راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

رایزنی سالانه شورای سردبیر راه توده
با تمام قوا علیه
سیاست نظامی و خطر جنگ

 

تعطیلات نوروزی فرصتی فراهم ساخت تا شورای سردبیر راه توده، بر حسب سنت چند سال اخیر، جهت مشورت و رایزنی پیرامون اوضاع ایران و سمت گیری شیوه کار و فعالیت راه توده با هم دیدار کنند. این مشورت در حد این دیدار باقی نماند و در همین مدت و بصورت همزمان با دیگر فعالان راه توده در داخل و خارج کشور نیز مشورت هائی صورت گرفت.

در پایان این دیدار، قرار شد گزارش زیر، بعنوان فشرده نتایج مذاکرات و برنامه سال 1390 تنظیم و منتشر شود.

1- وسعت یافتن درک خطر حمله نظامی به ایران، در میان اقشار مختلف اجتماعی از جمله رویدادهای مهم سال گذشته در ایران ارزیابی شد. این وسعت درک و احساس خطر، آشنائی عمیق مردم با سیاست نظامی حاکمیت را موجب شد. شورای سردبیری سیاست و تحلیل 7 سال اخیر خود، یعنی اعلام "سیاست و حاکمیت نظامی" بعنوان کانون و محور رویدادهای درون و بیرون حاکمیت را تائید کرده و بر ادامه قاطع این سیاست تاکید کرد. در عین حال، بر ضرورت توجه و تبلیغ بیشتر صلح و مخالفت با جنگ تاکید کرد.

2- در باره جنبش سبز، شورای سردبیری به این نتیجه رسید که جنبش اعتراضی در اعماق جامعه رشد کرده است و این احتمال که ما در آینده با واکنش های تند اجتماعی ناشی از بحران اقتصادی، فقر، بیکاری، گرانی و ... علیه حاکمیت روبرو بشویم دور از ذهن نیست. کیفیت چنین واکنشی قطعا با کیفیت و حتی شیوه اعتراضی جنبش اعتراضی پس از کودتای انتخاباتی 22 خرداد متفاوت خواهد بود.

3- در باره طرد انتخابات مجلس نهم، شورای سردبیری نه تنها بر این نکته تاکید کرد که طرد این انتخابات به معنای نفی انتخابات در جمهوری اسلامی نیست، بلکه بر ضرورت انتشار مقالات و مطالبی در این باره نیز تاکید کرد. شورا بر این نظر است که هر شعار و تصمیمی وابسته به شرایطی است که آن شعار و آن تصمیم در آن شرایط گرفته می شود. بنابراین، آنچه در باره انتخابات مجلس نهم درست بود، الزاما نمی تواند به یک روش و تصمیم همیشگی تبدیل شود. این شرایط و آگاهی اجتماعی و واکنش توده های مردم است که سمت گیری شعارها و تصمیمات را مشخص می سازد و در جامعه ای که شرایط در آن پایدار نیست، هیچ شعار و حکمی نیز قطعی و همیشگی نیست.

4- شورا، درباره جنبش کارگری در کشور نیز به این نتیجه رسید که این جنبش، بدلیل ضرباتی که به تشکل های کارگری وارد آمده، بدلیل بحران اقتصادی و ادامه روند نابودی تولید و بویژه ادامه خصوصی سازی، عمدتا در کنار جنبش عمومی و اعتراضی مردم موجودیت اعتراضی خود را ادامه میدهد و نه مستقل از جنبش عمومی. این امر شامل جنبش دانشجوئی، جنبش زنان و دیگر اقشار و طبقات اجتماعی نیز می شود.

5- شورای سردبیری ادامه سیاست راه توده در باره دفاع از فعالیت و پیشرفت های اتمی ایران و درعین حال مخالفت با آلوده ساختن واقعی و یا تبلیغاتی این فعالیت به امور نظامی را تائید کرد.

6- در بحث پیرامون موقعیت سپاه پاسداران در جمهوری اسلامی در حاکمیت و سقوط اعتبار و موقعیت آن در میان اقشار وسیع مذهبی و غیر مذهبی مردم، شورا بار دیگر بر این نکته پافشاری کرد که سپاه نیز مانند حاکمیت، هنوز یک واحد منسجم و یکپارچه نیست و نظرات و گرایش های مختلف در آن حضور دارد. آنچه سرانجام حاکمیت و سپاه را رقم می زند، تقویت و یا تضعیف این گرایش هاست و به همین دلیل سیاست راه توده باید درجهت طرد گرایش سرکوبگر، غارتگر و فاسد سپاه باشد و نه طرد و نفی سپاه پاسداران.

7- شورای درباره سیستم اقتصادی حاکم بر جمهوری اسلامی، به این نتیجه رسید که ساختار کنونی اقتصادی کشور به هیچ وجه قابل دوام نیست و دیر یا زود، زیر فشار بحرانی که این ساختار بوجود آورده و فشار توده های میلیونی مردم دگرگون خواهد شد. این دگرگونی بر خلاف آن چه در دو دهه و بویژه در دولت احمدی نژاد طی شده، سمت گیری گریز ناپذیر مردمی به خود خواهد گرفت و بر حاکمیت باج گیری و تجارت و اختلاس و دزدی و غارت مهر پایان گذاشته خواهد شد. این که چنین تحولی، چه دگرگونی هائی در ساختار حاکمیت بوجود خواهد آورد، امری است تابع آن تحول و نه مستقل از آن تحول.

8- شورا، هر نوع مقایسه و قرینه سازی جمهوری اسلامی با رژیم شاه را مقایسه‌ای گمراه کننده ارزیابی کرد و بر این امر تاکید کرد که هنوز ظرفیت های انقلاب 57 در جامعه وجود و حضور دارد و همین ظرفیت ها و آرمان های ته نشین شده در جامعه، چنان فشاری بر حاکمیت وارد می آورد که حاکمیت هنوز نمی تواند آن را نادیده گرفته و به سمت رژیمی دیکتاتوری از نوع رژیم شاه گام نهائی را بردارد. بنابراین شعار "جبهه واحد ضد دیکتاتوری" یک تقلید بی محتوا از همین شعار در دهه 1350 حزب علیه دربار شاهنشاهی است و هنوز ملموس ترین و قابل درک ترین شعار برای توده های مردم چنین جبهه و شعاری نیست. طرد حکومت و طرد سیاست نظامی، مخالفت با جنگ و پافشاری روی اجرای قانون اساسی همچنان می تواند و باید کارزار تبلیغاتی راه توده باقی بماند.  

9- بمنظور سهیم کردن هرچه بیشتر توده ایهای داخل کشور در تلاش های راه توده، نظرات، گزارش ها و دیدگاه های این رفقا بیش از گذشته در راه توده منعکس شود و یا نظرات آنها در تحلیل اوضاع ایران در نظر گرفته شود.

10- شورا آنچه در پایان سال گذشته از طریق شبکه تلویزیونی بی بی سی، به هر دلیل و انگیزه ای پخش شد – شرکت سردبیر راه توده در برنامه پرگار و پخش فیلم مستند مریم فیروز- و بویژه انتشار نامه رفیق کیانوری به علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی، را یک رویداد بزرگ و مثبت ارزیابی کرد. این رویداد موجب آشنائی بیشتر نسل جوان کشور با حزب توده ایران و سیاست آن در برابر انقلاب و جمهوری اسلامی و همچنین مرور گذشته از سوی نسل توده ای و غیر توده ای اما سیاسی انقلاب، چه در داخل و چه در خارج از حاکمیت شد. شورای سردبیری بر این نکته تاکید کرد که برای راه توده نه انگیزه بی بی سی، بلکه محصول آنچه شد و شاید مدیریت بی بی سی نیز چنین تصور نمی کرد بشود، اهمیت دارد.

 

 

 

   راه توده  357      21 فروردین ماه 1391

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت