رسیدگی به ترور رفیق
حریری بهانه است
دعوای اصلی
بر سر کشف
3500 میلیارد متر
مکعب گاز در نوار
غزه و لبنان است
روزنامه آلمانی یونگه ولت- ترجمه رضا نافعی
بانکی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، پرزیدنت
باراک اوباما و اتحادیه اروپا حمایت کامل خود را از تلاش دادگاه بین المللی
لاهه برای کشف حقایق در مورد قتل رفیق حریری و همراهانش در 14 فوریه 2005،
اعلام کرده اند. دانیل بلمار، دادستان کل، و تنظیم کننده ادعا نامه
دادستان، قول داده است که عدالت را به لبنان باز آورد و به دوران بی عدالتی
پایان دهد.
سه دولت آمریکا، فرانسه و عربستان سعودی، در منطقه منافع و علائق سیاسی
کاملا مشخصی دارند. بار اول که دادگاه ویژه بین المللی بر پا شد، با ادعای
تحقیقاتی که عاری از حقیقت بود و بی اساس، اعتبار خود را از بین برد. این
دادگاه، به دلائل سیاسی، نخست سوریه را با توسل به اسناد ساختگی محاکمه
کرد. ولی پس از برملا شدن ساختگی بودن اسناد، سوریه تبرئه شد. حال چنین
بنظر می رسد که حزب الله لبنان باید محکوم شود، زیرا از منظر تمام نیروهائی
که آمریکا و فرانسه در کانون آنها قرار دارند "دشمن شماره یک " در منطقه
حزب الله است که باید از لحاظ قانونی محکوم و منحل شود. یعنی کاری که
اسرائیل در سال 2006 با حمله نظامی موفق به انجام آن نشد. واقعیت این است
که کشف حقیقت در مورد قتل رفیق حریری بهانه است. دادگاه ویژه وسیله ایست در
دست نیروهای خارجی، برای دخالت در امور داخلی منطقه و صحنه سازی است برای
لبنان. کشوری که تقریبا از یکصد سال پیش تا امروز هزینه بی ثباتی را پرداخت
کرده است.
پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی، نیروهای خارجی مرزهای دلخواه خود را در
منطقه ایجاد و بدنبال آن بحران ها و جنگ ها برپا شدند که نقطه اوج آن، در
سال 1948 ایجاد اسرائیل بود، و حاصل آن تا امروز بی ثباتی در منطقه. حمله
آمریکا به عراق در سال 2003 و اشغال آن کشور آتش نفاق میان مسیحیان و
مسلمانان، سنی ها و شیعیان را شعله ور ساخت. نتیجه این سیاست را امروز در
مصر، سودان و البته در لبنان مشاهده می کنیم که نظام سیاسی آن ها بر پایه
تعلقات مذهبی بنا شده است.
پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی، فرانسه مامور حفاظت و حمایت از منطقه ای
شد که امروز سوریه و فلسطین نامیده می شود، ولی در آن زمان چنین تقسیم بندی
وجود نداشت. فرانسه، لبنان و سوریه را از هم جدا کرد، امیدش به این بود که
با تکیه بر مسیحیان مارونی در لبنان و تقویت آنها موقعیت خود و علائق خود
را در منطقه تحکیم خواهد بخشید. آمریکا هم با ایجاد اسرائیل در سال 1948
وارد بازی شد.
در حال حاضر، تشخیص علائق عربستان سعودی، بدلیل جنگ قدرت برای جانشینی ملک
عبدالله، کاملا مشخص نیست. واقعیت این است که خاندان حریری تبعه عربستان
سعودی هستند و عربستان برای تحکیم موقعیت خود در لبنان، از آن حمایت مالی
می کند.
نیروهای اپوزیسیون در لبنان ــ حزب الله، امل، حزب آزاد میهن پرستان و حزب
کمونیست ــ با نفوذ قدرت های خارجی در کشور مقابله می کنند. در عین حال
سوریه، ایران و ترکیه، برغم تفاوت هائی که با یکدیگر دارند، می خواهند یک
ساختار اقتصادی، سیاسی و نظامی محلی، برای مقابله با دخالت های خارجی ایجاد
کنند. نیروهای مقاومت در لبنان، بویژه حزب الله، متحدان طبیعی این کشورها
هستند. ولی به دلیل رفتاری که با اسرائیل، یعنی دژ غرب در خاور میانه دارند
"سازمان های تروریستی" خوانده می شوند.
با این مقدمه ( مقدمه یونگه ولت) با Marie Debs سخنگوی حزب کمونیست لبنان
در بارۀ سیاست بین المللی این حزب گفتگوئی انجام داده ایم.
پرسش ـ به دلیل استعفای وزرای اپوزیسیون که حزب الله در کانون آن قرار
دارد، دولت وحدت ملی ساقط شد...
پاسخ ــ در لبنان "دولت وحدت ملی" وجود نداشت. دولت حریری "دولت وحدت
مذهبی" بود. چنین دولتی وقتی با کوچک ترین مسئله ای روبرو شود از هم خواهد
پاشید، و ما در لبنان با مسائل بزرگ روبرو هستیم.
پرسش ــ استعفا کار درستی بود؟
پاسخ ــ مردم هم واقعا همین پرسش را دارند، ولی گروه "هشتم مارس" و
وزرای آنها تصمیم مدبرانه ای گرفتند، چون ابتکار را از دست طرف مقابل
گرفتند. البته رو در روئی دو طرف، لبنان و لبنانی ها را با خطرات بزرگی
مواجه خواهد ساخت.
پرسش ــ گفتند دلیل استعفا تشکیل دادگاه ویژه بوده است. چرا؟
پاسخ ــ حتما "دتلف ملیس" نخستن مامور تحقیق سازمان ملل متحد برای
رسیدگی به پرونده ترور رفیق حریری را بیاد دارید. وقتی او "شاهدان ساختگی"
به میدان آورد اعتبارش از دست رفت.
تقریبا دو هفته پیش، اشپیگل گزارشی منتشر کرد که بموجب آن حزب الله به این
دلیل محاکمه می شود که رفیق حریری را کشته است. همزمان با انتشار این
نوشته، تعداد زیادی از سیاستمداران اسرائیل نیز دقیقا همین ادعا را مطرح
کردند و این، البته، تریبون را در وضع نامناسبی قرار داد. ما، بعنوان حزب
کمونیست، یقین قطعی داریم که آمریکا، دادگاه بین المللی لاهه را تبدیل به
یک ابزار سیاسی خواهد کرد.
پرسش ــ با چه هدفی؟
پاسخ ــ هدف لبنان نیست، لبنان صحنه کشمکش ها و جنگ های آمریکاست. وارد
آوردن فشار به لبنان، با مسائل محلی در ارتباط است. در حال حاضر در
استانبول کنفرانس مربوط به برنامه اتمی ایران جریان دارد و فشار را ما در
لبنان احساس می کنیم.
پرسش ــ یک بار دیگر باز گردیم به موضوع دتلف ملیس و مقاله اشپیگل: آیا
آلمان در این داستان نقش بدی بازی می کند؟
پاسخ ــ مجموعه اتحادیه اروپا از آمریکا و به تبع آن از اسرائیل پیروی
می کند. بنظر می رسد، اروپائی ها خیال می کنند از این طریق می توانند بر
نفوذ خود در منطقه بیافزایند. اروپائی ها فقط به نفت و گاز و پول هنگفت فکر
می کنند و به این که در اینجا چه می خواهند بکنند. ولی آنها خود را فریب می
دهند، چون آمریکا به اتحادیه اروپا اصلا اجازه نمی دهد در این منطقه دست به
هیچ کاری بزند. با وجود این، همۀ دولت های راست گرا، از جمله دولت خانم
مرکل، اتفاق نظر دارند که در منطقه با کمک ناتو می توان دوباره جنگی بر پا
کرد. سیاستی بکلی غلط. پیشنهاد سارکوزی هم برای ایجاد یک "گروه تماس با
لبنان"، در خدمت اهداف آمریکاست که قصد دخالت در کشور ما را دارد.
پرسش ـ آیا دادگاه بین المللی سبب می گردد که عدالت در لبنان مستقر گردد
و بی قانونی پایان یابد؟
پاسخ ــ نه ، دادگاه تبدیل به ابزار سیاسی خواهد شد. از اسم عدالت
استفاده سیاسی می شود. ما کشور کوچکی هستیم، با جمعیتی کم، و از لحاظ سیاسی
و مذهبی نفاق زده، و همه از این وضع بهره بردازی می کنند. ما یک مسئله دیگر
هم داریم: منابع بزرگ گاز میان غزه و لبنان کشف شده است. 3500 میلیارد متر
مکعب گاز. آمریکا می خواهد کنترل تمام ذخائر انرژی منطقه را در دست داشته
باشد، نقشه آمریکا ایجاد یک "خاورمیانه جدید" است. یکی از ابزار های این
کار تفرقه مذهبی است، طبق مدلی که در عراق اجرا شد. این برای ما در لبنان
بسیار خطرناک است و همینطور برای سراسر منطقه. و اگر منطقه فرو بپاشد، برای
اروپا هم خطرناک خواهد شد.
پرسش ــ آیا لبنان می تواند کشمکش بر سر دادگاه را خود حل کند؟
پاسخ ــ ما در سال 2005 پیشنهاد تشکیل یک دادگاه لبنانی را دادیم.
لبنان قضات خوب و صادقی دارد، که می توانند مورد حمایت قضات بین المللی نیز
قرار گیرند. پرزیدنت میشل سلیمان، هنوز بسیار مردد است ولی او می تواند
کشور را نجات دهد و پیشنهاد "لبنانی" کردن دادگاه را مطرح سازد. او باید یک
کنفرانس ملی برپا سازد با شرکت نمایندگان احزاب، اتحادیه ها و دیگر کسانی
که بیانگر افکار عمومی هستند، و آنها در این کنفرانس تصمیم گیرنده باشند.
الان مسئله، مسئله جنگ است و هیچ کس در لبنان علاقه ای به جنگ ندارد.
https://www.jungewelt.de/loginFailed.php?ref=/2011/01-21/057.php
http://www.jungewelt.de/2011/01-21/055.php
راه توده 4 بهمن 1389