67 سال
از  پیروزی
بر فاشیسم هیتلری
گذشت!
آزاد اسفندیاری

در تابستان سال 1941 آلمان هیتلری با ارتشی بیش از شش میلیون نفر، مجهز به پیشرفته ترین سلاح های جنگی آن زمان، به اتحاد شوروی سوسیالیستی حمله کرد. هیتلر با خیالپردازی می پنداشت که در یک تهاجم برق آسا – همانند دیگر کشورهای اروپایی– می تواند سیستم سوسیالیستی کشور شوراها را نابود کرده و بر منابع لایزال این سرزمین غنی و پهناور مسلط گردد .

اگر چه در بدو امر کشورهای امپریالیستی، جنون هیتلر را برای کشور گشایی دامن زدند و مشوق او شدند اما این " تیغ برنده بر کف زنگی مست " چندی بعد گلوی خود آن ها را نیز مورد تهدید قرار داد .

در آغاز، نیرو های مسلح آلمان توانستند جمهوری های سوسیالیستی اوکرایین و بلاروسی را  اشغاال کرده و موفق به دستیابی به بخش هایی ازروسیه گردند . گرفتن قسمت هایی از منطقه اورال و به محاصره در آوردن شهرهای استالین گراد و لنین گراد از آن جمله بودند.

سودای دست یابی به شهرمسکو این قلب تپنده اولین کشور سوسیالیستی جهان نیروهای فاشیسم را تا دروازه های این اولین شهر قهرمان دفاع از میهن کشاند .

ارتش " پیروزمند " هیتلری از برلین تا اطراف مسکو ، همه چیزو همه کس را بر سر راه خود سوزاند ونابود کرد. به هیچ جنبنده ای رحم نمی شد. در اولین قدم این گردن مسئولین حزبی و دولتی بود که توسط فاشیست ها در خیابان ها و مراکز عمومی اعدام شدند ...

دولت اتحاد شوروی به رهبری حزب کمونیست این کشور، با رهبری استالین، با وقوف به اجتناب ناپذیر بودن حمله آلمان هیتلری به اتحاد شوروی ، با بستن قرارداد " عدم تجاوز" با آلمان فرصتی را خرید تا آمادگی رزمی ارتش سرخ را در کار زار آتی فراهم کند.

در اولین روز های جنگ، دولت و رهبری حزب کمونیست با اعلام بسیج مردم این کشور، از همه شهروندان این کشور خواست تا برای دفاع از میهن خود به پا خیزند. نمود وفاداری مردم و ارتش سرخ به آرمان های میهن دوستانه و آزادی از یوغ فاشیسم خود را در دفاع حیرت برانگیز و قهرمانانه از شهرمسکو نشان داد . کندن خندق های عمیق و گسترده با ابزار های اولیه در اطراف مسکو از یک طرف و جان بازی و رزم بی امان ارتش و مردم از طرف دیگر منجر به اولین شکست نیروهای جهنمی فاشیسم  گردید. زمستان سال  1942 ارتش آلمان با نهصد هزار کشته در اطراف مسکو اولین شکست خود را تجربه کرد و خلق و ارتش سرخ اتحاد شوروی نشان داند که با یگانگی و از خود گذشتگی می توان اهریمن را از پای در آورد. هیتلر کشان ژنرال های خود را مسئول این شکست میدانست و غافل از این که "این ها همه از نتایج سحر است".

گر چه در ابتدای امر پیروزی های ارتش آلمان در سرار جهان سایه اسارت ومرگ را گسترد،  شکست محاصره لنین گراد و استالینگراد و در پایان آزادی کامل خاک اتحاد شوروی از قید تبهکاران فاشیسم امید به آزاد زیستن را در پهنه خاک گیتی بر افروخت .

در سال 1944 بعد از آزاد سازی خاک اتحاد شوروی، امپریالیسم آمریکا و بریتانیا برای سهم خواهی از "خوان نعمت" پیروزی های ارتش سرخ، در سواحل نرماندی نیرو پیاده کردند . ( یکی از مصوبات کنفرانس سه جانبه آمریکا، بریتانیا و اتحاد شوروی در تهران سال 1943 ورود ارتش های این دو کشور در جنگ بود که کرارا از جانب این دو "متحد"به تاخیرانداخته می شد) ارتش سرخ با داشتن عزمی مصمم تا در آوردن ریشه سیستم فاشیستی آلمان هیتلری تا فتح برلین پیش رفت و بشریت را ازخطر مهیب بردگی  و تباهی نجات داد.

در جنگ همه گیر جهانی، نیرو های ضد بشری فاشیسم حدود 50 میلیون کشته فقط در اروپا برجای گذاشتند که 27 میلیون آن سهم اتحاد شوروی از این بلای خانمانسوز بود. بدون تردید نقش رهبری حزب کمونیست و رهبر آن استالین در این دست آورد عظیم بشری انکار ناپذیر است. هر چند کشور های امپریالیستی برای مهر تایید زدن بر تجاوز کاری و پایمال کردن حق مردم و حق حاکمیت آن ها سعی بر آن داشته اند تا وقوع جنگ را در یهودی کشی فاشیسم خلاصه کرده و یا استالین و هیتلر را در یک مقام قرار دهند، اما تاریخ نمایان تر از آن است که بشود از حافظه مردم دنیا آن را زدود .

بعد از جنگ جهانی دوم هر ساله در کشورهای مختلف جهان – خصوصا کشور های سوسیالیستی سابق- روز نهم ماه مه را با یاد کشته شدگان و آسیب دیده گان این فاجعه و پیروزی مردم جشن گرفته می شود.

پس از تخریب اتحاد شوروی این سنت 67 ساله از طرف حزب کمونیست همه ساله اجرا شد تا آن که امسال دولت روسیه در یک چرخش آشکار از خیانت های دوران پس از فروپاشی اتحاد شوروی، این مراسم را با شکوه تمام در مسکو برگزار کرد و پوتین و مدویوف در آن شرکت کردند. رژه ژنرال ها و سربازان پیر به همراه زنان قهرمان دوران جنگ که سینه های آنها مالامال از نشان ها و مدال های میهن پرستی و دفاع از میهن سوسیالیستی بود، امسال سالگرد پیروزی بر فاشیسم را جلای دیگری داد و بارقه هائی از تحولات تازه در روسیه را نشان داد.