|
براساس نظرسنجی
های اخیر، در انتخابات آینده یونان، 3 حزب چپ یونان که حاضر به
پذیرش برنامه دیکته شده اقتصادی اتحادیه اروپا نشده اند، در
مجموع 38 تا 42.5 درصد آرا را می توانند کسب کند. حزب چپ
دمکراتیک اکنون بین 16 تا 18 درصد، حزب کمونیست و ائتلاف چپ
رادیکال "سیریزا" به ترتیب حدود 12 تا 14 و 11 تا 12 درصد رای
دارند. بنابراین در صورت برگزاری انتخابات، چپ می تواند برنده
آن باشد. اما رهبران اروپا برگزاری انتخابات را منوط به آن می
دانند که همه احزاب یونان برنامه ریاضت اقتصادی را بپذیرند.
حمله به اصول بنیادین دمکراتیک در کشوری آغاز شده که ریشه
دموکراسی غربی به آنجا باز می گردد.
یانیس گیراوکاس از رهبران برجسته حزب کمونیست یونان و نماینده
پارلمان این کشور در باره این مسایل با با فرستاده ویژه
اومانیته در یونان گفتگو کرده است.
اومانیته: وضعیت در یونان چگونه است؟.
گیراوکاس: استانداردهای زندگی و حقوق مردم در سالهای اخیر کاهش
یافته است. این بزرگترین یورش همه جانبه به مردم و در سطوح
مختلف اجتماعی و اقتصادی در عرض 30 ویا 40 سال گذشته است. دولت
دستمزدها و حقوق بازنشستگی را در بخش عمومی و خصوصی مستقیما
کاهش داده و از یک طرف با لغو قراردادهای دست جمعی کار بر لشکر
بیکاران افزوده و از طرف دیگر کاهش خدمات بهداشتی و اجتماعی و
آموزشی استانداردهای اجتماعی را بطور محسوسی پایین آورده است.
این درحالیست که نظام آموزش و پروش که قرار بود آزاد و رایگان
باشد دیگر وجود ندارد و دانش آموزان از دسترسی به کتب خود
محروم هستند. تمام اینها همچون چاشنی یک وضعیت انفجاری در بطن
جامعه یونان عمل می کند. خشم و نارضایتی درجامعه انباشته شده
است و مردم به مقاومت و مبارزه برای بقا و زندگی ادامه می
دهند. .حزب ما (کمونیست) در این شرایط در مقابل دولت و ترویکا
ایستاده ومبارزه میکند.
- چگونه بحران تا به این اندازه اوج گرفت؟
- در یک کلمه میگویم، بر اثر بیکاری و بعلاوه مالیات روی مسکن
و افزایش قیمت انرژی (برق) تا جایی که اکثر خانواده ها قادر به
پرداخت هزینه برق خود نیستند که البته برق آنها اکنون قطع شده
است. حتی در میان بعضی از خانواده های جوان مسئله سوء تغدیه در
اثر فقر دیده میشود. سیاست ریاضتی در تمام سطوح زندگی اجتماعی
بازتاب خود را برجای گذاشته است.
- برنامه حزب کمونیست دربرابر این مشکلات چیست؟
- ما کمونیستهای یونان در همه صحنه های مبارزات اجتماعی وسیاسی
حضورداریم. در محل کار و کسب خود و در سرتاسر کشور. این یک
مبارزه روزمره است. ما می خواهیم برای تقویت و قدرت بخشیدن به
جنبش تحولات در یونان پیشگام باشیم و به مردم چشم انداز دیگری
را برخلاف سیاستی که می خواهند به آنها تحمیل کنند نشان دهیم.
ما ضمنا می خواهیم از انحراف جنبش به مسیرهای دیگر و یا توقف
آن جلوگیری کنیم. امروزه سرمایه داری در موقعیتی قراردارد که
نمیتواند امتیازاتی را که در یونان بدست آورده است از دست
بدهد. آنچه مسلم است دوران پیشرفت وتوسعه اقتصادی در چارچوب
سرمایه‌داری مانند آنچه در سالهای 80 و 90 شاهد آن بودیم سپری
شده است و دیگر ممکن نیست. تنها چشم انداز منطقی برای مردم
یونان سوسیالیسم است. ما می خواهیم از منطقه یورو و اتحادیه
اروپا خارج شویم و تولیدات ملی خود را که اکنون به حراج گذارده
اند از کنترل شرکتهای تاراج گر خارج کنیم و در مالکیت اجتماعی
خود نگهداریم. ما همچنین خواهان لغو قروضی هستیم که همین
بانکداران و سرمایه گزاران به کشور تحمیل کرده اند. این کار از
عهده دولتی که خود مسبب قروض یونان است بر نمی اید. مبارزه
امروز ما فقط برای تغییر یک دولت نیست. مبارزه برای تغییر طبقه
حاکم صاحب قدرت است. مسئله را باید از این دیدگاه بررسی کرد و
در ذهن اجتماعی جامعه جایگزین ساخت. در دو سال گذشته کمونیستها
و سازمان‌های توده ای که برعلیه برنامه های ریاضتی دولت بسیج
شده و مبارزه کرده اند به پیروزی های چشمگیری دست یافتند. به
عنوان مثال دولت مجبور شد که افرادی را که از کار اخراج کرده
بود دوباره استخدام کند، یا برق برخی واحدهای مسکونی را که قطع
کرده بود دوباره وصل کند، یا با بالا بردن دستمزدها توافق کند.
مشارکت ما در این مبارزه اهمیتی سرنوشت ساز دارد. ما دراین
مبارزه سیاست اتحاد و انتقاد را با برخی سندیکاها اتخاذ کرده
ایم. در مقابل انحراف و نوسانات آنها در مقابل دولت می ایستیم.
برخی سندیکاها از یک طرف از استراتژی دولت پشتیبانی میکنند و
از طرف دیگر از دولت انتقاد میکنند. این کافی نیست.
- سندیکای" سیریزا" سیاستهای دولت را محکوم کرده است. آیا شما
راضی هستید؟
- خیر. سیاست ما درباره حل بحران و برون رفت از آن با "سیریزا"
و"پ د ژ" فرق می کند. کمونیستهای یونان به دنبال یک برنامه
توسعه اقتصادی دیگری هستند. یعنی یونان باید ابتدا از اتحادیه
اروپا خارج شود، هرچند به هر صورت یونان در اروپا وجود دارد.
اما شکل تولید و توسعه تولیدی ما باید تغییر کند و به مالکیت
اجتماعی تبدیل شود. اختلاف ما با سیریزا به این جهت است که
انها بدنبال راه حلی در کادر سیستم داخلی اتحادیه اروپا
میباشند. این ایده و استراتژی نقش مثبتی در جهت منافع مردم
یونان ایفا نمی کند. ما در شرایط کنونی به پیشنهاد آنها مبنی
برصلح اجتماعی یعنی همکاری طبقاتی اعتقاد نداریم. این غیر ممکن
است که بتوان در نطام سرمایه داری تضاد طبقاتی را کنار گذاشت.
نکته مهم تقویت مبارزه طبقاتی است.
|
