راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

فرانسه
 با سرکوزی
و فرانسه
بدون سرکوزی
علیرضا خیرخواه

 

انتخابات رییس جمهوری فرانسه از هم اکنون به یک انتخابات تاریخی تبدیل شده است که حاشیه‌های آن در لابلای مطبوعات و رسانه‌های جمعی خود از اهمیت آن خبر می دهد.

یکی از مسایل این انتخابات بحث‌هایی است که بر سر نظرسنجی‌های مختلف به راه افتاده که در آنها کوشش می شود آرای ژان لوک ملانشون نامزد جبهه چپ از آنچه هست کمتر نشان داده شود. در حالی که شواهد بسیار نشان می دهد که احتمال ورود ملانشون به دور دوم روزبروز جدی تر می شود. ولی پرسش اینجاست که در این صورت چه کسی همراه با نامزد جبهه چپ به دور دوم خواهد رفت؟ نیکلای سرکوزی رییس جمهور کنونی و نامزد راست یا فرانسوا هولاند نامزد حزب سوسیالیست یا شاید مارین لوپن نامزد راست افراطی؟ رقابت ملانشون با سرکوزی یا لوپن به پیروزی ملانشون ختم خواهد شد بنابراین در چنین فرضی بهترین حالت برای راست رقابت ملانشون و هولاند است که راست می تواند امیدوار باشد این رقابت به پیروزی هولاند بیانجامد. اشاره‌ای که به کاهش آرای سرکوزی در نظر سنجی‌ها می شود می تواند مقدمه چنین تحولی باشد؟ یا افکار عمومی را برای بالا کشیدن لوپن آماده می کنند؟

ولی فرض حذف سرکوزی به معنای پاره پاره شدن راست سنتی یا به اصطلاح جمهوریخواه فرانسه و در واقع مقدمه اتحاد آن با راست افراطی و تبدیل شدن راست افراطی به پرچم اصلی جریان راست در فرانسه خواهد بود. ضمن اینکه در چشم انداز خود دوپاره شدن و نابودی حزب سوسیالیست و حل شدن بخشی از آن در راست و بخشی دیگر در جبهه چپ را هم به همراه خواهد آورد.

آیا ادامه سقوط سرکوزی در نظر سنجی‌ها با بالا رفتن آرای لوپن توام خواهد شد و ملانشون و لوپن به دور دوم می روند؟ یا دور دوم انتخابات طبق فرمول فعلی مورد ادعای نظرسنجی‌ها با رقابت سرکوزی و هولاند برگزار خواهد گردید؟ همه چیز به حوادث و تحولات پنج روز آینده بستگی دارد که نتیجه قطعی را روشن خواهد کرد.

یکی دیگر از مسایل حاشیه انتخابات نقش و نفوذ دوباره کمونیست هاست. مثلا روزنامه "پاریزین" چاپ پاریس که دو ماه پیش از "مرگ کمونیسم" در فرانسه خبر داده بود در شماره 14 آوریل با اشاره به کارزارهای انتخاباتی با ناراحتی می نویسد که "کمونیست‌ها از خوشحالی در پوست خود نمی گنجند". به نوشته پاریزین :

"چه کسی خوشحال تراز کمونیست‌ها که در نظر سنجی‌ها هر روز بالاتر می روند! حزب کمونیست که با 130.000 عضو و 11.000 نماینده بزرگترین نیروی جبهه چپ است در خوشحالی غوطه می خورد. این حزب پنج سال پس از پایین ترین آرای تاریخی خود اکنون به نتایجی دست یافته که از سی سال گذشته بدینسو و در دوران ژرژ مارشه هم بدان دست نیافته بود." در واقع بهترین ارای کمونیست‌ها در انتخابات در سی سال گذشته مربوط به آرای 15.5 درصدی ژرژ مارشه در انتخابات سال 1981 است. در حالیکه جبهه چپ هم اکنون این مرز را پشت سر گذاشته است.

همچنین در هفته‌های اخیر تلویزیون‌های فرانسه در چارچوب وابسته کردن نامزد جبهه چپ به "مسلمانان" تصاویری از مصاحبه تلویزیونی ژرژ مارشه دبیرکل وقت حزب کمونیست فرانسه را پخش می کنند که در در سال 1981 از انقلاب ایران پشتیبانی و نسبت به آیت‌الله خمینی ابراز احترام می کند. البته مصاحبه کنندگان خود را متعجب نشان می دهند که چگونه دبیرکل یک حزب کمونیست و غیرمذهبی از یک انقلاب "اسلامی" و یک "رهبر روحانی" پشتیبانی می کند که طبیعی است پاسخ ژرژ مارشه آن است که به آیت‌الله خمینی به عنوان رهبر انقلاب بزرگ و مردم ایران احترام می گذارد و به جنبه روحانی و غیرروحانی وی کاری ندارد. البته همه اینها ربطی به انتخابات کنونی در فرانسه و مخالفت نامزد جبهه چپ با انداختن گناه همه مشکلات این کشور به گردن مسلمانان ندارد ولی دستگاه‌های تبلیغاتی در پی یافتن دستاویزهایی برای هجوم و تخطئه نامزد جبهه چپ هستند و به هر ریسمانی چنگ می زنند.

 

 

 

   راه توده  358      28 فروردین ماه 1391

 

                                اشتراک گذاری:

بازگشت