سنگ بر تغار
ترک برداشته
رژیم های استبدادی
انتخابات پارلمانی مصر که در ماه نوامبر سال
گذشته برگزار شد، جرقه ای بود به خرمن خشم مردم این کشور. حسنی مبارک برای
قبضه کامل مجلس این کشور، این انتخابات را تبدیل کرد به انتصابات. عده ای
از اطرافیان خویش را در یک لیست به دولت داد تا بعنوان نماینده از صندوق
های رای بیرون آورده و به مجلس ببرد. او در این لیست، حتی برای اخوان
المسلمین نیز یک نماینده بیشتر در نظر نگرفت، درحالیکه این حزب بالای 80
نماینده غیر رسمی در پارلمان داشت. این انتصابات که کودتائی بود پارلمانی،
مقدمه ای بود برای نشاندن فرزند خویش "جمال" بر کرسی ریاست جمهوری.
همان زمان، یکی از نویسندگان و مفسران راه توده؛ یعنی "آذرفریتاش" مقاله ای
کوتاه در تفسیر این انتخابات نوشت و پیش بینی کرد که این آخرین سنگ به
تغاری است که حسنی مبارک در آن ماست خودش را زده است و جنبش اعتراضی بزودی
در مصر به حرکت در خواهد آمد. تنها دو ماه پس از این پیش بینی، حرکت مردم
در خیابان های مصر آغاز شد و حالت انقلابی در کشور شکل گرفت. مبارک مانند
همه رهبران و سکانداران مستبد و خود بزرگ بین، نتوانست شرایط را درک کند و
به جای عقب نشینی بموقع و تن سپردن به انتخاباتی که اگر حتی نیمه آزاد
برگزار شده بود، نتیجه آن سقوط مبارک نبود، رفت به سوی استبداد بیشتر و
سقوط! درک لحظه عقب نشینی، به درایتی نیاز دارد که رهبران مستبد ندارند.
همچنان که شاه نداشت و در سال 1350، بجای چند گام به عقب و باز کردن فضای
سیاسی کشور رفت به سوی پرتاب آخرین سنگ به تغار حکومت خویش. یعنی اعلام حزب
رستاخیز و اعلام بندگی سیاسی همگان! درحالیکه اگر در همان سال تن به
برگزاری یک انتخابات حتی نیم بند و تشکیل مجلسی که به جای چاکران و غلامان
حلقه به گوش، نه حتی ملیونی از نوع بازرگان و بختیار و سنجابی، حاج سید
جوادی، بلکه افرادی از نوع علی امینی در آن باشند، ای بسا سقوط نکرده بود.
و این سرگذشت، همان است که اکنون در جمهوری اسلامی و در ارتباط با علی
خامنه ای شاهد آن هستیم. شاهدیم که آخرین فرصت ها را از کف میدهد و یک ملت
بسیج می شود که به سوی تغار حکومت او سنگ پرتاب کند.
مرور دوباره آن تفسیر منتشر شده در راه توده، در باره انتخابات ماه نوامبر
سال گذشته مصر، و انطباق آن با حوادثی که اکنون در مصر شاهد آن هستیم، به
ما این امکان را میدهد که سرانجام آنچه که اکنون در جمهوری اسلامی می گذرد
حدس بزنیم.
آن مقاله را از اینجا بخوانید
راه توده 305 2 اسفند ماه