پیام های خوانندگان
پاسخ های راه توده

حمیرا- با سلام و تشکر از اینکه جواب میل من را بعد از کشتن گربه دم حجله دادید. ولی‌ نگفتید که چطور می‌‌تونم این کتاب را بخرم. در ضمن مرسی از اینکه این وبسایت را به من معرفی‌ کردید. ولی‌ فکر می‌‌کنم یاد گرفتن تاریخ ربطی‌ به انگلیسی‌ نوشتن ندارد.

راه توده: دوست عزیز ای کاش یکبار دیگر اسم کتاب را می نوشتید. اشاره ای به کشتن گربه دم حجله کرده اید که منظورتان انتقاد ما از انگلیسی نوشتن پیامی قبلی تان است. عیبی ندارد. حاصل آن انتقاد فارسی نویسی کنونی شماست. حق با شماست که مطالعه تاریخی به انگلیسی نوشتن و یا انگلیسی خواندن و یا فارسی خواندن و فارسی نوشتن ندارد، اما دوست عزیز وقتی برای ما پیامی می نویسید، به ما که ربط دارد!

----------------

امیرآبادی- سلام و تشکر دوستان عزیز راه توده!

با عرض تشکر و خسته نباشید از زحمتی که می کشید تاریخ آخرین شماره راه توده غلط بود که خواستم اطلاع بدهم اما دیدم خودتان اصلاح فرمودید . ضمنا بی صبرانه منتظر ادامه نشر یاد مانده های رفیق خدایی هستیم .امیدواریم مثل همیشه با دقت و شور انقلابی انها را به زیور طبع بیارایند . لابد میدانید که خیلی از رفقای افغان خواننده راه توده هستند و برای رفیق خدائی حق احترام دارند.

----------------

راه توده: بزودی این خاطرات دنبال خواهد شد و قرار بود درهمین شماره بخش دیگری از گفتگو با ایشان منتشر شود که رفیق گفتگو کننده و همراه دیگر وی به یک سفر کاری رفتند و گفتگو نیمه کاره ماند. ما هم امیدوارم از شماره آینده راه توده این گفتگوها و بقول شما خاطرات ادامه یابد. دست شما و همه دوستان و رفقای افغان را می فشاریم.

-------------

رضا:vagean baese taajob ast ke shoma hanuz as stalin ba obohat yad mikonid. yek kalame dar mord jenathaye  o neneveshtid.

راه توده: دوست عزیز، بسیار از آنچه که شنیده و یا احتمالا خوانده اید، محصول دوران جنگ سرد و کینه و عداوت جهان سرمایه داری علیه اتحاد شوروی و شخص استالین است. ما نمی گوئیم استالین اشتباه نکرده و یا هیچ اتفاقی در دوران او نیفتاده است، اما می گوئیم و توصیه می کنیم عمیق تر و بیشتر مطالعه کنید.

----------------

مهر وستی- با سلام

اخیرا مطالبی تحت عنوان پاسخي به گزارش شماره 374 نشريه راه توده در سایت هواداران نامه مردم خواندم از کریم کریمی. این نام ممکن است حقیقی باشد یا از نام های مستعار جهت ناسزا گفتن. تلاش در خواندن آن کردم ولی آن را فاقد محتوا و ارزش حزبی و حتی ارزش های انسانی دیدم. جای تاسف ست که نامه مردمی ها کارشان از توهین و تهمت زدن تجاوز نمی کند. برخی از آنها هنوز یاد نگرفته اند که اولین مرحله درنوشتن اینست که خواننده آنرا بخواند. به گمان من آرزوی شخصی آقای محمد یا مهندس سهراب با نوشتن مقاله تفاوت جدی دارد.

راه توده: دوست عزیز ما پیام شما را عینا و بدون افزودن یک جمله به آن و یا حذف جمله ای از آن منتشر کردیم و هیچ توضیحی نیز بر آن نمی افزائیم. چرا که اعتقاد داریم خوانندگانی مانند شما کم نیستند و حقیقت همیشه برتر از هر تحریف و خصومتی است.

----------------

رضا زمانی: رفقای ارجمند با سلام. در نوشته بررسی كتاب "چگونه مبارزه مسلحانه توده ای می شود؟ " نقل قول لنین "رابوچیه دئیلو"چه اندازه ناسنجیده..." آمده از صفحه 32 کتاب. می خواستم نشانی این نقل قول در آثار منتخب لنین به ترجمه زنده یاد پورهرمزان را برایم بفرمایید.

با سپاس و درود

راه توده: دوست عزیز لطف کنید و بفرمائید این بررسی کتاب را کجا خوانده اید؟ روی اینترنت و یا بصورت کتاب. و حداقل عین کامل جمله را برای ما بنویسید، شاید بتوانیم برای خواستی که مطرح کرده اید  به شما کمک شویم.

----------------

27.09.12

جوهر جوادی. سلام

در شماره372 در مقاله "تاریخ را بخوانیم"خمینی، شاه، رضا شاه و خامنه ای را به لحاظی یکسان دانسته و نوشته اید "آقای خامنه ای یا خمینی و یا دیگران نیز آن شدند که میدانیم". در مورد سه تای آخری آمادگی ذهنی داریم ومیدانیم چه کاره بوده اند ولی هر چه  فکر کردیم نداستیم که"خمینی چه شد". خمینی بعنوان رهبر بزرگترین انقلاب در منطقه و نماینده خط امام، در جناح تحول خواه انقلاب که تداوم آن جنبش سبز است قرار داشت. تا به حال نظرشما این نبود که خمینی هم از خط خود خارج شده است. شما بدون مقدمه بر راه ایشان خط بطلان کشیده اید. همینکه که او را با رضا شاه مقایسه کرده اید خود گویای مطلب است و ظاهراً تصمیم گرفته اید به نامه مردمی ها نزدیک شوید و از خمینی ستیزی شروع کرده اید. در واقع با این نوشته طرز فکر نویسنده این مقاله لو رفته و آنرا میتوان پرش کلامی به حساب آورد. در راه توده شماره 286 در مورد خمینی ستیزی گفته اید اتهاماتی متوجه او می کنند که هنوز مستندات آن معلوم نیست و  اینطور هشدارداده اید که "با کمال تاسف، نشریه "نامه مردم" نیز با چک بی محل "توده ای" به این ارکستر کمک می‌کند و درحالیکه روحانیون با اعتباری نظیر دستغیب و صانعی و پیش از آنها شادروان آیت الله منتظری، علی خامنه‌ای را اساسا ولی فقیه نمی دانند و واجد این شرایط نمی شناسند، نویسندگان نامه مردم همچنان علی خامنه‌ای را ولی فقیه می‌شناسند! و همزمان، زیر پوشش انتقاد از سیاست حزب در سالهای فعالیت علنی در جمهوری اسلامی، با الفاظی از آیت الله خمینی یاد می‌کنند، که هرگز در ادبیات و در مشی حزب  توده ایران نبوده و نیست. در چارچوب همین روش، اتهاماتی را متوجه او می‌کنند، که هنوز مستندات آن معلوم نیست و اتفاقا، درجریان جنبش مقاومت در برابر کودتای 22 خرداد، شماری از روحانیون و غیر‌روحانیون، از جمله آقایان موسوی و کروبی و محتشمی پور اشاره به این مسئله در دو سال پایان عمر وی کرده‌اند.)

در یاد مانده ها نیز مطالبی با همین مضمون ها  گفته شده است که رهبری وقت حزب در پشتیبانی از خمینی زیاده روی کرده است:

"از جمله نکاتی که فروغیان همیشه روی آن تاکید داشت این بود که کامبخش بسیار ملایم و بردبار بود و یک شخصیت سیاسی و حزبی بسیار مسلط. اگر او زنده مانده بود و پس از انقلاب با رهبری حزب به داخل کشور بازگشته بود، بعضی زیاده روی ها در ارتباط با جمهوری اسلامی رخ نمی داد، مخصوصا که کیانوری از تنها کسی که حرف شنوی داشت و او را قبول داشت کامبخش بود. در حقیقت کامبخش کیانوری را به حزب آورده بود."

آیا شما به این ارکستر کمک نمیکنید؟

در هر حال توصیه میشود انتقادات خود در مورد خمینی را شفاف بیان کنید و بی مقدمه وارد این حیطه نشوید که "خمینی آن شد که میدانیم". ممکن است نویسنده مقاله بداند خمینی چه شد ولی ما نمیدانیم خمینی چه شد، لطفاً توضیح دهند که خمینی چه شد که سر نوشت رضا شاه را پیدا کرد؟ 

راه توده: دوست عزیز تصور نمی کنید، از یک جمله بسیار کلی، نتایجی گرفته اید که محصول ذهن شماست نه مندرج در راه توده؟ آقای خمینی یا خود و یا متاثر از حوادث و رویدادها و یا متاثر از نظرات همراهان و یاران و  همکارانش تصمیماتی در دوران رهبری خویش گرفت که به انقلاب 57 لطمه زد. از جمله درباره ادامه جنگ با عراق! و یا عقب نشینی هائی که در مورد اجرای مهم ترین اصول اقتصادی قانون اساسی کرد و یا موافقت با گنجانده شدن "ولایت فقیه" در متن قانون اساسی محصول مجلس خبرگان و نه پیش نویس اولیه قانون اساسی، و یا عدم پیش بینی آینده بعد از خویش و تبدیل شدن ولایت فقیه به بازتولید سلطنت استبدادی در ایران و.... آقای خمینی مصون از اشتباه نبود مگر این که شما هم مانند برخی مسلمانان برای آقای خمینی مقام معصومیت قائل باشید که ما قائل به آن نیستیم. بنابراین، بنظر شما آقای خمینی که از پاریس به ایران بازگشت و آقای خمینی که در سال 1368 در گذشت، با هم تفاوتی نداشتند؟ باز هم تکرار می کنیم که در بررسی دوران رهبری او باید حوادث و رویدادها ونقش آفرینی اطرافیان او را در نظر گرفت و به اسنادی دست یافت که از دسترس دوراند، اما این بدان معنی نیست که ایشان اشتباه نکرد و یا زمانی که در گذشت، همان آیت الله خمینی سال 1356 و یا 1358 بود.

اما این که ما او را با رضا شاه مقایسه کرده باشیم و یا حتی با آقای خامنه ای، بی انصافی می فرمائید. ما صرفا نوشتیم افراد و شخصیت ها در طول عمر و در طول رهبری خویش دچار تحولات گاه مثبت و اغلب منفی می شوند. این چه ربطی دارد به مقایسه رضا شاه با آقای خمینی؟ واقعا آن اشاره منتشر شده در مقاله شماره گذشته راه توده را "خمینی ستیزی" میدانید؟ تند نمی روید؟