد نباشد به آن هم

توجه شود. از جمله این که جنگ در لیبی با هدف جلوگیری از عمیق شدن خواسته های  واقعی مردم در کشورهای عرب دامن زده شد. با این جنگ، اخبار مربوط به دو جنبش مترقی در مصر و تونس را به حاشیه بردند. در این که قذافی رهبری خودبزرگ بین، مستبد و دارای رفتارهائی غیر عادی است شک نیست، اما حتما باید در نظر داشت که برپا کنندگان جنگ در لیبی بخاطر مسائل و طرح های اروپا جهت سلطه بر این کشور آغاز شد و لاغیر.

ذکر این موضوعات بی جا نخواهد بود که دولت لیبی از محل درآمدهای نفتی به تمام مردم این کشور، ولو کار بکنند یا نکنند هر ماه 1000 دلار پرداخت می کرد. آموزش در لیبی در تمامی مقاطع مجانی است. همین دولت از محل پول نفت زیر ساخت های عظیمی برای لیبی بوجود آورد.

در لیبی بخش مهمی از صحراهای این کشور آباد  شد و به مناطق کشاورزی بدل گردید. اروپا در ژانویه گذشته قرار بود لیبی را بعنوان مدرن ترین کشور عربی اعلام کند. بدهی لیبی به خارج کمتر از یکماه درآمد این کشور به خارج است. ماجراها شاید از همینجا آغاز شد. این که لیبی نیازی به بانک جهانی نداشت.

این همان بلائی است که می خواهند سر سوریه هم بیآورند. البته هم در سوریه و هم در لیبی، بخش مهمی از مشکلات از زمانی آغاز شد که دولت های این دو کشور با گردش به راست سعی کردند خود را با صندوق بین الملل و بانک جهانی همسو کنند. لیبی کمتر و سوریه بیشتر. شاید به همین دلیل باشد که امریکا و اروپا روی برکندن قذافی و تغییر نظام حاکم در این کشور پافشاری می کنند، درحالیکه در باره سوریه این زمزمه را آغاز کرده اند که با کودتا و سرنگون بشار اسد راضی اند. این خبر را روس ها نیز اعلام کرده اند.

خیزشی که اکنون در سوریه جریان دارد، یک خیزش اجتماعی و مردمی است و می تواند به همان نقطه ای ختم شود که در تونس و مصر ختم شد. به همین دلیل است که امریکا و اروپا به کودتا و تغییر حکومت بیشتر از تغییر نظام حاکم فکر می کنند. اتفاقا تمام نگرانی نیروهای مترقی سوریه نیز همین است. یعنی منحرف کردن جنبش از مسیر مترقی خود. دراین میان، بشار اسد دچار اشتباهات بزرگی شد. او باید در همان ابتدا و حتی پیش از آن، اصلاحات را آغاز می کرد، اما چنین نکرد و این احتمال که مشاوران ایرانی وی منانع این اصلاحات شده باشند وجود دارد.

 

 

 

                                راه توده  315        26 اردیبهشت ماه  1390

 

بازگشت