فراخوان
انقلابی
رهبر حزب کمونیست اسپانیا
خطاب به اعضای حزب
روزنامه یونگه ولت چاپ آلمان- ترجمه عسگر داوودی
اسپانیا آبستن حوادثی بزرگ است. تظاهرات و
اعتراضات مردم علیه برنامه های نئولیبرال وارد مرحله خشونت آمیزی شده که
حتی در دوران دیکتاتوری "فرانکو" نیز سابقه نداشت. برای نخستین بار در یک
کشور اروپائی، مردم معترض در خیابان ها مستقیما به گلوله بسته شده اند.
مردم اسپانیا، مانند مردم مصر و بحرین و یمن در خیابان و میدان مرکزی
پایتخت تحصن می کنند. مردم علیه سیستم انتخاباتی کشور که عملا به جز دو حزب
به احزاب دیگر میدان نمی دهند اعتراض دارند. آنچه که این سیستم انتخاباتی
بدنبال آورده حاکمیت دو حزب با یک برنامه در نوبت ها و دوره های انتخاباتی
است و نتیجه تفاوت چندانی با حاکمیت مبارک در مصر و بن علی در تونس و
عبداله صالح در یمن ندارند، البته با تفاوت هائی که ویژه دو کشور اروپائی و
خاورمیانه ایست.
براساس اهمیت تحولات و رویدادهای اسپانیا، برای این شماره راه توده نامه
دبیراول حزب کمونیست اسپانیا، یکی از قدیمی ترین و استخوندارترین احزاب
کمونیست اروپا به اعضای حزب را ترجمه و منتشر می کنیم.
رفقای ارجمند!
نتیجه عملکرد سودجویانه نظام سرمایه داری حاکم در غرب و مرکز مالی «اتحادیه
اروپا» بحرانی است که اخیرا با ابعادی گسترده آشکار شده است. اعتراضات
مردمی در قالب جنبشی فراگیر صحنه خیابان ها را در سراسر دنیا به میدان
مبارزات خود تبدیل کرده است. همانگونه که انتظار می رفت اکنون توفان این
بحران اقتصادی نظام سرمایه داری جهانی به کشور ما نیز رسیده است.
رفقا شما در کنار مردم زحمتکش اسپانیا از 15 ماه مه امسال خیابان های کشور
را به میدان مبارزه روزانه خود تبدیل کرده اید. مردم اسپانیا بویژه جوانان
کشور بدلیل گسترش بحران اقتصادی گریبان گیر جوامع سرمایه داری که توسط مرکز
مالی اتحادیه اروپا تحمیل می شود با پدیده های نگران کننده ای مواجه شده
اند که زندگی آنها را با مشکلات متعددی مواجه کرده و خواهد کرد. نتیجه این
بحران که از سود جوئی بی حد و مرز در نظام سرمایه داری حاصل می شود به خاک
فلاکت نشانده شدن هزاران انسان زحمتکش در کشور ما و سراسر دنیا است.
دولت های دست راستی هزینه ورشکستگی بانک ها و دیگر مراکز مالی را در پرداخت
هزینه ها در جیب توده های زحمتکش می جویند، اما مردم اسپانیا مانند اقشار
زحمتکش کشورهای دیگر راه برون رفت از این بحران عمیق ساختاری را در تغییرات
عمیق اجتماعی ـ سیاسی می داند.
موفقیت تظاهرات اعتراضی 15 ماه مه، شگفتی مسئولان برگزار کننده تظاهرات،
فعالان اجتماعی، اعضاء سازمان های مختلف سیاسی ـ اجتماعی و حتی ما را نیز
برانگیخت. البته این تظاهرات تعجب احزاب و دست اندرکاران دولتی را نیز
برانگیخت است که چگونه برای روز های متمادی جوانان مبارز در زیر چادرهای
مستقر در مراکز اصلی شهر ساکن شده و بر خواسته های بر حق خویش اصرار می
ورزند!
لازم است تا به طور مشخص بیان کنیم: زمانی که ملتی به خیابان ها سرازیر می
شود تا بر علیه بانک ها، بر علیه صاحبان صنایع بزرگ و احزابی که در بوجود
آمدن بحران اقتصادی و بدهکاری های بانک ها مقصراند، تظاهرات کند، وظیفه هر
نیروی انقلابی است که با دقت تمام صحنه مبارزات مردم را زیر نظر داشته و به
تحلیل و نشان دادن راه حل ها اقدام کند.
ما و اتحادیه جوانان کمونیست اسپانیا (UJC) نیز خود را در این جنبش سهیم می
دانیم. البته اگر مایل هستیم که تظاهراتی طولانی و موثر را شاهد باشیم، نمی
توانیم فقط تماشاگر چنین جنبشی باشیم بلکه بر عکس ضروری است اعلام کنیم تا
زمانی که جوانان، زنانی که مضاعف غارت می شوند، بیکاران، بازنشسته ها، بی
خانمان ها به خواسته های برحق خود دست یابند، ما نیز با تمام توان در کنار
آنها مبارزه خواهیم کرد.
تصمیم گیری برای تمرکز و استقرار طولانی مدت معترضان در میدان «پورتا
دلسول» و سایر میادین شهر تصمیمی درست بوده است. برنامه برای بر هم زدن و
پراکنده کردن اعتراض کنندگان بزرگترین اشتباه دولت بود.عکس العمل بموقع
مردم معترض به طبقه حاکم نشان داد که مسئولین امر قادر نیستند عمق بحران و
اعتراضات مردمی را درست ارزیابی کنند.
وظیفه ما نیروهای مبارز است که با تمام توان، انسان هائی را که از این
بحران عمیق رنج برده و خواهند برد را در ابعادی توده ای به میدان مبارزه
گسیل کنیم. توده های زحمت قدرت و توان پایان ناپذیر خود را در این نوع
تجمعات شناخته و باز می یابند.
طبیعی است زمانی ما قادر به جلب اعتماد اقشار مختلف طبقه کارگر و دیگراقشار
زحمتکش جامعه هستیم که آنها شاهد باشند ما درمیدان مبارزه مستقیما کنار
آنها و دوشادوش آنها و هم صدا با آنها خواسته های آنها را فریاد می زنیم.
راه توده 317 - 9 خرداد 1390