کنگره حزب کمونیست مکزیک
مقابله با سرمایه داری
باید وارد مرحله اقدامات
عملی شود!
عصر ما ارگان حزب کمونیست آلمان- ترجمه عسگرداوودی

از 23 تا 25 ماه مارس در مکزیکوسیتی پایتخت مکزیک سومین کنگره «حزب کمونیست مکزیک» برگزار شد. در این کنگره جمعا 137 تن حضور داشتند که از این تعداد 93 تن مهمان دعوت شده از داخل و خارج از مکزیک بودند. نمایندگان حزب کمونیست آلمان از جمله دعوت شدگان به کنگره بودند. نماینده این حزب سلام های رفیقانه رفقای آلمانی را از طریق کنگره به اعضاء حزب کمونیست مکزیک رساند. مهمانان کنگره متشکل از دو بخش بودند، بخشی که نمایندگان سازمان های مکزیکی را تشکیل می دادند، مثل نمایندگان جنبش سرخپوستان، نمایندگان سندیکای کارگران معدنکار مکزیک و نمایندگان شاغلان بخش تامین انرژی مکزیک. بخش تامین انرژی مکزیک با داشتن 17 هزار کارگر و کارمند و 10 هزار بازنشسته بمدت 2 سال است که با تمام امکانات بر علیه خصوصی سازی این تاسیسات و معادن به مبارزه ای بی امان با دولت مشغول است. مبارزه سندیکائی این بخش فقط به مسائل صنفی محدود نیست و مبارزان سندیکائی تاسیسات تامین انرژی به کمک دیگر رفقای کارگر و کارمند در کارخانه ها و ادارات بر علیه برنامه های خصوصی بازی مبارزه می کنند.

«مارتین اسپارزا» دبیر اول سندیکای تامین انرژی مکزیک (س.م.ا) در کنگره از کمک ها و همکاری های و حمایت های حزب کمونیست در دفاع از «جنبش مخالفت با خصوصی سازی تاسیسات و معادن بخش تامین انرژی مکزیک» تشکر کرد.

تعدادی از مهمانان خارجی از کشور های آمریکای لاتین بودند. مثل نماینده گان احزاب کمونیست کوبا، آرژانتین، اروگوئه، السالوادور. بخش دوم مهمانان را نمایندگان احزاب کمونیست اروپا، از جمله از اسپانیا، حزب کمونیست المان، حزب کمونیست قبرس، حزب کمونیست یونان،  تشکیل می دادند. نمایندگان حزب کمونیست مصر، حزب کمونیست فلسطین نیز در کنگره حضور داشتند.

رفیق «فرنادو اکوستا اسکوئفل» مجددا به عنوان دبیر اول حزب انتخاب شد. پلنوم دوم حزب در ماه آپریل برگزار می شود.

بحث اصلی کنگره مربوط به هشت تز ارائه شده بود که موارد زیر را شامل می شد:

بررسی اشکال مبارزه اجتماعی، اقتصادی دوران ما، مبحث اکوسیستم و محیط زیست، حزب و مبارزه توده ها، طبقه کارگر، انترناسیونال کارگری و استراتژی و تاکتیک حزب.

حزب کمونیست مکزیک بر این باور است شرایط موجود نشان دهنده آن است که نظام سرمایه داری جهانی پس از قرن بیستم در بحرانی ساختاری گرفتار شده است. وضعیت فعلی گویای آن است که این نظام دیگر مثل سابق قادر نیست تسلط خود را بر«بردگان کار» حفظ کند. بحران جهانی سرمایه داری بویژه در مکزیک تاثیر سوء زیادی برجای گذاشته است، زیرا بافت سرمایه داری در مکزیک اساسا  دارای اغتشاش و درهم تنیدگی و بحران زا است. نسبت به 30 سال گذشته سیاست «سرمایه داری نئولیبرالیستی» به اقتصاد مکزیک تحمیل شده است. طبقه مسلط دیگر «طبقه بورژازی ملی» نیست بلکه ترکیبی از «سرمایه داری چند ملیتی» و الیگارشی مالی آلوده به اختلاس و احتکار شدیدا متاثر از آمریکا است. بر اساس آمار رسمی دولت مکزیک 20 میلیون از جمعیت 112 میلیونی مکزیک در فقر به سر می برند، آنها درآمدی برای تغذیه روزانه خود ندارند. بررسی سازمان ملل نشان می دهد که در مقایسه زندگی مردم مکزیک با آمریکا، مکزیکی ها عملا در وضعیت اقتصادی قرن  نوزدهم به سر می برند. فاصله طبقاتی غیر قابل تصور است. فقط در شهر مکزیکو پایتخت این کشور تعداد 10 هزار کودک از طریق کار های مختلف بویژه در بخش کار ساختمانی استثمار می شوند. این کودکان که از خانواده های تهیدست و کارگری می باشند از امکان تحصیلات نیز محروم می باشند و فقط در شهرکوئررو 165 هزار کودک در مزارع استثمار می شوند. درآمد روزانه یک ثروتمند با درآمد هزار ساله یک شاغل کم درآمد برابری می کند! و این به معنی آن است که «تنها از طریق بحث و دعاوی لفظی نمی توان از غارت و چپاول نیروی کار جلوگیری کرد بلکه ضروری است تا در عمل میزان مقاومت و عمل مبارزاتی را برای متلاشی کردن نظام سرمایه داری افزایش داد.» این چکیده تصمیم نهائی کنگره بود.