جبهه مشترک
احزاب کمونیست
و چپ اروپا
«عصر ما» - ترجمه عسگر داوودی
گردهمائی احزاب کارگری و کمونیست از سال 1998
تا کنون همه ساله در یونان برگزار می شود. میزبان اجلاس بین المللی «حزب
کمونیست ِیونان» می باشد. آخرین گردهمائی در روز 9 تا 11 دسامبرسال 2010 با
شرکت نمایندگان 78 حزب از 59 کشور جهان در آتن برگزار شد.
«بتینا یوگنسن» از جمله شرکت کنندگان این گردهمائی از «حزب کمونیست آلمان»
بود که "عصرما" ارگان مرکزی حزب کمونیست آلمان با او مصاحبه کرده است.
عصرما: گردهمائی احزاب کمونیست در یونان این بار با شعار« سوسیالیسم آینده
بشریت است» برگزار شد، مشاهدات شما از این گردهمائی چه بود؟
«بتینا یورگنسن»: من از طرف «حزب کمونیست آلمان»، برای اولین بار در این
گردهمائی شرکت می کردم. در ارتباط اولیه و عمومی کلیه نمایندگان احزاب شرکت
کننده وقت داشتند تا حدود 7 تا 8 دقیقه سلام های رفیقانه اعضاء حزب خود را
به دیگر رفقای شرکت کننده از احزاب کشورهای مختلف برسانند، همزمان با این
پیام رسانی البته تعدادی از رفقای شرکت کننده سوالاتی در باره «حزب کمونیست
آلمان» و دیدگاه های آن پرسیدند که طبیعی است زمان و برنامه برای این پاسخ
ها برای آن لحظه تنظیم نشده بود و پاسخ ها هم نمی توانست کامل باشد. مثلا
یکی از رفقا در باره «فروپاشی شوروی» پرسید و یکی دیگر در رابطه با تاثیر
بحران اقتصادی موجود در غرب بر مبارزات کارگری.
س:احزاب حاضر در اجلاس در رابطه با آخرین سوال از شما کدام وظایف را در
اولویت می دانستند؟
ج: رفقای آمریکای لاتین، همچنین رفقای شمال آفریقا و خاورمیانه اشکال
مبارزاتی قابل توجهی در رابطه با فعالیت های خود در کشور های خود گزارش
دادند. همچنین رفقای «حزب کمونیست برزیل» بر ایده های مبارزاتی انقلاب
اکتیر 1917 تاکید داشتند. رفقای چینی، کوبائی، کره شمالی، و ویتنام بر
ضرورت رعایت شرایط عینی هر خلق و کشور برای اتخاذ تاکتیک ها و استراتژی
مبارزاتی ویژه آن کشور تاکید داشتند و برای دستیابی به سوسیالیسم بر روش
های فرهنگی، منطقه ای ویژه خود اشاره می کردند. رفقای آمریکای لاتین با
اشاره به شرایط عینی و کاراکتر مبارزاتی جنبش های موجود در منطقه بیشتر بر
مبارزات خارج از پارلمان و درون سندیکائی تاکید داشتند.
س: دیدگاه های احزاب کمونیست اروپائی در رابطه با اشکال مبارزاتی فعلی کدام
ها بودند؟
ج: در باره آینده سوسیالیسم در اروپا دیدگاه های مختلفی مطرح شد، البته این
دیدگاه ها با تجارب تاریخی این احزاب در اروپا همراه بود. در بخش مباحثات و
حتی در ساعات استراحت موضوع پیوند و همکاری مبارزاتی احزاب کمونیست و چپ در
کشورهای مختلف اروپائی مطرح می شد. تعدادی از احزاب اروپائی شرکت کننده در
اجلاس از جمله ما بر هماهنگی مبارزه بر علیه تحرک جدید گروه های نئونازی و
فاشیسم که حاصل بحران اقتصادی موجود در اروپا است، تاکید داشتند گفته شد که
این نوع مبارزات لازم است تا از طریق سندیکاها و جنبش های خارج از پارلمان
سازماندهی شوند.
همچنین بر همکاری بیشتر احزاب کمونیست با احزاب چپ اروپا تاکید و برنامه
ریزی شد. بویژه رفقای احزاب کشورهای« بنلوکس» (بلژیک ـ هلند ـ لوکزامبورگ)
بر نتایج مثبت تبادل نظر و ائتلاف چهارگانه احزاب که ما نیز از جمله آنها
هستیم تاکید داشتند. مقرر شد تا این همکاری را باز هم بیشتر گسترش دهیم. در
این رابطه تصمیم گرفته شد امکانات جدید دیگری را نیز بررسی و به همکاری ها
بیافزائیم. همکاری احزاب چپ اروپا با احزاب کمونیست اروپا از جمله موارد
تصمیمگیری ها بود. همانطور که «آُلکا پاپاریگا» دبیر اول «حزب کمونیست
یونان» نیز یادآورشد، همکاری مشترک احزاب کمونیست و چپ اروپا از جمله ضرورت
های مرحله فعلی است. احزاب کمونیست برای این همکاری ارزش قائل بوده و بر آن
تاکید داشتند. آموزش رفقا از طریق سایت مشترک احزاب کمونیست در اروپا انجام
خواهد شد، تنظیم مطالب این سایت امکان استفاده از این سایت برای رفقای
احزاب چپ اروپا (ا. ل) نیز فراهم خواهد آورد.
س: بنابراین بنظر می رسد که از این به بعد در اروپا گردهمائی های مختلفی با
همکاری های احزاب کمونیست و چپ برگزار شود؟
ج: شرایط فعلی مبارزه سیاسی در اروپا همکاری و ارتباطات نزدیک تر انسان ها،
خلق ها و احزاب همسو را می طلبد. با توجه به مبارزه برای خواسته های مشترک
اجتماعی و تغییرات دموکراتیک، بطور مثال مبارزه مشترک خلق های یونان،
اسپانیا، پرتغال، ایرلند و اکنون روسیه و دیگر کشورهای مشابه، لازم است
هماهنگی ها بیشتر شود. سوال های مشترک رفقای اروپائی این است که چگونه می
توانیم مشترکا بیاموزیم، چگونه لازم است تا با وجود مرز های جغرافیائی علیه
بحرانها مشترکا مبارزه کنیم. در این رابطه همکاری مشترک سندیکا ها مورد
بررسی و آموزش است.
س: در یونان هم اکنون همکاری های مشترک احزاب و سندیکا ها نتایج مثبتی به
بار آورده است، در این رابطه چه می توان گفت؟
ج: تعدادی از شرکت کنندگان در اجلاس این امکان را داشتند تا از مراکز کار
در آتن بازدید کنند. در یکی از این مرکز که کارخانه تولید فولاد بود، مدت
40 روز کارگران کارخانه در اعتصاب بسر می بردند و تعدادی از کارگران از کار
اخراج شده بودند، ساعات کار بقیه نیز کم شده بود. کارگران برای اینکه از
تعطیلی کارخانه جلوگیری کنند حتی به ساعات کار کمتر از معمول نیز راضی شده
بودند. مطالبات آنها ادامه کار کارخانه، پرداخت کامل کارمزد مقرر و بازگشت
همکارانشان بود. تصمیم داشتند تا در وهله اول به مدت 3 ماه اعتصاب را ادامه
دهند. در این کارخانه 400 کارگر مشغول کار بودند. در روز دیدار ما از این
کارخانه اعضاء خانواده اخراج شدگان و دیگر کارگران شاغل نیز در کارخانه
حضور پیدا کرده بودند. رفیقی ازرفقای «حزب کمونیست آفریقای جنوبی» برای
کارگران سخنرانی کرد، او همبستگی حزب کمونیست و احزاب چپ آفریقای جنوبی را
به اطلاع کارگران و اعضاء خانواده های آنها رساند. این ها نمونه هائی از
همبستگی بین المللی جنبش کارگری است که لازم است تا باز هم بیشتر گسترش
داده شوند.
راه توده 348 26 دی ماه 1390
اشتراک
گذاری:
