استراتژی نا متحد

آلمان و فرانسه در برابر سوریه

روزنامه یونگه ولت ـ ترجمه رضا نافعی

در «لودویگ کیرش پلاتس» در شهر برلین پایتخت آلمان، خانه شماره 3ــ4 از ماه ژانویه مخالفان حکومت اسد در سوریه در باره سوریه پس از سقوط اسد، که نقشه آن کشیده شده است، مشاوره کرده اند. « روز بعد از آن » نام طرحی است که آنها تهیه کرده اند. طرحی که روز سه شنبه در برلین معرفی شد. انتخاب این محل برای این اجلاس تصادفی نبوده است، زیرا مرکز » بنیاد دانش و سیاست» ( اس، دابلیو، پی ) در همین ساختمان است که  تهیه طرحی را که دیگر محرمانه نیست با شرکت » انستیتوی صلح ایالات متحده آمریکا» ( یو.اس.آی.پی.) سازمان داده  و هزینه آنرا پرداخته است . بنا به نوشته هفته نامه آلمانی » تسایت » پول، ویزا و لجیستیک را وزارت خارجه آلمان و وزارت خارجه آمریکا در اختیار گذاشته اند.

آن نشریه می نویسد  » دولت المان آشکارا در آن شرکت نداشته است تا » شرکت کنندگان در اجلاس متهم نگردند که عروسک دست غرب هستند». البته جریان به این سادگی هم نیست، زیرا » بنیاد دانش و سیاست » اتاق فکر اروپاست و بخش عمده هزینه آن را اداره صدارت عظما می پردازد. و یک  »ان.جی.او » ( سازمان غیر دولتی)   نیست، گرچه میل دارد خود را چنین سازمانی معرفی کند.

» اس.دابلیو. پی. » موفق شده نمایندگان برجسته همه جریان های مقاومت سوریه را گرد هم آورد، از ژنرال از زیر پرچم گریخته تا اخوان المسلمین، پرفسور آمریکائی سوریائی تبار و مدیرانی که قصد دارند اقتصاد سوریه را » از نو » بسازند. اگر به میل آلمان باشد، آنها بعدا در سوریه  پس از اسد سکان امور را در دست خواهند گرفت. فولکر پترز، رئیس اتاق فکر مذکور، اطمینان می دهد که  »اس.دابلیو. پی. » قصد ندارد دولت انتخاب کند. گروه مخالفان «خود به خود گرد هم آمده اند» و به تنهائی راه » لودویگ کیرش پلاتس» در برلین را یافته اند، جائی که «بنیاد دانش و سیاست» از سر لطف آنها را پذیرا شده است. هدف این پروژه آنست که » به مخالفان  این شانس داده شود که بی آن که تحت نظر باشند و بدون فشار به بحث جمعی بپردازند». توصیفات پست مدرن جامعه شناسانه  به مجموعه این اقدامات جلوه ای معصومانه می دهد. خواست های سوریائی های در تبعید: رؤیائی است هیچ مگوی مانند » برابری همه شهروندان»، » تکامل انسانی » » پذیرش شفاف  دموکراسی » .

وزراء و رئیس جمهور منتظر خدمت سوریه آینده در یک مورد با هم اتفاق نظر دارند و آن این که انحصار قدرت را باید از دست حکومت اسد گرفت. دکتر عمر العظم استاد تاریخ از دانشگاه اوهایو، که در پروژه » روز بعد از آن » به » تجدید بنای اقتصاد » توجه داشته است، می گوید تاییدات لفظی برای «ارتش آزاد سوریه » کافی نیست. به هیچ وجه ضروری نیست که او صریح تر از این سخن گوید، همه می دانند که او : خواستار اسلحه آلمانی است. کشتی جاسوسی ارتش آلمان که در برابر سواحل سوریه در حرکت است و اطلاعات خود را در اختیار دیگر سازمانهای اطلاعاتی غربی می گذارد، مسئله ای ایجاد نمی کند: «ما از حمایت کارشناسانه سپاسگزاریم «. نمایندگان رسانه ها که در محل حضور دارند سر تکان می دهند و می نویسند. تنها نگرانی مختصری که روزنامه نگاران دارند اسلامیست ها هستند. یکی از روزنامه نگاران می خواهد بداند اگر اخوان المسلمین هم  در قدرت سهیم گردد  باز می خواهد قوانین شرع را به اجرا بگذارد.  صدائی از تریبون پاسخ می دهد از خودشان بپرسید. مسئله ای نیست: «آن جلو ملهم الدروبی  نشسته که عضو کمیته اجرائی  اخوان المسلمین سوریه است. گذشته از این شریعت آنقدر ها هم بد نیست، شریعت را گاه بسیار ساده می کنند و آن را خواستار مجازات های ماقبل تاریخی معرفی می کنند» اینها سخنان خانم افرا جلابی  نویسنده سوریائی مقیم کاناداست. این خانم جوان با موهائی که رنگ بور دارد با خنده ای دوستانه می گوید :»این بخشی از میراث ماست، که عدالت را به اجرا در می آورد».

خواست فرانسه مبنی بر ایجاد یک دولت درتبعید، که فورا در غرب برسمیت شناخته خواهد شد، مورد تایید سوریائی های آلمانی نیست. از قرار معلوم آلمان و فرانسه نتوانسته اند  به یک استراتژی واحد برای سوریه برسند. فرانسه به تماس هائی که خود در دوران استعمار داشته امید بسته و آلمان برگ برنده مجمع مخالفان از جمله اخوان المسلمین را در دست دارد که این ارتباط  نیز متکی بر سنت پیشین است. آلمان بار دیگر در صحنه بزرگ سیاست جهانی وارد بازی شده است. چنین نمایشنامه هائی تا کنون همیشه با یک فاجعه پایان یافته اند.

http://www.jungewelt.de/2012/08-29/036.php