بازی تحریم ها
به سود فرماندهان
به زیان مردم

هفته گذشته هیلاری کلینتون وزیر خارجه امریکا اعلام کرد که تنبیه نقض کنندگان تحریم نفتی ایران، برای شرکت های نفتی 10 کشور اروپائی تا 6 ماه به حال تعلیق در می آید. کلینتون دلیل این تعلیق را کاهش خرید این کشورها از ایران اعلام کرد.

تحریم‌ها و از جمله تحریم نفت ایران در واقع دو بخش دارد. یک بخش آن تکرار همان سناریویی است که سرانجام آن به حمله به عراق و سقوط صدام حسین انجامید. یعنی تحریم‌های تدریجی به نحوی که سرانجام رژیم عراق برای دارو و غذا تنها حق صدور و فروش نفت داشت. تحریم‌های ایران هم بتدریج به همان سمت و به همان نتایج سوق داده می‌شود که حاصل آن باید فرسودگی اقتصادی و سیاسی کشور باشد که بتوان ان را با یک تلنگر، یک حمله فروپاشاند و حتی تجزیه کرد.

بخش دوم ولی عبارتست از سودها و منافع کلانی که شرکت‌های نفتی جهانی و کشورهای امپریالیستی و واسطه‌ها و دلال‌های داخلی و بویژه عناصر مرتبط با سپاه به واسطه این تحریم‌ها بدست می‌آورند. یعنی اکنون به همان اندازه که ملت ایران و اقتصاد کشور ما از تحریم‌ها زیان می‌بیند، برعکس، کشورهای غربی و کمپانی‌های بزرگ جهانی از یکسو و واسطه‌ها و دلال‌های عمدتا وابسته به سپاه که به بهانه تحریم وارد بازار نفت ایران شده‌اند در حال بردن سودهای کلان هستند.

اکنون از یکسو نفت و گاز ایران به بهانه تحریم به زیر بهای واقعی آن خریداری می‌شود و از سوی دیگر سپاه دست به تشکیل انواع و اقسام شرکت‌های باصطلاح خصوصی زده که تحت عنوان دور زدن و مقابله با تحریم عملا به غارت بخشی از درآمد نفت کشور مشغول هستند. این شرکت‌ها وارد انواع معاملات مشکوک می‌شوند و حتی گاه مقادیر زیادی نفت از کشورهای همسایه خریداری می‌کنند تا بعدا بتوانند نفت ایران را بعنوان آنکه نفت کشورهای دیگر است در بازار بفروش برسانند. در این میان انواع و اقسام واسطه‌ها و دلال‌های داخلی و خارجی بوجود آمده اند که هر کدام بخشی از درآمد حاصل از فروش نفت را غارت می‌کنند. بدینسان اکنون به معضل کاهش تولید و صدور نفت، معضل ارزان فروشی و سهم غارت واسطه‌ها افزوده شده که درآمد نهایی ملی حاصل از فروش نفت و گاز را باز هم بیشتر کاهش می‌دهد.

این در شرایطی است که درآمد بدست آمده نیز بجای سرمایه گذاری‌های بنیادی، یا صرف بذل و بخشش به امید خرید و جمع کردن رای می‌شود، یا هزینه سفرهای بی حاصل داخلی و خارجی یا اجلاس‌های بی نتیجه ای از نوع اجلاس غیرمتعهدها.

پس از بخشی از درآمد نفت که به جیب سپاه و وابستگان دولت ریخته می‌شود و یا صرف ریخت و پاش‌های دستگاه دولتی می‌شود، بقیه این درآمد نیز میان تجار و واردکنندگان بزرگ تقسیم می‌شود تا جایی که دولت حتی در هزینه‌های جاری خود نیز درمانده است.

بدینسان اکنون منافع کشورهای امپریالیستی و سلطه طلب، کمپانی‌ها و شرکت‌های بزرگ نفتی با منافع واسطه‌ها و دلال‌های بین المللی و بخشی از حکومت و سپاه پاسداران و واسطه‌های داخلی در تحریم گره خورده و همه از این وضع به زیان ملت‌های جهان و مردم ایران سود می‌برند.

تحریم‌ها از نظر سیاسی نیز بهانه ای برای سرپوش گذاشتن بر بی کفایتی و بی لیاقتی سیاسی و هشت سال مدیریت ناکارآمد و غارتگر دولت احمدی نژاد و علی خامنه ای شده است. همه اینها چشم انداز یک اراده جدی در حکومت برای مقابله با تحریم و دفاع از منافع مردم کشورمان در سطح بین المللی را کاهش می‌دهد و غرب را به ادامه بهره برداری از وضع موجود امیدوار می‌کند.

همه اینها ضمنا یادآور هشدار میرحسین موسوی در مناظره‌های تلویزیونی با احمدی نژاد است که بروز این وضع را در صورت ادامه حکومت احمدی نژاد پیش بینی کرد. عاملی که بجای انکه موجب تعقل و تدبیر در حکومت باشد برعکس موجب نگرانی از موقعیت موسوی و کروبی در افکار عمومی است و موجب ادامه شرایط حبس و حصر آنان شده است.