آرایش سیاسی
در قیام خیابانی
مردم شهرهای مصر
یونگه ولت- ترجمه عسگر داوودی

مصاحبه روزنامه چپگرای «یونگه ولت» آلمان با «گیلبرت اچکار» مبارز ضد جنگ و عضو آکادمی عالی« شرق و آفریقا» در لندن. وی سوسیالیست و متولد سنگال اعلام شده است.

یونگه ولت: حضور کدام اقشار اجتماعی در تظاهرات مصر چشمگیر تر است؟

ج: از سال 2006 تا 2009 کارگران با اعتصابات خود تجربه های بسیاری اندوخته اند. روش «مبارک» در برخورد با این اعتراضات پر از اشتباه بود. او حداقل می توانست تا مدتی پیش دریچه های دیگ بخار را کمی باز کند تا فشار کم شده و دیگ یکباره منفحر نشود. اما او چنین نکرد و اشتباه بزرگ او در همینجاست.. بدیهی است که وقتی تمام دریچه ها بسته باشد، نارضائی مردم بصورت یک انفجار اجتماعی خود را نشان میدهد. همین اشتباه را رژیم بن علی در تونس مرتکب شد   و دیدیم که جامعه تونس یکباره منفجر شد.

س:اپوزیسیون مصر از کدام گروه ها تشکیل می شود؟

س: در درجه نخست گروه «اخوان المسلمین» و سپس گروه های لیبرال که در رهبری آن امثال «محمد البرادعی» رئیس سابق سازمان بین المللی انرژی هسته ای قرار دارد. گروه های چپگرا نیز از«محمد البرادعی» حمایت می کنند. تعدادی ازگروهای افراطی بنام کمونیست و «ناصریت» ماجراجو نیز وجود دارند که دارای وزن سیاسی قابل توجهی نیستند. البته یک گروه چپ نیز به تازگی بنیانگذاری شده که ریشه در مبارزات سیاسی سالهای قبل دارد. سندیکا های کارگری غیر وابسته نیز در سالهای گذشته موجودیت سیاسی ـ اجتماعی خود را به خوبی نشان داده اند.

س: در شرایط فعلی کدام حریان از «مبارک» پشتیبانی می کند؟

ج: ارتش مرکز قدرت است. ارتش از سال 1952 که توسط ژنرال« علی محمد نقیبی» و به فرماندهی «جمال عبدالناصر» پس ازخلع ید از «ملک فاروق» پادشاه مصر جمهوری پارلمانی را جانشین نظام سلطنتی کرد، همچنان مرکز قدرت است. باید توجه داشت که مبارک نیز نظامی و فرمانده نیروی هوائی بوده است، اما «جمال مبارک» پسر «حسنی مبارک» که قرار بوده جانشین پدرش بشود و اکنون از مصر گریخته و ساکن انگلستان شده یک بانکدار است.