راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

آدم کش ها

خیال حاکمیت

بر سوریه را دارند

"النا گرومووا"  خبرنگار روزنامه

سویتسکایا راسیا در دمشق

ترجمه- آزاده اسفندیاری

 
 

میدان  "سدال الجابر" پرجمعیت ترین و پر رفت و آمد ترین محل  شهر حلب است . خانه ها ، هتل ها و ادارات دولتی معروف ترین میدان این شهر را احاطه کرده اند . در یک سال و نیم گذشته توده های عظیمی از مردم به مناسبت های مختلف در دفاع  از حکومت با در دست داشتن پرچم کشور و تصاویر بشار اسد میتینگ هایی را برگزار کردند .

چند روز پیش ، بار دیگر هزاران نفر برای پشتیبانی از رئیس جمهور و حکومت سوریه در این میدان اجتماع کردند . در حالی که هنوز میتینگ به پایان نرسیده بود صدا ی انفجار چند بمب از هر طرف برخاست و جمعیت را به خاک و خون کشاند .

باندیت های تبه کار بمب هائی را به وزن 1500 کیلو گرم  در سه اتومبیل در محل های مختلف میدان کار گذاشته بودند . علاوه بر آن سه تروریست  انتحاری که لباس ارتش سوریه را به تن داشتند با جلیقه های انفجاری خود را در بین جمعیت منفجر کردند . آدم کشان حرفه ای در آخرین لحظات عمر خود تلاش کردند تا هر چه بیشتر انسان های بی گناه را کشته و با خود به گور ببرند. در این حادثه فاجعه بار بیش از 34 نفر کشته و حدود صد نفر زخمی شدند .

 

به دنبال این جنایت هولناک، مجلس ملی سوریه جلسه ای اضطراری تشکیل داد و رئیس پارلمان در مقابل نمایندگان به تشریح وضعیت کشور پرداخت و اعلام کرد سازمان نظامی ناتو و باندهای القاعده و مزدوران خارجی بر این باور بودند که با شروع عملیات مسلحانه، با بی تفاوتی مردم کشورما مواجه خواهند شد و خواهند توانست حکومت سوریه را سرنگون کرده و بساط خود را همچنان که در لیبی پهن کردند در این جا هم پهن کنند. در عمل ثابت شد که سوریه لیبی نیست و تیر زهر آگین آن ها به سنگ خورده است. به همین دلیل آنها از مردم ما انتقام می گیرند. این آدمکشان حرفه ای، پشت نقاب اسلام و اسلامیت، چهره خشن و ضد بشری خود را پنهان کرده اند در حالی که آنها نه مسلمان هستند و  در نهایت به دین و مرامی اعتقاد ندارند .

ما دست های جنایت کارانه حامیان این نیروهای ضد بشری را می شناسیم و آنها را مسئول آشوب در کشور و قتل شهروندان خود می دانیم. این کشورهای "حامی دمکراسی" حتی در لفظ هم این جنایت هولناک را محکوم نکردند .

روز سوم اکتبر ، دولت ترکیه اعلام کرد که سه خمپاره از طرف ارتش سوریه به یکی از شهرهای مرزی این کشور شلیک شده که منجر به کشته شدن پنج تن از اهالی این شهرمرزی شده است . دولت این کشور بدون تحقیق و بررسی و تامل ، دولت سوریه را مسئول این خمپاره اندازی دانست و همان شب پنجاه بار مواضعی را در خاک سوریه به توپ بست .

 رجب طیب اردوان نخست وزیر ترکیه که ردای امپراتوری عثمانی ها را به تن کرده است به نقل از "جامعه جهانی" خواهان جواب دندان شکن به حکومت سوریه شد و با شتاب به پارلمان این کشور متوسل شد و اجازه عملیات برون مرزی را از این مرجع قانونگذاری کشور خود دریافت کرد. سرعت تصمیم گیری نمایندگان پارلمان در این مورد این شبه را ایجاد می کند که گویا پارلمان ترکیه قبل از این که این حادثه مرزی بوقوع بپیوندد از آن خبر داشته است! دستگاه های خبر رسانی ترکیه به هیچ وجه مخالفت نمایندگان احزاب مخالف حکومت را برای چنین تصمیمی از طرف پارلمان منعکس نکردند .

بعد از موافقت پارلمان با لایحه دولت مبنی بر انجام عملیات نظامی خارج از مرزهای  ترکیه، در شهر های مختلف این کشور تظاهراتی مبنی بر مخا لفت مردم با سیاست های جنگ افروزانه دولت این کشور انجام شد. در شهر آنکارا پلیس با باتوم و گاز اشگ آور و دیگر ابزار های سرکوب به جان مردم افتاد وعده ای راهی بیمارستان ها شدند و این همه نیز در رسانه های این کشور انعکاسی نداشتند .

 آقای اردوان در راستای سیاست سازمان نظامی ناتو، بشار اسد "برادر" دیروز را "دیکتاتور" امروز می داند و با آموزش دادن و مسلح کردن باندها و مزدوران خارجی در کشور خود و فرستادن آن ها به سوریه عضو سازمان ملل متحد و متعهد به همه مبانی آن، می خواهد " دمکراسی " خاص سازمان جهنمی ناتو را در کشور ما به حکومت برساند.

آقای اردوان زمانی از دمکراسی و حقوق بشر در پارلمان این کشور برای سوریه سخن می راند که کرد های این کشور هر روزه زیر بمباران و سرکوب بی رحمانه دولت او قرار دارند . او گستاخی را تا بدان جا کشانده  که حتی مرز های عراق را علنا نقض کرده و تحت عنوان مبارزه با کرد ها خاک این کشور را در می نوردد .

بلافاصله بعد از تحریکات عیان و روشن ترکیه بر علیه سوریه، در ارتباط با کشته شدن پنج تن از شهروندان این کشور، سازمان ناتو جلسه ای اضطراری تشکیل داد. ضرورت این جلسه،  حمایت از ترکیه در مقابل "نقض قوانین بین المللی" از طرف دولت سوریه  بود. در این جلسه ضمن محکوم کردن دولت سوریه اقدامات "تلافی جویانه" را برای دولت ترکیه خواستار شدند و تصمیم نهائی را به روزهای نهم و دهم اکتبر به عهده وزیران دفاع کشورهای عضو واگذار کردند.

سازمان ناتو در حالی اشگ تمساح برای کشته شدن پنج شهروند ترکیه می ریزد که سبعانه ترین ترین جنایات را در یوگوسلاوی، عراق، افغانستان و لیبی و در ادامه در سوریه انجام داده است. صد ها هزار انسان در این کشور ها، زیر بمباران های این سازمان جهنمی خاکستر شدند و ندای همدردی از آن ها برنخاست .

جنایت، جنایت است و چه یک نفر و چه هزار هزار . مقامات سوریه تاسف خود را از کشته شدن شهروندان ترکیه اعلام کرده اند، اما باید مشخص شود چه کسانی و با چه اهدافی زمینه چنگ و دندان نشان دادن ترکیه و به تبع آن سازمان ناتو را فراهم کردند .

حزب عدالت و توسعه ترکیه به رهبری طیب اردوان نخست وزیر، بر اساس کدام عدالت در کشور خود تروریست ها را آموزش می دهد و بر اساس کدام توسعه آن ها را با پیچیده ترین سلاح ها و بمب ها مسلح کرده و برای انتقام گیری از مردم سوریه از مرز های شناخته شده بین دو کشور عبور می دهد . آیا به راه انداختن این سرو صداها و اغواگری ها برای پوشاندن عملیات جنایت کارانه تروریست ها در کشتن مردم بی گناه در میدان مرکزی حلب نیست ؟

"سلطان نو ظهورعثمانی " چه جوابی به مردم خود و به مردم منطقه دارد بدهد !

 

 

 

 

                        راه توده  378     17 مهر ماه 1391

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت