مجمع عمومی

احزاب آسیایی

در پایتخت

جمهوری آذربایجان

سایت حزب کمونیست روسیه

ترجمه آزاده اسفندیاری

هفتمین اجلاسیه همگانی احزاب آسیایی از تاریخ بیست و یکم تا بیست و پنچم نوامبر 2012 در شهر باکو پایتخت جمهوری آذربایجان تشکیل شد.

همزمان با حضور هیات های نمایندگی احزاب سیاسی در باکو، موزه " بنیاد برادران نوبل سوئدی" نیز در این شهرافتتاح گردید. علت همزمانی افتتاح این موزه با برگزاری این کنفرانس با اهمیت، اشاره ای است به سرمایه گذاری و توسعه صنعت نفت آذربایجان در اواخر قرن نوزدهم توسط برادران نوبل. پیشگامی برادران نوبل تنها به راه اندازی صنعت نفت این کشور محدود نمیشود، بلکه آن ها 40 در صد از سود حاصله از درآمد این صنعت را به کارگران اختصاص دادند.

موضوع برگزاری این کنفرانس، صلح، امنیت و آشتی در جهان پر تلاطم امروزی بود.

شروع کار کنفرانس باکو در روز اول، سخنرانی روسای هیات های نمایندگی کشورهای  مختلف در این شهر بود.

گنادی زوگانف رهبر حزب کمونیست روسیه فدراتیو که در راس هیات نمایندگی حزب کمونیست روسیه قرار داشت در سخنرانی خود به مهم ترین موضوعات جهانی پرداخت. او با اشاره به نقش روسیه در مرتبط کردن تمدن آسیایی و اروپایی گفت:

طی هزاران سال کشور بزرگ و پهناور ما نقش پل ارتباطی بین آسیا و اروپا را به عهده داشته است. دارا بودن نقش بی بدیل در امر داد و ستد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بین دو قاره با اهمیت جهان منجر به آن شده است تا روسیه به لحاظ "ژئوپلیتیک" جایگاه مرکزی ارو- آسیا را داشته باشد. از این مسیر بوده است که کشور گشایان نامدار جهان توانسته اند سرزمین های وسیعی از کره خاکی را در نوردیده و تسخیر کنند و گاهی تمدن های پیش رفته را نابود کنند.

تبادل نظر و گفتگو در باره مسائل ارو- آسیا، با توجه به گونا گونی سیاسی و فرهنگی آن، همواره برای ما از اهمیت خاصی برخوردار بوده است و با توجه به اهمیت آن ما همیشه در کنفرانس هایی که به همین مناسبت برگزار می شود شرکت می کنیم.

مسائل ارو- آسیا برای خلق های ما طی تاریخ جنبه حیاتی داشته است و همچنان دارای نقش مهمی می باشد. در این جا لازم است یاد آور شوم در حالی که ما در آستانه جشن های 90 سالگی انقلاب اکتبرهستیم، اسناد معتبری به دست آمده است که نشان می دهد بعد از انقلاب سوسیالیستی اکتبر قرار بر این بوده است تا نام اتحاد شوروی را، اتحاد شورای ارو- آسیا بنامند.

امروزه ما در شرایطی هستیم که پوسیدگی و نا کار آمدی نظام سرمایه داری جهانی در همه عرصه ها از جمله، امور تولیدی، مالی، سیاسی، فرهنگ و اخلاق خود را عیان کرده است. اغلب کشور های اروپایی در آستانه ورشکستگی اقتصادی و سیاسی هستند. بدهکاری دولت آمریکا بیش از 16 تریلیون دلار است.

بحران های عمومی سرمایه داری بیش از یک قرن است که با فراز و نشیب های خود، گاه به عقب و چندی به جلو، شدت هر چه بیشتری به خود گرفته است.

منادیان تئوری جهانی شدن بر آن هستند  تا چهره کریه سرمایه داری را بزک کرده و آن را آلترناتیوی در مقابل تئوری لنینی " امپریالیسم به مثابه عالی ترین مرحله سرمایه داری " قرار دهند.

برای ما کمونیست ها این تئوری لنینی راهنمای ایدئولوژیک در تجزیه و تحلیل و ارزیابی امور سیاسی و اقتصادی سرمایه داری معاصر است.

در سال 2002 ما گلوبالیسم را مرحله ای از فراگشت سرمایه داری ارزیابی کردیم. برخی از این فرایند به این شرخ می باشد.

1- به سیطره در آمدن نهایی سرمایه تولیدی، به وسیله سرمایه صنعتی و سرمایه مالی و سوداگرانه.

2- تبدیل رابطه بازار به شکلدهی اجرای مصنوعی، مبادلات نابرابر و غارت همه خلق ها و کشورها.

3- برقراری نمونه جهانی " تقسیم جهانی کار"، نگهداری علنی نابرابری های اجتماعی درسطح جهانی.

4، بالا بردن نفوذ سیاسی شرکت های چند ملیتی و گروه های مالی صنعتی، تحت عنوان حاکمیت محدود.

5- عدم کنترل دولت های ملی بر فرایند اقتصاد جهانی و اقتصاد ملی در کشور خود و به خدمت درآمدن  قواعد ساختارهای حکومت جهانی.

6- گسترش نفوذ سیستم های اطلاعاتی و فرهنگی جهت نابود کردن هویت ملی خلق های جهان.

7- وابسته کردن به سرمایه فرا ملیتی و کسب سود با کار برد فن آوری بالا جهت هرچه فقیر تر کردن جهانیان و زوال و مهار کیفی آینده پیش رفت های علمی و فنی.

بعد از نا بودی اتحاد شوروی زندگی خلق های جهان بر کره خاکی ما بس دشوار و خطرناک شده است.

جنگ ها و ویرانی های روز افزون زندگی میلیون ها انسان را به کام خود کشیده است. اخیرا بی ثباتی

دامنگیر مردم و کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا شده است. کشتارها در افغانستان و عراق و لیبی و اخیرا در سوریه فجایع غیر قابل تصوری را بوجود آورده است. فشارها بر ایران و کره شمالی تکمیل کننده سیاست های نوین استعماری آمریکا و کشورهای غربی در این مناطق هستند. به روایت خیلی روشن یعنی اعلام جنگ به جهانیان. تئوری ارتجاعی " جنگ تمدن ها " پیش درآمد جنگ های خونینی هستند که در برنامه های مدعیان " دمکراسی و آزادی " و حقوق بشر قرار دارند.

سرمایه مالی جهانی در پی آن است تا به صورت مرحله ای وابستگی اقتصادی دیگر کشور ها را به خود مسجل کرده تا سیاست مورد نظر خود را به جهانیان تحمیل کند. برای اجرای چنین سیاستی مهمترین ابزار امپریالیسم، بانک جهانی و صندوق بین المللی و تجارت جهانی است. در مرحله بعدی اگر کسی و کشوری خواست از فرمان آن ها سر بپیچد نهاد نظامی ناتو آماده هر گونه سرکوب می باشد.  ساختارهای امپریالیستی برای همیشه نمی توانند عاملی برای آرامش و گوش بفرمانی خلق های جهان

باشند. در روز های اخیر مردم در اسپانیا و پرتقال و ایتالیا متاثر از فشار های توان فرسای اقتصادی گلوبالیست های آمریکایی دست به ساختار شکنی زدند. مردم یونان در اعتراض به گلوبایسم در اروپا از خانم مرکل صدراعظم آلمان یکی از مجریان این برنامه استقبال شایانی کردند !.

اقتصاد و سیاست جهانی در گوشه دیگری از کره خاکی ما طرحی نو را به مرحله آزمون گذاشته است. توسعه و گسترش روز افزون اقتصادی در آسیا و اقیانوسیه توانایی آن را داشته است تا انحصار جهانی برای تصمیم گیری برای خلق های جهان را از دست اروپاییان و آمریکایی ها به در آورد و بحران های سیاسی اقتصادی آن ها را شدت بخشد. بر آیند چنین چشم اندازی قادر خواهد بود تا با استفاده ازظرفیت های عظیم اقتصادی، علمی و فرهنگی تامین کننده مواد خوراکی، انرژی، نظامی و امنیت و حفظ محیط زیست باشد.  

در ارتباط با مسایل فوق تجارب همسایه بزرگ ما چین نشان از آن دارد که برای حفظ آهنگ بالای رشد اقتصادی تنها به سرمایه گذاری در زیر ساخت های صنعتی و کشاورزی باید پرداخته شود.

فضای این کنفرانس که در برگیرنده بیش از 300 حزب سیاسی ارو- آسیایی است که احزاب حاکم، محافظه کار، لیبرال و کمونیستی با گرایشات مختلف را در بر می گیرد جای بسی خوشوقتی دارد. خصوصا این که دست اندر کاران این گرد همایی توانستند جدا از اراده " راهنمایان " و " خیرخواهان " فرا منطقه ای این کنفرانس را با هدف های معین و مهمی برگزارکنند.

طرح مسایل و مشکلات مشترک می تواند راه حل های مشترکی را هم فراهم کند.

در انتها، پیشنهاد می کنیم که شکل جدید پل ارو- آسیا با همکاری های مردم ما و دیگرکشورها و قاره ها باز سازی گردد. روسیه هزاران سال به شکلی سازنده و موثر در زندگی مردم اروپا و آسیا نقش داشته است. ما این آمادگی را داریم تا بار دیگر به طور فعال این حلقه ارتباطی مرکز اصلی تمدن جهانی را در شرایط دشوار تکاملی آن  بر قرار کرده و پیام در خوری برای نسل های آتی داشته باشیم.